บทที่ 3.1 เพื่อนแพร
1079 Words
ตอนที่ 3: เพื่อนแพร
เพื่อนแพรกำลังนั่งทำใจ เพราะอีกหนึ่งสัปดาห์จะเป็นวันที่เธอต้องเปิดตัวเป็นแฟนกำมะลอของภัทร งานเปิดตัวคืองานเลี้ยงขอบคุณพนักงานบริษัท ซึ่งเธอค่อนข้างเครียด เธอกับชายหนุ่มจึงนัดเจอกันวันนี้เพื่อไปดินเนอร์ หวังว่าการไปดินเนอร์วันนี้จะทำให้วันงานไม่อึดอัดเกินไป
"รักษา แก...ฉันกลัว"
"แกจะกลัวอะไร แพร"
"กลัวไม่สวย คุณภัทรเขาชอบคนสวย"
"แล้วใครบอกแกไม่สวย"
"ก็เขาแหละ"
"ยัยปลายพาแกไปแปลงโฉมมาขนาดนี้ แกยังไม่มั่นใจอีกเหรอ"
"ยัง"
"เชื่อฉัน วันนี้คุณภัทรเจอแกต้องตะลึงแน่"
"หึ คนอย่างหมอนั่นน่ะเหรอ"
เพื่อนแพรนั่งคุยกับบุญรักษาสักพัก ก่อนที่เลขาของภัทรจะมารับเพื่อไปดินเนอร์
@ร้านอาหารหรู กลางกรุง
เพื่อนแพรเดินเข้าไปหาแฟนกำมะลอที่นั่งรอและดูแท็บเล็ตอยู่ จนเธอเดินไปนั่งตรงข้ามเขา แต่เขาก็ยังไม่ได้สนใจเธอเลย
"อะแฮ่ม...คุณภัทร" เพื่อนแพรเอ่ยทัก
ภัทรมองหน้าลูกจ้างได้สักพัก ก็กล่าวคำที่ทำให้เพื่อนแพรอยากจะกัดลิ้นตัวเองตาย
"ผมจ่ายคุณเป็นแสน ได้แค่นี้เหรอ"
"แล้วคุณคิดว่าแสนหนึ่งทำอะไรได้บ้าง ต้องให้ฉันไปโมหน้ามาใหม่เลยไหมคะ" เพื่อนแพรประชด จนภัทรเกือบหลุดยิ้มออกมา
"ก็ไม่ถึงขนาดนั้น อีกอย่างผมไม่ชอบศัลยกรรมด้วย"
"เรื่องเยอะ หิวแล้วสั่งอะไรมาบ้างคะ"
"ผมไม่รู้ว่าคุณชอบอะไร ก็เลยสั่งสเต๊กปลาให้ ผู้หญิงน่าจะชอบ"
อย่างน้อยเขาก็พอรู้ว่าผู้หญิงชอบอะไร ทนเป็นแฟนเขาแค่หกเดือน เอาวะ เพื่อสวนของพ่อ สู้เพื่อพ่อ
"ขอบคุณค่ะ ฉันกินอะไรก็ได้ ไม่ได้เลือกกิน"
"คุณควรเรียกตัวเองว่าแพรสิครับ แม่ผมคงจะเชื่อหรอกว่าแฟนเรียกแทนตัวเองว่า ฉันๆ”
"ขอโทษค่ะ" ทีเขายังเรียกแทนตัวว่าผม...ผม...แต่ทีเธอ เขาบังคับให้แทนตัวเองว่าแพร ชิ! ถ้าไม่เห็นแก่สิบล้าน จ้างให้ก็ไม่เรียก…เพื่อนแพรถอนหายใจอย่างระอาจนชายหนุ่มเดาออก
"คุณกำลังด่าผมทางสายตาอยู่นะ" เขากดเสียงดุ
"ขอโทษค่ะ" ข่มใจไว้เพื่อนแพร ข่มใจไว้
"ผมเป็นนายจ้างคุณนะ" ภัทรย้ำ ในขณะที่อาหารถูกนำมาเสิร์ฟ ช่วยชีวิตเพื่อนแพรไว้ได้พอดี
"เจ้าค่ะ กินได้แล้วบ่นอยู่ได้"
"พรุ่งนี้คุณไปไหนไหมครับ"
"ก็ไม่ได้ไปไหน" เพื่อนแพรตอบ
"พูดกับผมต้องมีคะ มีขาด้วยสิ แม่ผมรู้ว่าผมชอบคนเอาใจเก่ง เดี๋ยวแม่ก็ไม่เชื่อหรอก" ภัทรเงยหน้าบอกด้วยสีหน้าจริงจัง
"ค่ะ เจ้าค่ะ นายท่าน"
"ถ้าจะให้ดี คุณควรเรียกผมว่าที่รักนะ"
"แค็กๆๆ” อะไรนะ เกิดมาเธอยังไม่เคยเรียกใครว่า...ที่รัก เลยสักครั้ง
"แค่นี้ต้องสำลักเลยเหรอครับ"
"ไม่เอาอะ ทีคุณยังไม่เรียกฉันว่าที่รักเลย"
"แสดงว่าถ้าผมเรียกคุณ ที่รัก คุณก็จะเรียกผม"
"อือ..." เพื่อนแพรเอ่ยออกมา ในขณะที่ใบหน้าของเธอเริ่มออกสีแดง ดูแล้วน่ารักจนภัทรรีบหยิบผ้าขึ้นมาปิดปาก แอบอมยิ้ม ผิดกับเพื่อนแพรที่คิดอยากจะกัดลิ้นตัวเองตายเป็นรอบที่สองของวัน
"ที่รัก...อร่อยไหมครับ" ภัทรทำหน้าตายียวน ยิ่งเห็นเพื่อนแพรทำอะไรไม่ถูกยิ่งรู้สึกอยากแกล้ง คนมีแฟนนี่มันรู้สึกดีอย่างนี้นี่เอง มิน่าไอ้ปริ้นส์เพื่อนเขาถึงได้ยิ้มคนเดียวได้ทั้งวัน
"อร่อยค่ะ...เอ่อ...เอ่อ...ที่...รัก" คนไม่เคยเรียกใครว่าที่รักมาก่อนพูดจาตะกุกตะกัก
ความอายเล่นงานเพื่อนแพรจนต้องรีบขอตัวไปเข้าห้องน้ำ...คนบ้า! ทำหน้าตาดีใจอะไรขนาดนั้น นี่คงเพราะเขาเหมือนได้เอาชนะเธอ
'แพร อย่าไปหลงคำหวานนะ เธอแค่เล่นละคร ท่องไว้...สิบล้าน สิบล้าน'
ดินเนอร์ครั้งแรกของพวกเขาผ่านไปอย่างราบรื่น จนกระทั่งพวกเขาเดินออกจากร้านอาหาร ภัทรก็ตรงเข้าโอบเอวแฟนสาวกำมะลอ จนเธอทำตาขวางใส่
"มีคนกำลังถ่ายรูปเรา หันมามองผมแล้วยิ้ม" ภัทรเอียงคอกระซิบ
"จริงเหรอ" เพื่อนแพรขยับตัวมองซ้ายมองขวาหาคนที่แอบมาถ่ายรูป
"ยิ้มไว้ ไม่งั้นผมจูบจริงๆ นะ อย่าทำหน้ามีพิรุธสิ" ภัทรขู่
"ค่ะๆ” เพื่อนแพรรีบยิ้มตามที่เขาสั่ง เพราะเธอยังไม่พร้อมจะเสียจูบแรกให้เขา เงินหมื่นตอนนี้เธอยังไม่อยากได้ ทำให้ภัทรยิ่งได้ใจ ยังไม่ยอมปล่อยหญิงสาวออกจากอ้อมแขนเสียที
ผู้หญิงอะไร ตัวนุ่มนิ่มน่ากอดจริงๆ
"เราไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้มั้งคะ เขาคงไม่ตามมาแล้ว" เพื่อนแพรเริ่มรู้สึกแปลกๆ เพราะรถก็ขับออกจากร้านอาหารแล้ว ทำไมเขายังกอดเธออยู่
"อยู่นิ่งๆ เขาขับรถตามมาอยู่ เดี๋ยวผมคงต้องขึ้นไปส่งคุณที่ห้อง แล้วอยู่บนห้องคุณสักชั่วโมงนะ"
"ฮะ! อะไรนะ ทำไมต้องขึ้นไปอยู่นานขนาดนั้น ฉันไม่สะดวก"
"งั้นก็ไปห้องผมแล้วกัน ผมสะดวก"
"บ้า! ไม่เอาใครจะไป"
"นี่คุณ ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกที่รัก เห็นอย่างนี้ผมก็เลือกนะ"
"บ้า! ไม่ไป"
"หนึ่งแสน อยู่กับผมหนึ่งชั่วโมง ผมต้องการให้แม่คิดว่าคุณพิเศษกว่าทุกคน เพราะผมไม่เคยพาใครขึ้นคอนโด"
หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิด เขาจะไว้ใจได้แค่ไหน เกิดเขาบ้าจี้ปล้ำเธอขึ้นมาล่ะ หนึ่งแสนมันก็ไม่คุ้มนะ เธออยากให้ครั้งแรกของเธอกับคนที่เธอรักเท่านั้น
"ผมจ่ายเงินเดือนเดือนนี้ล่วงหน้า พร้อมโบนัสเป็นสองล้าน"
"ก็ได้ค่ะ" คนไม่เห็นแก่เงินน้อย...แต่เห็นแก่เงินสองล้านเลยต้องยอม เอาวะ ถ้าเขาทำอะไรเธอ เขาต้องรับผิดชอบด้วยทะเบียนสมรส
"ดีมากครับที่รัก...วุฒิไปคอนโดฉัน" คนจ่ายเงินสองล้านรีบบอกเลขาส่วนตัวให้มุ่งหน้าไปคอนโดหรู ซึ่งไม่ห่างไกลจากตรงนี้สักเท่าไร ก่อนที่แฟนสาวกำมะลอจะเปลี่ยนใจ
- Writer
