Dün gece hayatımın en güzel günlerinden biriydi. Azat’ın kollarında olmak çok güzel bir duyguydu. Başlarda kuma olmak istememiştim; bu bana ağır geliyordu. Ama artık onun tek sevdiği olmak istiyordum. Azat için artık Sultan diye biri olmasın istiyordum. Kafamda tuhaf tuhaf senaryolar yazmaya başlamıştım. Tam o sırada annem odama girdi.
“Rojda, dünden beridir bir haller var sende, hayırdır?” diye sordu.
Anneme bakıp, “Anne, sanırım ben Azat’a aşık oldum” dedim. Aslında içten içe hoşlanıyordum da, ama ilk defa aşık olduğumu anneme anlattım.
Annem gülümseyerek, “Ne güzel, sevdiğin adamla evleneceksin işte” dedi. Bunu söylerken çok duygusaldı, neden böyleydi anlamadım.
Sonra birlikte balkona geçip kahve içmeye başladık. Annem bana Elif’i sordu:
“Elif’te de bir haller var, sürekli Miran’a
