บทที่ 11.1
เริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
“อาเล่อหยุด!”
เสียงเล็กร้องห้ามเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มที่เพิ่งลงจากเตียงมาช่วยงานในสวนกำลังจะถอนต้นอ่อนของผักกาดในแปลงออก
“นั่นไม่ใช่ต้นวัชพืช มานี่ข้าจะอธิบายให้ฟัง”
ซ่งไป๋ลู่เรียกคนมานั่งข้างๆ แล้วค่อยๆ อธิบายลักษณะความแตกต่างระหว่างต้นอ่อนของผักกาดกับต้นวัชพืช ซ่งเล่อมองริมฝีปากเล็กที่ขยับเจื้อยแจ้วอธิบายอย่างตั้งใจแล้วได้แต่ขมวดคิ้วหนา ให้มองอย่างไรเขาก็ยังคงแยกไม่ออกระหว่างต้นอ่อนของผักกาดกับต้นวัชพืชเหล่านั้น
ล้วนแต่เป็นต้นไม้ใบเขียวเหมือนกันทั้งสิ้น
ทว่าแม้ในใจจะมีความคิดขัดแย้งแต่เบื้องหน้าเด็กหญิงเขาก็ยังคงวางสีหน้าราบเรียบไร้ท่าทีต่อต้านสงสัย ปฏิบัติตามคำของนางอย่างเชื่อฟัง
“พรุ่งนี้ข้าจะเข้าเมืองเอาดอกไม้แห้งไปส่ง อาเล่อเจ้าอยากไปด้วยกันหรือไม่”
แววตาของเด็กหนุ่มมีอาการตื่นตระหนกเล็กน้อย ก่อนจะเปลี่ยนเป็นราบเรียบไร้อารมณ์ส่ายศีรษะไปมา
“เช่น
