ตอนที่ 3 สัญญา

1003 Words
“ค่ะเลิกพูดก็ได้ค่ะ" “เก่งมากค่ะ อย่างนี้สิถึงจะเป็นลินดาที่น่ารักถูกต้อง" อลันพูดพร้อมกับลูบหัวของลินดาอย่างอ่อนโยน กริ๊ง กริ๊ง สายเรียกเข้าโทรศัพท์ ทั้งสองคนหันไปมองสายที่โทรเข้ามา สายโทรเข้า:จีน่า อลันที่เห็นชื่อของคนที่โทรเข้าก็รีบไปรับโทรศัพท์ “ฮัลโหลครับ" อลันพูดพร้อมกับมองมาที่ลินดาก็จะเดินไปที่ระเบียงห้อง ลินดาที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจแต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้ จึงเดินไปอาบน้ำเพื่อที่จะไปคลับที่นัดกับตะวันและซันดี้ 20:00 กริ๊ง กริ๊ง หลังจากหญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็มีสายโทรเข้า สายโทรเข้า:ซันดี้ 'ว่าไงอีเก้ง' 'เปิดมาก็ปากเสียเลยนะคะชะนี อยู่ไหนจ้ะ' 'คอนโด' 'นี่อีชะนีมันกี่โมงล่ะคะ กูกับอีเสือนั่งรอจนรากงอกแล้วค่ะสาว' 'มีปัญหานิดหน่อยน่ะเลยช้า กำลังจะไป' 'ปัญหาอะไรคะซิด' 'เดี๋ยวกูไปเล่าให้ฟัง แค่นี้ก่อนนะ' 'จ้าา' ซันดี้พูดจบนิ้วเรียวบางก็กดวางสายก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถแล้วเดินออกไป ทุกคนคง งง ใช่มั้ยว่าฉันออกมาได้ไงทั้งๆที่พี่อลันไม่ให้ไป ตั้งแต่ฉันไปเข้าไปอาบน้ำจนคุยกับอีเก้งเสร็จ เค้ายังคุยกับสายที่โทรเข้ามายังไม่เสร็จเลย คิดแล้วก็เจ็บใจเหมือนกันเนอะ คลับ F “กว่าจะเสด็จมานะจ้ะอีชะนี" เสียงของซันดี้พูด “รถติดมากๆเลยเก้ง" “ว้ายตบปากค่ะ" “ฮ่าๆๆๆ" เสียงหัวเราะของตะวัน “หัวเราะอะไรยะอีเสือ" ซันดี้ถามตะวันที่กำลังหัวเราะอยู่ “หัวเราะ เก้งกับชะนีตีกันไง ฮ่าๆๆ" การหัวเราะของตะวัน ทำให้ลินดาและซันดีก็หมั่นไส้จึงหาอะไรปาใส่ตะวัน “โอ้ยยย" ตะวันร้องพร้อมกับเงยหน้ามามองเพื่อนทั้งสอง “มันเจ็บนะเว้ยปามาได้" “สมน้ำหน้าอย่างหัวเราะดีนัก" ซันดี้พูดกับตะวันอย่างหมั่นไส้ ส่วนลินดาก็ถึงกับส่ายหัวให้กับเพื่อนทั้งสอง “ดื่มไรไอลิน" เสียงตะวันถามลินดา เพราะเธอยังไม่มีเครื่องดื่ม “ขอค็อกเทล ขอแบบแรงๆนะอยากเมาว่ะ" “เออๆ" พูดจบตะวันก็ตั้งหน้าตั้งตาสั่งให้เพื่อน “เออแล้วปัญหาที่มึงว่าอ่ะคือไรว่ะ" ซันดี้ถามลินดา “ตอนแรกฉันเกือบจะไม่ได้มาแล้วว่ะ ฉันไปขอพี่อลันแต่เค้าไม่ให้ฉันมาเพราะบอกว่าฉันมากับเพื่อนผู้ชาย ฉันก็เลยเถียงกลับ เพราะว่าวันนี้ฉันไปเดินห้างมาแล้วไปเจอผู้หญิงคนนั้นที่มากับพี่อลันแถมพี่อลันยังบอกไม่รู้จักกับฉันอีก ก็เลยมีปัญหากัน" “อ๋อ แล้วที่มาได้นี่พี่อลันยอมแล้วหรอ" “ป่าว มีคนโทรมาหาพี่อลันก่อน ฉันเลยเดินไปอาบน้ำ อาบจนเสร็จยันตอนฉันรับสายแกเค้าก็ยังคุยไม่เสร็จ ฉันเลยเดินออกมา" ตะวันและซันดี้ที่ได้ฟังก็รู้สึกสงสารเพื่อนแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เค้าทั้ง2คนเป็นได้แค่ที่ปรึกษาให้กับเธอ เค้าทั้งสองอยากให้ลินดาเลิกเจ็บใจแต่ก็ไม่สามารถบังคับให้เธอเลิกกับอลันได้ เพราะเค้าทั้งสองเห็นเพื่อนของเค้ารักผู้ชายคนนี้มาก “นี่ลินแกสัญญากับฉันได้มั้ยว่ะ" “..." ลินดาเงยหน้ามามองซันดี้อย่างงุนงง “ถ้าแกทนที่จะอยู่กับพี่อลันไม่ไหวให้ถอยออกมา ฉันไม่อยากให้แกเจ็บว่ะ ฉันดีใจด้วยซ้ำตอนแกมีความสุขอ่ะ แต่พอแกมาเศร้าแบบนี้มันก็รู้สึกเจ็บเหมือนกันว่ะ" “...." “สัญญากับพวกกูได้มั้ยว่ะ" หญิงสาวมองหน้าเพื่อนทั้งสองพร้อมกับยิ้มให้ก่อนจะพูด “ได้ กูสัญญาถ้ากูไม่ไหวกูจะไม่ทนอยู่ต่อ กูจะถอยออกมา" หลังจากหญิงสาวพูดจบทั้งสามคนก็เข้ามา กอดกัน “กูสองคนจะอยู่ข้างๆมึง ถึงจะไม่ได้อยู่ตลอดแต่จะอยู่ข้างๆมึงในวันที่มึงต้องการ" เสียงของตะวันพูดกับลินดา “ขอบใจพวกมึงนะเว้ย กูภูมิใจว่ะที่มีพวกมึงเป็นเพื่อน" “เออๆ พอกันก่อนไอสัสวันนี้มาเพื่อสนุกไม่ได้มาเพื่อเศร้านะเว้ย" เสียงของเก้งในกลุ่มบอกกับเพื่อน “แหม๋แต่ตัวพาเศร้าคือมึงนะคะเก้ง" เสียงของชะนีในกลุ่มพูดหยอกล้อ “ฮ่าๆๆๆ" เสียงของเสือในกลุ่มหัวเราะ “ไปค่ะเมาในสุดแล้วหยุดที่กลับไม่ถูก" “เอาชนแก้ว" แก๊ง เสียงชนแก้ว กริ๊ง กริ๊ง เสียงโทรเข้า หญิงสาวหยิบโทรศัพท์เข้ามาดูสาย สายโทรเข้า:พี่อลัน หญิงสาวเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามาแต่เธอกลับไม่รับและปิดเครื่อง ทางด้าน:อลัน หลังจากผมคุยโทรกับจีน่าเสร็จ ผมก็ไม่เห็นลินดาอยู่ในห้องแล้ว ผมมจึงโทรไปหาเธอแต่เธอก็ไม่รับพร้อมกับปิดเครื่องหนี ผมกลัวว่าเธอจะเข้าใจผมกับจีน่าผิด ผมเลยอยากอธิบายให้เธอฟัง ผมคิดไม่ออกเลยว่าเธอไปไหนจึงโทรไปมาเพื่อน บทสนทนาทางโทรศัพท์:ภูริ 'ฮัลโหลไอภู' 'ไร' 'ว่างมั้ย' 'ว่าง มีไร' 'ไปแดกเหล้าเป็นเพื่อนหน่อยดิ' 'เมียไม่ว่า?' 'ไม่รู้หายไปไหนล่ะ' 'ห้ะ เมียหายก็ไม่คิดจะตาม' 'คิดดิไอสัส แต่แม่งเล่นปิดเครื่องขนาดนั้นจะไปตามจากไหนก่อน สรุปไปมั้ย' 'เออ คลับ F นะ' 'เออเจอกัน' อลันพูดจบก็ตัดสายก่อนจะเดินไปหยิบกุญแจรถและเดินออกไปโดยไม่ลืมล็อกประตูห้อง
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD