"kulang na lang ay lumuhod ako matanggap mo lang ako, kahit kakaunti lang mahal kakaunting pag mamahal mo lang" garalgal na saad nito dahil tuluyan nang umiyak ito "dahil ipinangako ko kase sa sarili kong papakasalanan ko yung babaeng nag ligtas sa akin 3 years ago"
nakikinig lang ako at halos hindi ma proseso sa utak ko lahat nang sinasabi nya anong meron sa 3 years ago.. kating kati ako mag tanong pero ayokong maputol yung pagku kwento niya, kaya nanahimik ako at mas pinipiling makinig na lamang
ngunit akala ko ay mag sasalita muli ito ngunit nanatili na lamang itong umiiyak kaya hindi ko na natiis ang mag tanong "what happened 3 years ago ?" imbis na sagutin ang tanong ko ay umiling lang ito.. kita sa mukha niya ang takot at pagda' dalawang isip kung iku kwento ba o hindi "okay fine..
