“ค่ะเลิกพูดก็ได้ค่ะ"
“เก่งมากค่ะ อย่างนี้สิถึงจะเป็นลินดาที่น่ารักถูกต้อง"
อลันพูดพร้อมกับลูบหัวของลินดาอย่างอ่อนโยน
กริ๊ง กริ๊ง สายเรียกเข้าโทรศัพท์
ทั้งสองคนหันไปมองสายที่โทรเข้ามา
สายโทรเข้า:จีน่า
อลันที่เห็นชื่อของคนที่โทรเข้าก็รีบไปรับโทรศัพท์
“ฮัลโหลครับ"
อลันพูดพร้อมกับมองมาที่ลินดาก็จะเดินไปที่ระเบียงห้อง
ลินดาที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจแต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จึงเดินไปอาบน้ำเพื่อที่จะไปคลับที่นัดกับตะวันและซันดี้
20:00
กริ๊ง กริ๊ง
หลังจากหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มีสายโทรเข้า
สายโทรเข้า:ซันดี้
'ว่าไงอีเก้ง'
'เปิดมาก็ปากเสียเลยนะคะชะนี อยู่ไหนจ้ะ'
'คอนโด'
'นี่อีชะนีมันกี่โมงล่ะคะ กูกับอีเสือนั่งรอจนรากงอกแล้วค่ะสาว'
'มีปัญหานิดหน่อยน่ะเลยช้า กำลังจะไป'
'ปัญหาอะไรคะซิด'
'เดี๋ยวกูไปเล่าให้ฟัง แค่นี้ก่อนนะ'
'จ้าา'
ซันดี้พูดจบนิ้วเรียวบางก็กดวางสายก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไป ทุกคนคง งง ใช่มั้ยว่าฉันออกมาได้ไงทั้งๆที่พี่อลันไม่ให้ไป ตั้งแต่ฉันไปเข้าไปอาบน้ำจนคุยกับอีเก้งเสร็จ เค้ายังคุยกับสายที่โทรเข้ามายังไม่เสร็จเลย คิดแล้วก็เจ็บใจเหมือนกันเนอะ
คลับ F
“กว่าจะเสด็จมานะจ้ะอีชะนี"
เสียงของซันดี้พูด
“รถติดมากๆเลยเก้ง"
“ว้ายตบปากค่ะ"
“ฮ่าๆๆๆ"
เสียงหัวเราะของตะวัน
“หัวเราะอะไรยะอีเสือ"
ซันดี้ถามตะวันที่กำลังหัวเราะอยู่
“หัวเราะ เก้งกับชะนีตีกันไง ฮ่าๆๆ"
การหัวเราะของตะวัน ทำให้ลินดาและซันดีก็หมั่นไส้จึงหาอะไรปาใส่ตะวัน
“โอ้ยยย"
ตะวันร้องพร้อมกับเงยหน้ามามองเพื่อนทั้งสอง
“มันเจ็บนะเว้ยปามาได้"
“สมน้ำหน้าอย่างหัวเราะดีนัก"
ซันดี้พูดกับตะวันอย่างหมั่นไส้ ส่วนลินดาก็ถึงกับส่ายหัวให้กับเพื่อนทั้งสอง
“ดื่มไรไอลิน"
เสียงตะวันถามลินดา เพราะเธอยังไม่มีเครื่องดื่ม
“ขอค็อกเทล ขอแบบแรงๆนะอยากเมาว่ะ"
“เออๆ"
พูดจบตะวันก็ตั้งหน้าตั้งตาสั่งให้เพื่อน
“เออแล้วปัญหาที่มึงว่าอ่ะคือไรว่ะ"
ซันดี้ถามลินดา
“ตอนแรกฉันเกือบจะไม่ได้มาแล้วว่ะ ฉันไปขอพี่อลันแต่เค้าไม่ให้ฉันมาเพราะบอกว่าฉันมากับเพื่อนผู้ชาย ฉันก็เลยเถียงกลับ เพราะว่าวันนี้ฉันไปเดินห้างมาแล้วไปเจอผู้หญิงคนนั้นที่มากับพี่อลันแถมพี่อลันยังบอกไม่รู้จักกับฉันอีก ก็เลยมีปัญหากัน"
“อ๋อ แล้วที่มาได้นี่พี่อลันยอมแล้วหรอ"
“ป่าว มีคนโทรมาหาพี่อลันก่อน ฉันเลยเดินไปอาบน้ำ อาบจนเสร็จยันตอนฉันรับสายแกเค้าก็ยังคุยไม่เสร็จ ฉันเลยเดินออกมา"
ตะวันและซันดี้ที่ได้ฟังก็รู้สึกสงสารเพื่อนแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เค้าทั้ง2คนเป็นได้แค่ที่ปรึกษาให้กับเธอ เค้าทั้งสองอยากให้ลินดาเลิกเจ็บใจแต่ก็ไม่สามารถบังคับให้เธอเลิกกับอลันได้ เพราะเค้าทั้งสองเห็นเพื่อนของเค้ารักผู้ชายคนนี้มาก
“นี่ลินแกสัญญากับฉันได้มั้ยว่ะ"
“..." ลินดาเงยหน้ามามองซันดี้อย่างงุนงง
“ถ้าแกทนที่จะอยู่กับพี่อลันไม่ไหวให้ถอยออกมา ฉันไม่อยากให้แกเจ็บว่ะ ฉันดีใจด้วยซ้ำตอนแกมีความสุขอ่ะ แต่พอแกมาเศร้าแบบนี้มันก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันว่ะ"
“...."
“สัญญากับพวกกูได้มั้ยว่ะ"
หญิงสาวมองหน้าเพื่อนทั้งสองพร้อมกับยิ้มให้ก่อนจะพูด “ได้ กูสัญญาถ้ากูไม่ไหวกูจะไม่ทนอยู่ต่อ กูจะถอยออกมา"
หลังจากหญิงสาวพูดจบทั้งสามคนก็เข้ามา
กอดกัน
“กูสองคนจะอยู่ข้างๆมึง ถึงจะไม่ได้อยู่ตลอดแต่จะอยู่ข้างๆมึงในวันที่มึงต้องการ"
เสียงของตะวันพูดกับลินดา
“ขอบใจพวกมึงนะเว้ย กูภูมิใจว่ะที่มีพวกมึงเป็นเพื่อน"
“เออๆ พอกันก่อนไอสัสวันนี้มาเพื่อสนุกไม่ได้มาเพื่อเศร้านะเว้ย"
เสียงของเก้งในกลุ่มบอกกับเพื่อน
“แหม๋แต่ตัวพาเศร้าคือมึงนะคะเก้ง"
เสียงของชะนีในกลุ่มพูดหยอกล้อ
“ฮ่าๆๆๆ"
เสียงของเสือในกลุ่มหัวเราะ
“ไปค่ะเมาในสุดแล้วหยุดที่กลับไม่ถูก"
“เอาชนแก้ว"
แก๊ง เสียงชนแก้ว
กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรเข้า
หญิงสาวหยิบโทรศัพท์เข้ามาดูสาย
สายโทรเข้า:พี่อลัน
หญิงสาวเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาแต่เธอกลับไม่รับและปิดเครื่อง
ทางด้าน:อลัน
หลังจากผมคุยโทรกับจีน่าเสร็จ ผมก็ไม่เห็นลินดาอยู่ในห้องแล้ว ผมมจึงโทรไปหาเธอแต่เธอก็ไม่รับพร้อมกับปิดเครื่องหนี ผมกลัวว่าเธอจะเข้าใจผมกับจีน่าผิด ผมเลยอยากอธิบายให้เธอฟัง ผมคิดไม่ออกเลยว่าเธอไปไหนจึงโทรไปมาเพื่อน
บทสนทนาทางโทรศัพท์:ภูริ
'ฮัลโหลไอภู'
'ไร'
'ว่างมั้ย'
'ว่าง มีไร'
'ไปแดกเหล้าเป็นเพื่อนหน่อยดิ'
'เมียไม่ว่า?'
'ไม่รู้หายไปไหนล่ะ'
'ห้ะ เมียหายก็ไม่คิดจะตาม'
'คิดดิไอสัส แต่แม่งเล่นปิดเครื่องขนาดนั้นจะไปตามจากไหนก่อน สรุปไปมั้ย'
'เออ คลับ F นะ'
'เออเจอกัน'
อลันพูดจบก็ตัดสายก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถและเดินออกไปโดยไม่ลืมล็อกประตูห้อง