คุณพ่ออย่าโกรธผมเลยนะ (Yaoi)#เกิดใหม่

แต๊ก! แต๊ก! เสียงจากเเป้นพิมพ์ดังอย่างต่อเนื่องภายในห้องของอพาร์ทเมนท์เเห่งหนึ่ง เนื่องจากห้องไม่ได้กว้างมากจึงมีบางมุมที่ดูรกเเต่ก็ไม่ถึงขั้นสกปรก ชายหนุ่มนั่งชันเข่าอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ นิ้วเรียวกดคีย์ลัดบนเเป้นพิมพ์เป็นจังหวะอีกมือกดเลื่อนเม้าท์หนูที่ตั้งค่าใช้เครื่องมือปรับเปลี่ยนรูปภาพให้ผู้หญิงบนหน้าจอสวยสะดุดตาเป็นพิเศษ นั่งปั่นงานลูกค้าอย่างสบายใจเพราะเดดไลน์ที่จะส่งไม่ใช่วันพรุ่งนี้ ชายหนุ่มเอื้อมมือไปยกแก้วกาแฟชงร้อนๆ จากซองขึ้นมาจิบ ความร้อนของน้ำทำให้เกิดควันสีขาวลอยพวยพุ่งขึ้นกลายเป็นไอจนทำให้แว่นตาที่ใส่เกิดฝ้าจางๆ เขาจึงวางแก้วลงก่อนจะหยิบผ้ามาเช็ดแว่นให้สะอาด นาฬิกาดิจิตอลบอกเวลาห้าทุ่มห้าสิบแปดนาทีและเมื่อมันเปลี่ยนเป็นเลขศูนย์ทั้งหมดเสียงแจ้งเตือนจากโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพร้อมข้อความที่เด้งในส่วนบนสุดของหน้าจอ (DaddyXX อัปเดตตอนใหม่แล้ว ตอนที่ 247...จบ) ชายหนุ่มเอนหลังพิงเก้าอี้สีดำที่นุ่มสบายหลัง เหมือนร่างของเขามีคลื่นมวลบางอย่างจุกอยู่ในอกที่ทำให้เขาไม่สบายใจ เขากดบันทึกไฟล์งานไว้ ก่อนจะปิดคอมเพื่อหยุดพักหลังจากที่ทำงานติดต่อกันมาเกือบ 10 ชั่วโมง ถึงงานจะไม่ได้ส่งในเร็วๆ นี้ แต่เจ้าตัวก็ติดนิสัยหามรุ่งหามค่ำหักโหมทำงาน แต่ยังไงล่ะ? เคลียร์งานให้เสร็จเร็วๆ ก็ดีแล้ว ทุกวันพุธของทุกสัปดาห์ ณ เวลาเที่ยงคืน นิยายเรื่องหนึ่งจะอัปเดตตอนใหม่ ชื่อเรื่องว่า DaddyXX นักเขียนจะอัปเดตวันเดิม เวลาเดิม ไม่คลาดเคลื่อน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องหนึ่งที่ค่อนข้างดังของนักอ่านที่ชื่นชอบเรื่องดราม่า ซึ่งนักเขียนก็แจ้งไว้ก่อนในช่วงอธิบายเรื่อง เมื่อนึกถึงตอนล่าสุดของวันพุธที่ผ่านมา เขาก็อดขมวดคิ้วมุ่นไม่ได้ รู้สึกก้ำกึ่งอยากอ่านและไม่อยากอ่านเพราะมันถึงตอนที่ 247 มันเป็นตอนจบ ในตอนที่ 246 ถึงฉากที่อเล็กซ์ เซ็กทัล พระเอกของเรื่องพาลูกชายของเขาไปตรวจ DNA ที่โรงพยาบาล หลังผลออกเขาก็รู้ว่าเด็กคนนี้ที่เขาเลี้ยงมานานถึงสิบแปดปีไม่ใช่ลูกของเขา แต่เป็นลูกของชายชู้ หลังจากเธอคนนั้นได้เสียชีวิตไปจากการคลอดเด็กคนนี้ เธอที่มีร่างกายอ่อนแอกุมมือเขาในช่วงสุดท้ายของชีวิต ฝากฝังให้ดูแลลูกของเธอให้ดี ลูกของ เธอ แต่ไม่ใช่ลูกของ เรา อเล็กซ์รักเธอคนนี้มาก ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยมีคนรักใหม่ปัจจุบันความรักที่เคยมีให้เธอก็ยังมีอยู่ เขาไม่เคยสงสัยที่เด็กคนนี้ไม่เหมือนเขาแม้แต่น้อย ชื่อของเด็กคนนี้คือเอลเดน เซ็กทัล นามสกุลนี้เด็กคนนี้ไม่มีสิทธิ์ใช้ด้วยซ้ำ ตอนที่ 246 ค้างคาไว้ถึงตรงนี้ ต่อจากนี้อเล็กซ์จะทำยังไง? เขาตั้งตารอจนกระทั่งมันอัปเดตอีกครั้งในวันนี้ หลังจากใช้เวลาเกือบครึ่งชั่วโมงอ่านตอนจบที่ยาวเหยียดเกือบสองหมื่นคำ มือของเขาที่จับโทรศัพท์อยู่ก็สั่นจนควบคุมไม่ได้ ชายหนุ่มนอนบนเตียงนิ่งๆ สมองของเขาจมอยู่กับเนื้อเรื่องในตอนจบขณะที่คอมเมนท์จากแฟนคลับเรื่องนี้ก็มากขึ้นตั้งแต่ร้อยไปจนพันกว่าๆ พวกเขาวิจารณ์เกี่ยวกับตอนจบที่ไม่คาดคิด อเล็กซ์ฆ่าเด็กคนนั้น...เขาฆ่าเอลเดน ถึงจะไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของตนเองแต่เขาก็ถูกเลี้ยงมาโดยคุณเองตั้งหลายปีไม่ใช่หรอ เด็กคนนี้ถูกตัวร้ายหลอกเพื่อให้ทำเรื่องชั่วช้า แต่มันเป็นเพราะตัวร้ายไง เอลเดนไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย! เด็กน้อยถูกใช้ประโยชน์ในการวางยาพิษ นางเอกเป็นคนกินเข้าไปเธอล้มลงและกระอักเลือด เห็นคนที่รักถูกทำร้ายต่อหน้าต่อตา รวมทั้งอคติที่เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูก อเล็กซ์เลยฆ่าเอลเดนอย่างโหดเหี้ยม เขาทรมานเด็กคนนั้นอย่างโหดร้าย ในนิยายบรรยายไว้ว่า 'เด็กหนุ่มกรีดร้อง เขาคล้ายคนบ้าที่เสียสติความทรมานรุกล้ำทั่วร่างกาย แขนทั้งสองข้างถูกตรึงไว้กับกำแพง พื้นที่เขายืนเต็มไปด้วยเลือดของเขาเอง' พระเอกเรื่องนี้กลายเป็นฆาตกร หลังจากเรื่องทุกอย่างจบลง นางเอกแสนสวยคนนั้นก็มากอดเขาอย่างแนบแน่น เธอร้องไห้ปลอบประโยนหัวใจอันโดดเดี่ยวที่ถูกทรยศของเขา "ปัญหาของคุณหมดแล้วที่รัก ต่อจากนี้ฉันจะอยู่ข้างๆ คุณเอง" เธอมองเขาด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง ความรักที่ไม่สามารถปกปิดได้ฉายในแววตาของหญิงสาว เธอก้มลงจูบบนริมฝีปากของชายหนุ่มแผ่วเบา หลังจากนั้นนิยายก็เล่าชีวิตของพระเอก นางเอกหลังเอลเดนเสียชีวิต ไม่มีใครสงสัยว่าเอลเดนลูกคนเดียวของเขาหายไปไหนเพราะเหตุผลหลอกลวงของนางเอก พวกเขาแต่งงานกัน กลายเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ครอบครัวหนึ่ง ในไม่นานนางเอกก็ตั้งครรภ์ให้กำเนิดลูกของเขา ลูกที่เขารักและเรื่องราวของเอลเดนก็จางหายไปแทนที่ด้วยความสุข จบ ชายหนุ่มกดเข้าอ่านคอมเมนต์ที่หลั่งไหลเข้ามามากมาย นักอ่านคนที่ 1 : (คุณทำกับลูกชายของฉันแบบนั้นไม่ได้นะ! ฮือๆ เอลเดนน่าสงสารมาก) นักอ่านคนที่ 2 : (ที่ผ่านมาอเล็กซ์ไม่ได้รักเอลเดนเลยใช่มั้ย...เด็กคนนี้จะมีนิสัยเงียบๆ มาตลอด งี้ล่ะ ตอนที่เอลเดนโดนแกล้งที่โรงเรียนอเล็กซ์ก็ไม่เคยจัดการ!) นักอ่านคนที่ 4 : (ฉันว่ามันไม่ถูกต้อง เอลเดนไม่ได้ผิดอะไรเลย พระเอกนายมันโรคจิต นี่คือการฆาตกรรม) นักอ่านคนที่ 5 : (จริงๆ ถึงไม่รักเขาก็ไม่ต้องฆ่าก็ได้นะ ฉันคิดว่าในตอนแรกอเล็กซ์ก็ไม่ได้อยากให้เอลเดนเกิดมาหรอก เพราะทำให้คนที่เขารักตาย แต่ใครจะรู้ว่าเรื่องจะพีคขนาดนี้ ) นักอ่านคนที่ 6 : (ครอบครัวแสนสุขจูนิเบียว) นักอ่านคนที่ 7 : (น้องบทน้อยแล้วยังต้องมาตายอีก! น้องโดนตัวร้านหลอกต่างหาก) มีทั้งคอมเมนต์วิพากษ์วิจารณ์และละคอมเมนต์ด่านักเขียน บางคนใช้คำสบทหยาบคายกับนักเขียนผู้น่าสงสาร นับเงินค้างนิ้วไว้บนช่องพิมพ์คอมเมนต์เขาอยากจะพิมพ์อะไรมากมายแต่ในสมองเขามันตื้อเมื่อค้างอยู่อย่างนั้น 5 นาที ชายหนุ่มก็พิมพ์ลงไป ต่อจากนี้เขาเป็นเกรียนคีย์บอร์ด Nubngein : (นักเขียนคุณใจร้ายกับเอลเดนมาก เด็กคนนี้ไม่ได้ผิดอะไรเลย คุณโหดเหี้ยมอำมหิต...ผมขอสาปแช่งคุณให้หนอนน้อยของคุณใช้งานไม่ได้ ขอให้คุณนอนไม่หลับ พ่อของเอลเดนคือใครกลับมากลบหลุมด้วย คุณมัน xxxxxx) ประโยคหลังเป็นคำเซนเซอร์ไม่ควรออกอากาศ หลังจากพิมพ์เสร็จเขาก็กดส่งทันที แต่แน่นอนว่าแค่เมนต์นี้ไม่ได้สร้างความสบายใจเพิ่มให้แก่เขาเลย ใครก็ได้ช่วยเอลเดนที ผมไม่อยากให้จบแบบนี้ เอลเดนต้องได้รับความเป็นธรรม!! ชายหนุ่มเลื่อนไปอ่านคอมเมนต์ของคนอื่นๆ ไปเรื่อยๆ แต่พอย้อนกลับมาดูคอมเมนต์ของตนเองในไม่นานคอมเมนต์ของเขากลับมีคนกดถูกใจและตอบกลับมากที่สุดจนมันขึ้นมาอยู่ด้านบน นักเขียนเห็นแน่นอนอย่างงี้ ซึ่งคอมเมนต์ของคนอื่นก็เห็นด้วยกับของเขา เขาเริ่มลังเลว่าจะลบคอมเมนต์ออกดีไหม เพราะคำพูดมันค่อนข้างหยาบคายและไม่มีมารยาท ชายหนุ่มไล่อ่านมัน ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะสะดุดกับคอมเมนต์ตอบกลับคอมเมนต์หนึ่ง มันเป็นคอมเมนต์จากนักเขียน! นักเขียน : (ผมคือที่สุด เสียใจด้วยนะ...×^×) อ้า อ้า อ้า! เขาร้องสุดเสียง ไอ้นักเขียนใจร้าย! ในระหว่างที่จะพิมพ์ตอบกลับก็มีน้ำสีแดงข้นหยดลงมาที่หน้าจอหนึ่งจุด ชายหนุ่มชะงัก เขาเลือดกำเดาไหลแล้ว นี่คือผลของความเคร่งเครียดจากการอ่านนิยายบัดซบหรือการหักโหมทำงานหนักกันแน่... เขายกมือเช็ดที่จมูกตนเอง บนมือก็เปื้อนคราบเลือด เขาหยิบกระดาษทิชชูมาอุดจมูกไว้ เลือดกำเดาไม่หยุดไหลสักที น่าตกใจที่เลือดไหลเยอะมาก คิดว่าต้องลากสังขารตัวเองไปโรงพยาบาลหรือเปล่าแต่ก็รู้สึกง่วงงุน อยากนอน ชายหนุ่มหลับไปแล้ว เขาถอดแว่นไว้ที่โต๊ะข้างเตียง บนเลนส์แว่นเปื้อนเลือดเล็กน้อยมันสะท้อนภาพบนหน้าจอโทรศัพท์ของเขาเป็นเงาวับ หน้าจอกลายเป็นสีฟ้าก่อนจะขึ้นตัวอักษรตรงกลางว่า ' DaddyXX '