Chapter 29
Josh POV
MATULIN ang takbo ng sasakyan ko patungo sa siyudad. Kailangan kong pumunta sa mansiyon ng mga Navarro. Kailangan kong mabawi si Zari. Kahit iharang pa ni Congressman ang mga tauhan at ipabugbog ako paulit–ulit.
Alam kong walang kasiguraduhan ang lakad kong ito ngunit walang masama ang sumubok. "Zari, I'm really sorry. Naduwag akong harapin ang lahat," bulalas ko sa aking sarili, ang boses ay puno ng pangungulila.
Pakiramdam ko may matalas na espada ang bumaon sa puso ko. Kinabig ko ang manibela sa gilid ng daan hindi ko kayang magpatuloy sa biyahe. Kailangan ko munang huminga. Isinubsob ang mukha ko sa manibela. Huminto ng ilang segundo ang paghinga ko. Ang bigat sa dibib ko ay hindi man lang mabawasan sa ilang oras na lumipas.
Nagtagis ang mga ngipin ko, ang gali
