ผมจะรอ
1258 Words
รถยนต์คันหรูแล่นเข้ามาในรั้วบ้านหลังใหญ่ เพียงแค่ได้ยินเสียงรถยนต์ที่กำลังขับเคลื่อนเข้ามาก็เรียกความสงสัยให้กับคุณหญิงกัลยาได้ไม่น้อย เมื่อเห็นรถยนต์ของลูกชายคนเดียวขับมาจอด
“แกกลับบ้านมาทำไม” หัวคิ้วขมวดกันเป็นปม เพียงแค่เห็นลูกชายเดินลงจากรถ คำถามจึงหลุดออกจากปากของผู้เป็นแม่ทันที
“มาหาแม่ไงครับ”
“มาหาแม่ ทำไม วันนี้แม่มีนัดหมอ ไม่ว่างคุยกับแกหรอกนะ” คุณหญิงกัลยาชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง เพื่อถามลูกชายให้แน่ใจ
“เรื่องนี้ผมทราบแล้วครับ” เสียงทุ้มเอ่ยบอกกับแม่ของตัวเอง เขาทราบมาจากผู้เป็นพ่อว่า วันนี้แม่ของตัวเองมีนัดตรวจสุขภาพที่แผนกสูตินรีที่โรงพยาบาลไบรอัน
“ถ้าแกมีเรื่องอะไรจะคุย รอไปก่อน แม่ต้องรีบไปโรงพยาบาล” เรื่องสุขภาพคุณหญิงกัลยาใส่ใจไม่น้อย และมักจะตรวจร่างกายประจำปีอยู่เสมอ
“เดี๋ยวผมไปส่งครับ”
“ฮะ!!” เสียงอุทานด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินประโยคคำพูดของลูกชายที่ร้อยวันพันปีไม่เคยจะสนใจเรื่องนี้ หรือแม้แต่จะจำรายละเอียดเล็กน้อยได้ แต่วันนี้กลับสร้างความแปลกใจให้กับคุณหญิงกัลยาไม่น้อย จนเธอถึงขั้นหรี่ตาจับผิดลูกชายของตัวเอง
“ผมแค่อยากทำหน้าที่ลูกบ้าง”
“แกไปกินอะไรผิดสำแดงมารึเปล่า”
“ผมว่าเรารีบไปกันเถอะครับ” ร่างสูงเดินเข้ามาประคองคุณหญิงกัลยาให้เดินไปขึ้นรถของตัวเองที่จอดเอาไว้ เปิดประตูเสร็จสรรพเชิญก็คุณแม่ของตัวเองขึ้นรถ โดยไม่ทันสังเกตว่า แม่ของเขากำลังจับผิดตัวเองอยู่
“อย่าบอกนะว่า ที่ทำดีกับแม่ เพราะไม่อยากให้แม่จับคู่ให้”
“คุณแม่ครับ ผมลูกแม่นะ ผมก็อยากดูแลแม่บ้าง ส่วนเรื่องจับคู่ก็มีส่วนนิดหนึ่งครับ” รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของทิศเหนือ ก่อนที่เขาจะตั้งใจขับรถด้วยท่าทางอารมณ์ดีพาแม่ไปยังโรงพยาบาล
“ฉันล่ะเหนื่อยกับแกจริง ๆ เพื่อนแกก็มีลูกมีเมียหมดแล้ว”
“แม่ครับ ถ้าเจอคนที่ใช่ ผมจะใช้เวลาแป๊บเดียวเท่านั้นแหละ” สำหรับเขาคนที่ใช่จริง ๆ คงใช้เวลาไม่นาน ถ้าหากเขาเจอผู้หญิงคนนั้น คนที่เข้ามาเติมเต็มชีวิตของเขา
ภายในห้องตรวจที่คลุ้งไปด้วยกลิ่นสะอาดและอุปกรณ์ทางการแพทย์ครบครัน โดยมีคุณหมอคนสวยนั่งดูชาร์ตคนไข้ท่าทางสุขุม
“เชิญค่ะ!!” เสียงหวานเอ่ยเรียกคิวต่อไป หลังจากที่เธอตรวจคนไข้ก่อนหน้านี้เสร็จเรียบร้อย
“สวัสดีค่ะ คุณหมอแสนดี”
“สวัสดีค่ะคุณหญิงกัลยา ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ” กึก!! เพียงแค่ได้ยินเสียงคนไข้ที่เดินเข้ามาภายในห้องตรวจ คุณหมอแสนดีจึงรีบเงยหน้าขึ้นไปทักทายด้วยรอยยิ้มแต่เป็นอันต้องชะงัก เมื่อสายตาของเธอปะทะเข้ากับร่างสูงของผู้ชายที่ชื่อทิศเหนือยืนอยู่ข้างหลังคุณหญิงกัลยา
“ไม่ได้เจอคุณหมอนานเหมือนกัน สบายดีนะคะ”
“สบายดีค่ะ”
“อ๋อ นี่ลูกชายของฉันค่ะ ชื่อทิศเหนือ” เมื่อเห็นคุณหมอแสนดีคิ้วขมวดกันเป็นปม คุณหญิงกัลยาจึงรีบอธิบายให้เธอทราบทันที
ซึ่งคุณหญิงกัลยาไม่รู้เลยว่า ด้านหลังของเธอมีทิศเหนือที่ทำหน้ากวนประสาทใส่คุณหมอคนสวยอยู่
“ค่ะ”
“ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะคุณหมอแสนดี” หลังจากที่ตรวจทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย คุณหมอแสนดีก็เดินออกมาส่งคุณหญิงกัลยา ตลอดทางเดินสองสาวต่างวัยคุยกันสนุกปากแถมยังคุยถูกคอกัน โดยมีทิศเหนือเดินตามหลังทั้งสองออกมาเงียบ ๆ
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณหญิงกัลยาดูแลตัวเองดีมาก หมอนับถือจริง ๆ”
“ก็แบบนี้แหละค่ะ คนแก่อยู่บ้านเหงา ๆ ไม่มีหลานให้เลี้ยง ก็ต้องมีเวลาดูแลตัวเองเป็นธรรมดา” น้ำเสียงตัดพ้อของคุณหญิงกัลยาเอ่ยบอกกับคุณหมอคนสวย
“ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอคะ” คุณหมอคนสวยเผลอลืมตัวพูดออกมาดั่งคนเหม่อลอย จนคุณหญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ถึงกับเอ่ยถามอีกครั้ง เนื่องจากเธอไม่ได้ยินในสิ่งที่คุณหมอพูดออกมาเมื่อสักครู่นี้
“คะ”
“ไม่มีอะไรค่ะคุณหญิง”
“งั้นฉันขอตัวกลับก่อนนะคะคุณหมอ”
“ค่ะ สวัสดีค่ะคุณหญิง” ท่าทางนอบน้อมและอ่อนหวานของคุณหมอแสนดี สร้างความพึงพอใจให้กับคุณหญิงกัลยาไม่น้อย แถมเธอเองก็หมายตาคุณหมอคนสวยคนนี้ให้กับลูกชายตัวเองเหมือนกัน
“คนแบบผมมันสมควรอะไร” เสียงกระซิบดังขึ้นข้างหูคุณหมอแสนดีระหว่างที่เธอกำลังยืนนิ่งเหมือนคนกำลังใช้ความคิดกับอะไรบางอย่างอยู่เงียบ ๆ จนเผลอลืมไปว่า บริเวณนั้นยังคงมีลูกชายของคุณหญิงกัลยายืนอยู่
“คุณ!!”
“ผมสมควรอะไรครับคุณหมอ” ทิศเหนือเอ่ยถามประโยคที่ค้างคาใจของตัวเองออกไปอีกครั้ง และคำตอบที่ได้จากคุณหมอคนสวย เรียกรอยยิ้มมุมปากของชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี
“สมควรมีแฟนไงคะ” ท่าทางร้อนรนของหญิงสาวดึงดูดสายตาของชายหนุ่มไม่น้อย เขายอมรับเลยว่า ผู้หญิงคนนี้มีเสน่ห์และแรงดึงดูดเหลือล้น แถมยังเป็นผู้หญิงที่น่าค้นหาอีกด้วย
“หึ!!”
“และถ้าจะให้ดี คุณสมควรเป็นแฟนฉันค่ะ” กึก!! ร่างสูงชะงักไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินประโยคที่หลุดออกจากปากของคุณหมอคนสวย
ตาคมประสานสายตากับดวงตากลมโต ทิศเหนือจ้องมองดวงตาที่มีเสน่ห์คู่นั้น เพื่อหาคำตอบจากประโยคคำพูดของหญิงสาว ตาคมยังคงหรี่ตามองจับผิดการกระทำและคำพูดของเธอที่ดูย้อนแย้งจนเขาเริ่มสับสนในความคิดของผู้หญิงคนนี้
“หึ!! เธอเป็นไบโพลาร์รึไงวะ”
“ฉันพูดความจริง” คุณหมอแสนดีกัดฟันพูด เธอพยายามข่มอารมณ์เดือดของตัวเองเอาไว้ข้างใน เมื่อเจอประโยคที่ไม่เข้าหูของผู้ชายตรงหน้า
“รับยาช่องสองครับ เพราะผมไม่ยุ่งกับคนมีแฟน”
“พอดีว่าฉันโสดค่ะ”
“ผู้ชายที่ร้านอาหารวันนั้น?” ทิศเหนือเลิกหางคิ้วข้างขวาเป็นเชิงถามท่าทางกวนประสาท แต่คำตอบที่ได้กลับทำให้ชายหนุ่มนิ่งไปอีกครั้ง
“คนนั้นแค่เพื่อน แต่คุณคือผู้ชายที่ฉันจะจีบ”
“จะจีบผมไม่ง่ายนะครับคุณหมอ”
“ก็คงไม่ยาก ถ้าคุณยอมเปิดใจให้ฉัน” คุณหมอแสนดียังคงไม่ยอมแพ้ เธอสบสายตากลมโตกับดวงตาคมคู่นั้น แต่ก็ไร้ซึ่งคำตอบจากทิศเหนือ จนคุณหมอคนสวยเอ่ยออกมาอีกครั้ง
“หรือว่าคุณกลัว”
“ผมต้องกลัวอะไรครับ” คิ้วเข้มขมวดกันเป็นปมกับประโยคคำพูดกำกวมของคุณหมอคนสวย
“กลัวจะหลงรักฉันไง”ใบหน้าที่ดูมั่นอกมั่นใจของคุณหมอแสนดี เรียกความหมั่นไส้จากชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี ผู้หญิงคนนี้ช่างมีหลายบุคลิกจริง ๆ
“ผมจะรอ”
“รออะไรคะ”
“ผมจะรอคุณมาจีบ” ทิศเหนือไขข้อสงสัยให้กับคุณหมอแสนดีเสร็จ ชายหนุ่มก็รีบเดินออกจากบริเวณนั้นไปทันที โดยไม่แม้แต่จะหันหลังกลับมามองใบหน้าสวยของหญิงสาวแม้แต่น้อย
“นายเจอดีแน่ นายทิศเหนือ”
- Writer
