Chapter 42
Josh POV
PAGKARATING namin sa hospital, agad kong dinala ang anak ko sa emergency room at agad inaasikaso ng mga medical staff ang bata. Hinawakan ko ang kanyang kamay nang mahigpit, anumang kaba ay nabalutan ng determinasyon at pag–asa. Sa akin, ang kanyang kaligtasan ang pinakamahalaga.
Kahit papano natutuwa ako sa tapang na pinapakita ni Andrie, hindi man lang umiyak nang turukan ng syringe sa braso upang kunan ng dugo para sa kanyang blood test.
Kahit matamlay nagawa niyang ngumiti sa mga nurse. Pinainom na rin siya ng paracetamol para maibsan ang kanyang lagnat. At hindi rin ako tumigil sa kakapunas nang bimpo na nilagyan ng yelo para mapadali ang paghupa sa init ng kanyang katawan.
Walang ibang salita ang namutawi sa kanyang labi ay ang kanyang Mommy Zari. Hindi ko na
