Rojda
Sabah uyandım ve kahvaltıya indim. Aklım hep düğündeydi; ne giyicem, hangi saatte, hangi gelinliği giyeceğim? Çok kararsızdım. Daha düne kadar Sultan’ın çocuğu olmadığı için üzerine kuma alınmasına karşı çıkarken, şimdi ona kuma olacak kişi olmak beni bazen üzse de kader deyip kendimi avutuyordum. O koca konakta iki kadın bir adam nasıl yaşayacaktık, hiç bilmiyordum. Bunları artık evlendikten sonra düşünmek için aklımın bir köşesine biriktiriyordum.
Sonra kahvaltı için mutfağa geçtim. Annem her şeyi hazırlamıştı, ben de ona yardım ederek her şeyi masaya koydum. Babam da geldi ve masaya oturduk. Masada babam, Yaşar Ağayla konuştuğunu ve Yaşar Ağa’nın söylediklerini söyledi.
“En kısa zamanda düğünü yapalım. Artık Azat’la alışverişe çıksınlar, ne gerekiyorsa alsınlar,” dedi Yaşar Ağ
