ตอนที่ 6 แค่แฟนคนเดียวพี่เลี้ยงได้

1035 Words
“มาทำไม?" เสียงพี่อลันถามฉัน “แล้วมาไม่ได้หรอคะ?" ฉันหันกลับไปถามพี่ อลัน “ตอบพี่มาก่อนลิน" “ก็อยากมาดูพี่อลันทำงานไงคะ" อลันที่ได้ยินอย่างนั้นก็ทำหน้าตาเบื่อหน่าย “ว่างมากหรอลิน" “ค่ะ ลินว่างม๊วกกกกกเลยค่ะ" ฉันพูดออกไปอย่างประชด “อย่าประชดสิลิน พี่ไม่มีเวลามาสนใจลินอะไรขนาดนั้นหรอกนะ พี่มีงานที่ต้องทำพี่ไม่มีเวลามาสนใจเรื่องไร้สาระหรอกนะ" “..." ฉันได้ยินคำพูดของพี่อลันก็ทำให้ฉันรู้สึกว่าตัวเองดูเป็นคนที่แย่มากๆเลย ทำให้เค้า เหนื่อยใจทั้งๆที่เค้าก็เหนื่อยกายมามากพอแล้ว “เฮ้อ พี่ขอโทษ....ที่พูดแบบนั้นออกไปพี่ไม่ได้จะว่าอะไรลิน พี่แค่เหนื่อย พี่อยากให้ลินรู้ว่าการทำงานมันเหนื่อยขนาดไหนแล้วยังต้องมาเหนื่อยกับเรื่องไร้..... เรื่องไม่ดีน่ะ" พี่อลันพูดแก้ตัวก่อนจะยิ้มให้ฉันอย่างไม่ได้เต็มใจ “ถ้าลินทำอะไรให้ไม่ดีลินก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่ที่ลินทำแบบนั้นเพราะลินอยากให้พี่อลันสนใจลินเหมือนเมื่อก่อนบ้าง ลินคงแย่มากๆเลยใช่มั้ยคะ" “..." “ถ้าลินทำตัวแย่ก็ขอโทษด้วยนะคะ งั้นต่อไปนี้ลินจะหาเงินด้วยตัวเอง" “ไม่ต้อง!!!" พี่อลันพูดออกมาอย่างไม่พอใจ ทำเอาฉันรู้สึกไม่ชอบใจสุดๆ อันนี้ก็ไม่ได้อันนั้นก็ไม่ได้ ลินดาจะเครซี่!! “ทำไมล่ะคะ" “พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะเลี้ยงลิน" “ไม่ต้องเลี้ยงหรอกคะ ลินโตแล้วลินจะไปหาเงินเอง" “พี่บอกไม่ต้องไงลิน!!" ฉันมองพี่อลันอย่างไม่เข้าใจ ทำไมเค้าต้องห้ามฉัน เรื่องที่ฉันจะทำงานด้วย ฉันไม่ได้เป็นลูกคุณหนูหรอกนะที่จะไม่ทำงานทำการ ฉันเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนนึงที่มีแฟนรวยก็เท่านั้นเอง ไม่ได้จะเกาะแฟนกินด้วยซ้ำ มีแต่พี่อลันที่ไม่ให้ฉันทำงานเลย ฉันเคยถามว่าทำไมไม่ให้ทำงานพี่อลันก็บอกกับฉัน แค่แฟนคนเดียวพี่เลี้ยงได้ โอ๊ยอีลินจะเครซี่กับคำนี้ “โอเคค่ะ งั้นลินกลับก่อนนะคะ" ฉันพูดจบก็เดินออกมา แล้วโทรหาเพื่อนทั้งสองคน บทสนทนาทางโทรศัพท์ 'ว่าไงอีชะนี' เสียงของเก้งในกลุ่มพูด 'ว่างป่ะ' 'ไม่ว่างค่ะทำงาน' 'มึงทำงานตอนกลางคืนนะคะ ไม่ใช่ตอนเช้าๆแบบนี้ค่า' 'โทษค่า กูรับงานนางแบบด้วยเนอะ' 'โอ๊ย แม่งมีแต่เรื่อง' 'เดี๋ยวๆ มีแต่เรื่อง? เรื่องไรว่ะ' 'เรื่องเดิมๆนั้นแหละ ไม่ว่างใช่ป่ะ งั้นแค่นี้นะ' 'เดี๋ยว....' ฉันรีบกดวางสายก่อนที่ยัยซันดี้จะทักถามฉันเยอะไปกว่านี้ กริ๊ง กริ๊ง มีเสียงโทรศัพท์มาฉันเลยยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูชื่อก่อนจะกดรับสาย 'ค่ะแม่' 'อยู่บ้านรึเปล่าลูก' 'ไม่ค่ะ หนูอยู่ข้างนอก' 'ไปเที่ยวอีกแล้วหรอน้องลิน' 'ป่าวค่ะมาหาพี่อลันค่ะ' ฉันบอกแม่ไปอย่างตรงๆเพราะแม่ฉันรู้เรื่องที่ฉันและพี่อลันคบกันแล้ว แต่ก่อนนะฉันชอบออกไปเที่ยวอยู่บ่อยๆ แม่เลยคิดว่าฉันยังออกไปเที่ยวอยู่แบบเดิมเลยถามออกมาอย่างนั้น 'อย่าไปกวนพี่เค้านะลูก' 'ค่าลินไม่ได้ดื้อตลอดสักหน่อยนะคะแม่' 'เรานี่แหละตัวดื้อตลอดเลย' 'ฮ่า ๆ แล้วนี่ไอแสบไปเรียนแล้วหรอแม่' ไอแสบที่ฉันหมายถึงคือน้องชายต่างพ่อฉันเอง ชื่อ โนอา อายุ 12 ปี โนอาสนิทกับฉันมากๆ ฉันเล่นกับโนอามาตั้งแต่โนอาเด็กๆ จนพอฉันมีแฟนแล้วย้ายมาอยู่กับพี่อลัน ฉันก็ไม่ได้ไปหาคนที่บ้านอีกเลย 'น้องไปเรียนตั้งแต่7โมงแล้ว' 'อ๋อ แล้วแม่กินอะไรรึยัง' 'ยังเลย แล้วลูกล่ะกินข้าวรึยัง' 'ยังจ้ะ' 'อย่าลืมไปหากินด้วยนะลูก' 'ค่ะแม่ก็อย่าลืมหากินเหมือนกันนะคะ' 'จ้ะแค่นี้ก่อนนะแม่ไปทำธุระกับลุงก่อน' ลุงที่แม่หมายถึงคงเป็นพ่อของโนอา 'จ้ะ' ฉันพูดจบแม่ก็วางสาย หลังจากนั้นฉันก็เดินทางกลับไปที่คอนโด คอนโด k ฉันกลับมาคอนโดก็หลับไปได้ ชั่วโมงกว่าจนตอนนี้มันเริ่มดึกแล้วพี่อลันก็ยังไม่กลับมาฉันเลยโทรไปหาเค้า แต่เค้าก็ไม่รับสายแถมปิดเครื่องหนีอีก แกร๊ก เสียงเปิดประตู เสียงประตูเปิดฉันจึงหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่ อลันที่เดินเข้ามาโดยไม่พูดอะไร ก่อนจะเดินไปที่ห้องนอน ฉันมองพี่อลันอย่างไม่เข้าใจ ปกติเค้าไม่เคยเป็นแบบนี้เลยสักนิด ตอนแรกๆยังดีๆอยู่เลยตกดึกมาเป็นอะไรอีกแล้วเนี่ย “เฮ้อ~" ฉันถอดหายใจไปหนึ่งครั้งก่อนจะเดินตามพี่อลันไป แต่พอเข้ามาในห้องฉันก็ไม่เห็นใครก่อนจะเกินไปที่ห้องน้ำในห้องนอน พอเดินไปก็ได้ยินเสียงน้ำ ทำให้ฉันได้รู้ว่าพี่อลันอาบน้ำอยู่ 8 นาทีผ่านไป แกร๊ก ลินดาที่กำลังเล่นโทรศัพท์อยู่พอได้ยินเสียงเปิดประตูเธอก็เงยหน้ามามองคนที่เปิดประตูออกมา มองได้ไม่นานก็ก้มเล่นโทรศัพท์ต่อ เวลาผ่านไปไม่นานอลันก็แต่งตัวเสร็จแล้วเดินไปหยิบน้ำหอมก่อนจะฉีด ทำให้หญิงสาวที่ก้มเล่นโทรศัพท์อยู่เงยหน้าขึ้นมาเพราะได้กลิ่นน้ำหอมที่อลันฉีด อลันฉีดเสร็จก็เดินไปเอาสูทก็จะเดินออกไป แต่ก็ต้องชะงักเพราะเสียงจากหญิงสาว “จะไปไหนหรอคะ" ลินดาถามอลันที่แต่งตัวหล่อเหลา “ไปทำงาน" “ชุดแบบนี้?" “อือ"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD