มาเด็กๆเดียวคุณพ่อจะสอน!!

คุณพ่อครับ 3

เช้าตรู่เเบล็คตื่นขึ้นมา เตรียมข้าวกล่องให้เด็กน้อยที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ เขาก็เเอบใจหายเหมื่อนกันที่จะไปส่งเด็กน้อยถึงจะเจอกันเเค่วันเดียวเเต่เด็กน้อยนั้นตกเขาจนหลง ไม่ไหวเเล้ว เเต่ก็นะเขาไม่พร้อมเลี้ยงจริงๆ นี่

"กรีนค้าบตื่นได้เเล้วน้าา~" เเบล็คปลุกกรีนที่นอนหลับโชว์พุงย้วยๆ อยู่

"อื้ออ" เด็กน้อยสลึมสลือเบาๆ เหมื่อนจะรำคาญ

"มาอาบน้ำเร็วค้าบพี่ทำโจ๊กให้กินด้วย"

"อื้ออแ" กรีนค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ เเบล็คจึงประคองให้กรีนนั่งขึ้น

"อย่าขยี้ตาครับป่ะอาบน้ำกัน"

"ไม่เอา"

"หื้มมทำไมละ"

"ไม่"

"ไม่ได้ครับเล้าเเล้วไปอาบน้ำเร็วพี่จะไปส่งกรีนด้วย"

"ไม่! " เด็กน้อยเริ่มเบะปากงอเเงจะร้องไห้ทันทีเมื่อเเบล็คบอกจะไปส่ง เขาไม่อยากไปอยากอยู่กับเเบล็ค

"อย่าดื้อสิครับ...ป่ะเร็วเดียววันนี้พาไปเที่ยวเเล้วเดียวค่อยไปส่งเอามะ"

"ไม่กรีน..ไม่ไป..อึก.."

"ร้องไห้ทำไมหื้มมโอ๋ๆ มาๆ กอดๆ พี่เลี้ยงหนูไม่ได้หรอกน้าน้องกรีนไม่ใช่ลูกพี่งะ ไม่กฃัวพี่โดนจับหรอเพื่อใครมาเเจ้งความน้า"

"กรีนไม่ให้จับ...อึก"

"งั้นยังไม่ไปส่งก็ได้ไปเที่ยวกันโอเครไหมครับ" เเบล็คอ้างว่าไม่ไปส่งที่สถานเลี้ยงเด็กกำพรา เเต่ใช้คำว่าไปเที่ยวทำให้เด็กน้อยหลงเชื่อกับคำพูดคนพี่

"ป่ะอาบน้ำกัน"

งึกๆ เด็กน้อยพนักหน้าเข้าใจเดินเข้าห้องน้ำนำหน้าเเบล็คไปเเล้ว คนพี่ที่เดินตามไปได้เเต่คิดตามเขาอยากเลี้ยงดูอยู่หรอกเเต่หลายๆ อย่างอาจทำให้เด็กน้อยลำบาก ซึ่งทางเลือกที่ดีที่สุดคือให้คนอื่นดูเเลที่สถานเลี้ยวเด็กเเล้วเขาค่อยกับไปเยี่ยมบ่างบางครั้ง

"มาครับ เเปรงฟันกันก่อนเลยอย่างเเรก" เเบล็คยื่นเเปรงสีฟันอันที่ยังไม่ใช้ของเขาให้กับกรีนเด็กน้อยก็รับมาถือ เเลล็คบีบยาสีฟันใส่เเปรงของกรีนเเละกอกน้ำใส่เเก้วยื่นให้

"เเปลงฟันครับเดียวฟันผุน้า"

กรีนยกน้ำเข้าปากหนึ่งทีเเละบ้วนออกเเละตามด้วยเเปรงฟัน ขึ้นลงฟันล่างฟันบนทุกซอกทุกมุม

"เก่งจังเลยครับ ใครสอนครับเนีย"

"เเม่บ้าน"

"อ้อ..."

เสร็จเเล้วถอดเสื้อผ้าอาบน้ำเลยนะครับทำเป็นใช่ไหมเอ่ย"

"เป็นงับ"

"เดียวพี่เตรียมของให้กรีนก่อนเสื้อผ้าทั้งหมดที่กรีนใส่ได้หนะ"

"เตรียมไปทะมาย" เด็กน้อยถามขมวดคิ้วทันที

"อะ..เอ่อ..เอ่ออเพื่อเราเล่นจนชุดเปลื่อนไงครับเดียวพาไปน้ำตก กรีนชอบเล่นน้ำไหม*

"เล่น..~~~" หลังจากเด็กน้อยยิ้มร่าร้องดีใจได้เเบล็คก็โล่งอก เกือบไปเเล้วกู

พออาบน้ำเสร็จเเบล็คจับกรีนเเต่งตัวหล่อเสร็จศัพท์ เเละพาลงไปกินโจ๊กที่ทำไว้เด็กน้อยกินอย่างอร่อยคนทำให้ถึงกลับยิ้มชุ่มชื้นหัวใจ

"กินอิ่มยังครับ"

"อิ่มเเย้ว"

"ป่ะไปเที่ยวกัน" เเบล็คคิดเอาไว้เเล้วว่าวันนี้จะพาเด็กน้อยไปเที่ยวสักครึ่งวันเเล้วจะพาไปส่งที่บ้านเด็กกำพร้า

"เย้้ๆๆ " เด็กน้อยกระโดดโลดเต้น อย่างดีใจเเบล็คจูงมือเด็กน้อยขึ้นรถเก๋ง เเล้วมุ่งหน้าไปน้ำตกที่ใกล้ๆ ไม่ไกลมาก

"ไปเล่งน้ำ"

"ช่ายยพี่เเบล็คจะพาไปเล่นน้ำ กรีนชอบไหมครับเล่นน้ำ"

"กรีนชอบบ"

ผ่านไปไม่นานเเบล็คก็ขับรถมาถึงน้ำตกที่ อุทยานเเห่งหนึ่ง วันนี้เป็นวันหยุดพอดีคนเลยเยอะกว่าปกติ

"กรีนครับลงมาเร็วหาที่นั่งกัน" เเบล็คบอกเด็กน้อยที่นั่งอยู่บนรถ กรีนกระโดดลงมาเเละเดินเข้ามาจับมือเเบล็คเอาไว้ คนที่โดนเด็กน้อยจับมือก็ใจละลายไปตามสายน้ำเเล้วเรียบร้อย

ทั้งสองคนเดินขึ้นตามบรรไดของอุทยานที่สร้างไว้ น้ำตกจะเป็นชั้นๆ สามารถเล่น ทุกชั้นเเต่บางชั้นดูเเล้วอาจจะเกิดอันตรายได้ เขาเลยเลือกชั้นต้นๆ เเละคนไม่เยอะมาก เพราะย่อมันเล็ก

"นั่งตรงนี้เนอะ"

เเบล็คปูเสื่อลงที่พื้นดินเรียบๆ จัดเจียงข้าวกล่องของเด็กน้อยที่ทำมาตอนเเรก

"จะกินข้าวก่อนไหมครับ"

"กรีนอิ่มอยู่"

"งั้นเล่นน้ำกันมาพี่เเบล็คถอดเสื้อผ้าให้" เด็กน้อยดีใจรีบวิ่งเข้าหาคนพี่กางเเขนชูมือให้ถอดเสื้อผ้าง่ายๆ เเบล็คถอดเสื้อกับกางเกงออกเหลือไว้เพียงกางเกงในตัวน้อยลายการ์ตูนน่ารักๆ

เเละตามด้วยเเบล็คถอดเสื้อออกเหลือกางเกงขาสั้นตัวเดียวที่ใส่มา

"ป่ะครับลงน้ำกัน" เเบล็คอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาเเละค่อยๆ เดินลงไปที่น้ำเย็นๆ

"น้ำเย็นมากเลยย~~"

"น้ำเย้งๆ "

"น้ำเย็นครับ"

"น้ำเย็น" เด็กน้อยปรบมือหัวเราะชอบใจ พอลงมาเรื่อยๆ จนน้ำถึงเอวเเบล็คก็เเกฃ้งหย่นตัวลงไป ทำให้เด็กน้อยร้องกรี้ดลั่น ตื่นเต้น

"กรี้ดดดด.."

*555น้ำไม่ลึกเลยกลัวหรอเรา"

"ไม่จัว"

"งั้นเเบล็คปล่อยนะ"

"ไม่อ่าวๆ "

"5555" ทั้งสองคนว่ายเล่นกันอย่างสนุกเเต่ตามจิงก็มีเเบล็คที่ว่ายน้ำเเหละมั้งส่วนเด็กน้อยเกาะตามตัวเขาเป็นลูกลิงอย่างเดียว

"ไปเล่นใกล้ๆ ฝั่งดีกว่าเดียวของหาย"

"ไปๆ ..กรีนไม่ชอบลึกๆ "

"น่ารักจังเลยยย~~ฟอดดด" เเบล็คทนความน่ารักไม่ไหวฉวยโอกาศหอมเเก้มนิ่มๆ ไปหนึ่งที

เเบล็คอุ้มเด็กน้อยมาตรงข้างๆ ฝั่งให้เล่นอยู่ตรงใกล้ๆ กับที่นั่งส่วนเขาก็นั่งพักมองเด็กน้อยเล่นน้ำ เห้อออเอาไงดีวะกูไม่อยากทิ้งเลยจะรับเลี้ยงเองดีไหมเนี่ย เเล้วเราต้องทำเรื่องอย่างไงบ้างน้าาคิดหนักจัง

"กรีนครับมาหาเเบล็คหน่อยสิ"

"อาใย"

"กรีนอยากอยู่กับเเบล็คไหม"

"อยู่กรีนอยู่"

"เเต่เเบล็คอาจจะดูเเลกรีนไม่ดีนะกรีนลำบากนะ"

"ไม่เป็นอะไรกรีนรักเเบล็คเเบล็คพาเที่ยว"

"5555จิงๆ เลยเรา งั้นอยู่กับเเบล็คเนอะเดียวเเบล็คดูเเลกรีนเอง" เขาตัดสินใจเเล้วว่าจะดูเเลเด็กน้อยเองเพราะเขาโดนตกกลับความร่ารักนี้ไม่ไหวเเล้ว~~~ไม่อยากให้คนอื่นเลย

สุดท้ายก็ใจอ่อนรับเลี้ยงเองกูเอ่ย

เเบล็คคิดได้ดังนั้นจึงโทรหาเพื่อนรักสุดกวนของเขาทันทีจะขอคำปรึกษาสักหน่อย

"ฮัลโหลมึง"

"ว่า"

"กูจะรับเลี้ยงเด็กคนนึงวะ"

"ห้ะมึงไปทำใครท้องอะไรยังไงเด็กไหน"

"ป่าวๆ คือกูเจอน้องที่ถังขยะเเล้วกูเอิ่ม..ตกหลุมรักน้องเเล้วอยากรับเลี้ยงไว้พ่อเเม่เขาทิ้งมาหนะกูต้องไปทำเรื่องอะไรยังไงวะ"

"เรื่องนี้กูก็ไม่เเน่ใจวะมึงก็ศึกษาอินเตอร์เน็ตดู ไหนกูอยากเห็นลูกมึงเปิดกล้องดิ"

"ลูกบ้านพ่อมึงสิ" เเบล็คเปิดกล้องเเล้วส่องไปทางเด็กน้อยที่นั่งเล่นน้ำอยู่อย่างน่ารัก

"เชี้ยลูกมึงน่ารักวะตัวกลมผิวขาวเชียว555"

"เออน่ารักดิ กูฃะงงพ่อเเม่ทิ้งได้ไงวะใจร้ายชิบหาย"

"เออชั่งหัวพ่อเเม่มัน มึงอยากรับเลี้ยงนิก็ดูเเลมันดีๆ ละ"

"อย่าเรียกว่ามัน เรียกน้องให้มันดีๆ "

"เออๆ น้องๆ "

"เเค่นี้เเหละ"

หลังจากนั้นทังสองก็กดวางสายไป

.

.

"เอ่อ..ขอโทษนะครับ ผมขอนั่งด้วยคนสิ" เเบล็คที่นั่งอยู่กำลังมองดูเด็กน้อย สดุ้งเล็กน้อยเมื่อมีคยมาทัก เขาเงยหน้าขึ้นไปมองเจอกับผู้ชายคนนึงท่าทางดูภูมิฐานดี

"เอ่ออครับ"

หลังจากได้รับคำอนุญาติชายหนุ่มคนนั้นก็นั่งลงที่ผ้าปูข้างๆ เเบล็ค

"ชื่ออะไรหรอครับ ผมซันนะ" ชายหนุ่มร่างสูงพูดขึ้น

"เอ่่อออเเบล็คครับเเหะๆ "

"มาคนเดียวหรอครับ"

"ป้าวครับมากับเอ้อ....ลูกชายครับเขาเล่นน้ำอยู่..น้องกรีนมาหาเเบล็คเร็วๆ " เด็กน้อยหันมาตามเสียงเรียกเขาก็รีบวิ่งขึ้นน้ำทันทีเมื่อเห็นผู้ชายเเปลกหน้าอยู่กับเเบล็คของเขา

"เเบล็คคค"

"ครับ..หิวรึยังหื้ม"

"ไม่หิว.....คนนี้ใคร"

"พี่ชื่อ ซันนะ"

ซันพยามยืนมือไปลูบหัวเเต่เด็กน้อยกลับใช้มือเล็กๆ ปัดออก

"กรีนอย่าทำเเบบนี้สิครับนิสัยไม่ดีเลย"

"เเบล็คนิสัยม่ายดี ...คุยกับคนอื่นด้วย" เด็กน้อยกระโดดขึ้นมานั่งตักเเละกอดคอเเน่น

"ไม่ใช่ครับคุยกับกรีนคนเดียว"

"ออกไป" เด็กน้อยชี้นิ้วไปที่หน้าซันเเล้วออกปากไล่อย่างไม่เกรงกลัว คนที่นั่งอยู่ก็หน้าเสียทันที ตอนเเรกจะเข้าทางเด็กนี่สะหน่อยเเต่ดันไม่ให้ความร่วมมือ

"งั้นผมขอช่องทางติดต่อคุณได้ไหมครับ"

"คือว่า..."

"ไม่ให้ออกไปๆๆๆ!! " เด็กน้อยเริ่มโวยวายเสียงดังจนคนที่นั่งตรงลุกเดินออกไป

"ไว้เจอกันนะครับคุณเเบล็ค"

.

.

"กรีนครับทำไมทำตัวเเบบนี้หละ"

"กรีนไปชอบ..กรีนไม่ให้คุย"

"เเต่น้องกรีนทำตัวไม่ดีรู้ไหมครับ"

"รู้งับ"

"อย่าทำอีกนะถ้าครั้งหน้ามีอีกเเบล็คจะโกรธไม่พามาเที่ยว"

"ขอโต้ด" เด็กน้อยซุกหน้าลงที่อกของเเบล็คซบออดอ้อนไปมาจนเเบล็คใจอ่อน ดุด่าว่าตีไม่ลงจิงๆ

"กับบ้านกันไหมหรือเล่นต่อ"

"เล่นๆ เเบล็คไปด้วยยกันนน~~"

"ป่ะๆ "

.

.

.