นางร้ายแสนรัก

นางร้ายแสนรัก.3

​

ชานน เปิดดูโทรศัพท์ตัวเองเป็นระยะ เค้ารอเธอโทรมาขอบคุณเรื่องดอกไม้ แต่ต้องผิดหวัง วันนี้ทั้งวัน เธอไม่โทรมา ลูกน้องบอกตอนกลับมาถึงว่าเธอฝากมาขอบคุณ เค้าไม่ได้ต้องการคำขอบคุณที่ฝากมา ชายหนุ่มหงุดหงิดโมโหทันที แล้วจัดการโทรสั่งดอกไม้ใหม่

"พรุ่งนี้เธอมีงานที่ไหน เอาไปให้เธอด้วย" ชานนสั่งเลขาอีกครั้ง

งานแฟชั่นโชว์กางเกงยีนยี่ห้อดังวันนี้เป็นงานที่เธอรับไว้ มินนี่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัวแล้วยกมือไห้วกราดไปทั่วห้อง เสียงเธอทักทายคนนั้นคนนี้ลั่นห้อง

ออร์แกไนเซอร์เดินเข้ามาพร้อมดึงเธอไปกอด

"คนสวยของป้า ไปเล่นละครมาสนุกไหม"

เสียงทักทายออกมาอย่างเป็นกันเอง มินนี่ยิ้มกว้าง

"สนุกสิป้า แต่ละครออนแอร์สงสัยจะเดินตลาดไม่ได้ นางร้ายเว่อร์"

มินนี่พูดติดตลก แล้วหันมาหาช่างแต่งหน้า

"วันนี้สโมคกี้อายให้เต็มที่เลยค่า หนูนอนน้อย ตาดำปี๋"

เธอแซวช่างแต่งหน้าอย่างอารมณ์ "คุณน้องขา สวยแซ่บขนาดนี้ยังถ่อมตัวไปอีก"

คนในชุดสูทเคาะประตูหน้าห้องเบาๆ วันนี้เป็นวันที่สองแล้วที่เค้าหอบดอกไม้มาให้เธอ ป้าเปิดประตูออกไปแล้วปิดลงทันที

"สวัสดีค่ะ คุณยุท มาพบใครคะ"

ป้าถามออกไปด้วยความคุ้นเคย เค้าคนนี้เป็นมือขวาของคุณชานน

"ผมมาส่งดอกไม้ให้นายครับ"

ชายหนุ่มตอบ ป้าคิดวนไปวนมา ในห้องนี้มีนางเอกเบอร์ต้นหลายคน นางร้ายก็มี นางแบบลูกครึ่งก็มาก

"ใครคะ" ป้าถามออกไป คำตอบที่ได้ทำเอาเธอตาค้าง

"ป้าขอรับไว้เองนะคะ รับรองต้องถึงมือน้องแน่"

ป้ารับคำ ชายหนุ่มพยักหน้ารับ แล้วบอกลา ดอกไม้ช่อใหญ่สีชมพูสด ถูกถือเข้ามาในห้องแต่งตัว สาวๆกรี้ดกร้าดถามกันใหญ่ ป้ายิ้มหวานออกมาแล้วพูดเสียงดัง

"ของป้าอย่ามาอิจสิจ้ะพวกเธอ"

มินนี่หันไปมองดอกไม้แล้วก้มหน้าลง ดอกไม้ช่อใหญ่เหมือนเมื่อวานไม่มีผิด เธอใจเต้นรัวๆอย่างตกใจ อย่าบอกนะว่า

"มินนี่ ป้าจะให้ลองกางเกงใหม่นิดนึง เผื่อจะคับไป ตามป้ามา"

มินนี่ยิ้มออกมาอย่างกลบเกลื่อนความกังวล แล้วเดินตามป้าออกไป

"เอาไปซะ" นามบัตรใบเล็กยัดใส่ลงมือ เธอพลิกมาดู แล้วขยำทิ้ง

"ช่อที่สองแล้วป้า"

เธอบอกกับคนตรงหน้า ป้ายิ้มออกมาแล้วลูบแก้มอย่างเอ็นดู

"เค้าเป็นคนดีนะ แม้จะเปลี่ยนบ่อย แต่ตามจีบแบบนี้ยังไม่เคยเห็นเลย "

ป้าบอกตรงๆ มินนี่ยิ้มออกมา

"มินนี่คิดว่าเค้าแค่อยากได้เท่านั้นแหละค่ะ นานๆไปคงเลิกตามไปเอง"

เธอบอกอย่างที่ใจคิด แล้วขยำนามบัตรทิ้งไป "ดอกไม้ป้า ป้าเอากลับไปด้วยนะคะ" เธอบอกยิ้มๆ

หญิงสาวหุ่นสวย สวมเสื้อกล้ามสีดำเอวลอย กับกางเกงยีนขาสั้น เดินออกมาหน้าเวที เธอสูงโปร่ง หุ่นดี มีทุกอย่างครบ ชายหนุ่มนั่งตรงหน้าแล้วยิ้มออกมาสบตากับเธอ

มินนี่มองเห็นเค้าแล้ว เธอสะบัดหน้าหนีเค้าเหมือนจะไม่พอใจ ยิ่งทำให้เค้ายิ้มกว้างมากขึ้น หนูน้อยของพี่ เค้าคิดในใจคนเดียว หนีได้หนีไปนะ เค้ามีแรงตาม

เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างหลังเวทีอย่างรวดเร็วเป็นชุดที่สอง แล้วเดินออกมา สายตาเธอพยายามจะไม่มองไปทางเค้าเลย แต่ก็ห้ามใจไม่เค้า ผู้ชายคนนี้มีเสน่ห์ มินนี่บอกกับตัวเอง วงการนี้มีคนหล่อมากมาย คนมีเสน่ห์ดูดีก็มาก แต่ไม่มีใครทำให้เธอใจสั่นแบบนี้ เธอเดินออกมาด้วยความไม่มั่นใจเลยสักนิด สายตาที่เค้ามองมาทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเอง มินนี่สะดุดขาตัวเองทันที

ชายหนุ่มตกใจกับภาพที่เห็นเตรียมตัวลุกจะเข้าไปปช่วย เเต่เธอกลับลุกขึ้นแล้วหมุนตัวอีกสองรอบ แก้สถานการณ์ด้วยตัวเอง คนข้างในใจหายใจคว่ำตามไปด้วย แต่เธอก็พลิกวิกฤตได้ด้วยตัวเอง เค้ายิ้มออกมาอย่างพอใจ

"เก่งที่สุดมินนี่ของพี่ "

ชานนพูดเบาๆ เค้าให้เลขาหาที่นั่งดีที่สุดของงานวันนี้ให้ก่อนเวลางานครึ่งชั่วโมง ดีไซน์เนอร์เจ้าของแบรนด์โทรมาวีนเค้าลั่น ว่าจะมาดูกางเกงหรือมาดูสาว แต่สุดท้ายเค้าก็ได้มา หน้าสุดติดขอบเวที เค้าได้สบตากับเธอแล้ว

มินนี่หน้าแดงก่ำด้วยความอาย ป้าเข้ามาดูแลอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรนะคนสวย" มินนี่พยักหน้า เค้าเป็นตัวซวย นายชานน