“เฮ้ย นั่นมัน...” ตกใจสุดขีดมองคุณแซคที่เดินนำฉัน เขาเองก็มองผู้ชายด้านหลังฉันที่ตะโกนเสียงดังขึ้น ทำให้บทสนทนาในร้านเงียบกริบ เลิ่กลั่กไปหมดแล้วจะให้ใครมาเห็นว่าฉันอยู่กับคุณแซคไม่ได้เด็ดขาด! ซีรีส์กำลังจะเริ่มถ่ายมีข่าวแบบนี้ฉันกลัวจะโดนถอดตั้งแต่ยังไม่ได้แสดง “ไอ้วุฒิ ไอ้ห่าไหนมึงบอกว่ามึงไม่มาไง”
ดูเหมือนว่าเขาจะเรียกเพื่อนตัวเองสินะ แล้วตะโกนดังลั่นร้านหาพระแสงอะไร! คุณแซคคว้าข้อมือฉันเดินตามพนักงานที่เปิดประตูกระจกแต่ทึบเข้าไปข้างใน ซึ่งเป็นโซนส่วนตัวจริงๆ มีโซฟาเป็นแลนมาร์คและโต๊ะไม้ตรงกลางไว้สำหรับวางของกินนั่นแหละ ระหว่างที่ฉันทิ้งตัวลงนั่งโซฟาเกือบจะถอดหมวกแล้วถ้าคุณแซคซึ่งนั่งตรงข้ามส่ายหน้าก่อน เพราะพนักงานยืนเพื่อจดเมนูที่เราสองคนจะสั่ง สายตาของฉันมองบิงซู เครื่องดื่ม มินิโทสต์แล้วก็จำพวกขนมปังปิ้ง ฉันต้องรักษาหุ่นนะจะกินของหนักแบบนี้ไม่ได้ด้วยสิ คงต้องสั่งบิงซูผลไม้มากินแท
