Azumi pov
"Take care milady," Hera said with full of sadness in her voice.
Napangiti naman ako ng mapait dahil hindi ko na ito palaging makakasama pa. My mom and dad didn't let her come with me because it's too dangerous for her. Hera is a high rank dragon, a queen of all dragon to be specific. Knowing how unique and powerful Hera is, I know that she'll surely draw attention from the magic users in the Magic Realm and that's something i need to avoid when I'm already at that world. Kailangan kong magpanggap na isa lang akong normal na magic user, malayo sa katotohanan na isa akong Dyosa.
"Don't worry Hera. We will meet again and promise me that i will still be your milady. Maasahan ko ba yan mula sa iyo?" i asked.
"Yes, your highness" she said and then she transform into her dragon form as she fly away and soar high up into the sky. Sinundan ko na lang ng tingin ang papalayong pigura ni Hera hanggang sa hindi ko na ito maabot ng aking balintataw. Naikubli na siya ng makakapal na kumpol ng mga ulap sa kalangitan.
"So are you ready my princess?" someone said behind me. Hinarap ko naman ito ng may ngiti sa aking mga labi. "Yes mom" i said Pagkuwan ay mahigpit ko itong niyakap na para bang ito na ang huli naming pagkikita. Hindi niyo naman ako masisisi dahil nasanay na akong parati kong nakakasama at nakikita ang aking mga magulang. Pero ito ang gusto kong mangyari at dapat ko iyong panindigan diba?
"What about me, sweety?" kumalas ako sa aking pagkakayakap kay ina ng marinig ko ang nagtatampong boses ng aking ama. Dad is really childish sometime and i like it. Malayo sa cold at striktong personalidad nito kapag kaharap ang ibang Gods and Goddesses.
"Hoy lalaki, wag kang mag-pout di bagay. You look like a duck. Gross" tila nandidiring saad ng aking ina. Muntik naman akong mapatawa dahil doon at lalong-lalo ng mapansin ko na mas humaba ang nguso ni Dad.
"Dad, i will miss you" i said and then i embrace my dad. I just smile when he responded to my embrace at nakisali pa sa amin si Mom kaya lalo akong nasiyahan. Gayunpaman ay hindi ko rin maitatanggi ang katotohanan na nakakaramdam rin ako ng lungkot sa oras na ito dahil sa anumang oras ay kailangan ko na silang iwan at lisanin ang mundong aking kinalakihan.
"Your highnesses" naputol ang aming moment ng marinig namin ang baritonong boses ng God of Portal and Dimension, si Weilan. Nang makita ko palang ang seryosong mukha nito ay alam ko na ang susunod nitong sasabihin.
"Sorry for the interruption but-" he said and then he pause a little bit as he gave us a signal to look in the Gateway to Magical Realm/World. "-It's time" Napatango nalang ako habang sinusubukan kong pasayahin ang aking sarili.
"Let's go sweety" Sinamahan na ako ni Mom and Dad patungo sa harapan ng nakabukas ng portal. Bago ako pumasok ng tuluyan ay tumingin muna ako sa mga taong naging kasama ko dito sa kinalakihan kong mundo at pati na rin sa kabuuhan ng mundong aking kinabibilangan. Siguradong mami-miss ko sila pero no worries dahil babalik naman ako rito.
"Goodbye" i shouted and then i wave my hand on them. I bitterly smile as they wave back. Bago pa tuluyang tumulo ang aking luha ay agad ko na silang tinalikuran at pumasok na kaagad sa Gateway to Magical Realm, ang nagsisilbing tulay namin patungo sa ibang mga mundo.
Napapikit naman ako ng mariin ng maramdaman kong parang umiikot ang buong kapaligiran. Ang kaninang maluha-luha kong mata ay napalitan ng pag-aalinlangan dahil hindi ko alam kong ano ang bubungad sa akin pagkatapak na pagkatapak ko sa mundong aking patutunguhan. Pinilit kong idilat ang aking mga mata at sinubukang aninagin ang loob ng portal.
"Wow" i mumbled habang titig na titig ako sa kabuuan ng portal. Hindi ko inaasahan na napakaganda pala ng portal na ito kong ikukumpara sa mga portal na nagamit ko na. Makulay sa loob nito na para bang nasa loob ako ng ipo-ipo na kulay bahag-hari. Mas lalo pa itong naging kaakit-akit dahil may mga kumikinang pa na mga bituin na sumasabay sa ritmo ng pagdaloy ng portal.
Napatakip naman ako sa aking mga mata ng maabot ko na ang pinaka-dulo ng portal. It's so bright but so refreshing at the same time. My eyes widen and my mouth form into a big 'O' when i already reach my destination and finally saw how the magical realm looks like on person.
"So this is the Magical Realm huh? It's indeed beautiful in the picture but i didn't expect na may igaganda pa pala ito sa personal" i said while my eyes are twinkling like the stars in the starry night. At hindi ko rin itinatanggi ang katotohanan na sobra akong excited sa anumang sasalubong sa akin rito sa mundong ito.
Nagsimula na akong maglakad-lakad dahil napapansin ko na nasa isa akong masukal na gubat. Palinga-linga ako habang ako'y patuloy na naglalakad. Napapangiti lang ako sa napakaraming mga magical creature na aking nakikita. I suddenly remember all the childish and crazy things that i did in my own world. Maaari ko rin kayang gawin ang mga kabaliwang iyon dito sa mundong ito? Mahina akong natawa at pagkuwan ay napailing. Alam ko kasing hindi pwede.
Pero kumunot naman ang aking noo ng mapansin kong tila takot na takot ang mga magical creature na nakikita ko ngayon. Dali-dali ang mga itong nagsisipagtago at nag-tatakbuhan na para bang may papalapit na panganib. What is happening?
"ROOOAAAAAR" So that's explain why? Mukhang mapapalaban ako ng mas maaga rito and what a great way to welcome me. Pinatunog ko ang aking daliri habang nakangising nakatingin sa halimaw. I'm so excited na.
"ROAARRRR" The loud roar of the huge fearless beast echoed in the entire forest once again. Sa sobrang lakas ay agad nagsiliparan ang mga ibon at maging ang ilang mga may buhay na mayroong mga pakpak papunta sa himpapawid, umaasang hindi sila madadamay sa bagsik ng halimaw na kakaharapin ko . My gaze darted on the beast again or lets just mention its name Sabertooth- a Class-S Sabertooth to be clear.
Sabertooth has the same feature from the werewolf but they just slightly differ from each other. They didn't transform back to its human form like what werewolves can do because Sabertooth are permanently on its wolf form. Its furs are very sharp and pointed that looks like a porcupine. Its feature is a combination of a wolf and a porcupine. So deadly and rare isn't it? Their race was considered as rare and curse type creature. No ones know about the history of their existence.
Back to story. I immediately ready myself as i made a battle stance. I also enhance my senses to become even more sharper.
"Roaaaar" the sabertooth growl as it run fast, approaching to my direction. Nang marating nito ang aking kinaroroonan ay ginamit nito ang matutulis nitong kuko para kalmutin ako. Luckily, i manage to dodge that and then i jump high and landed on its back.
"Take this you s**t" i said and then- "BOOGSH" Malakas ko itong sinuntok na agad na nagpabaon rito sa lupa at agad rin namang itong nasawi. Its pointed furs are useless to me. It can't even penetrate on my skin nor even make me cry in pain.
Tumalon na ako paalis sa likuran ng sabertooth pero pagkatapak na pagkatapak ko sa lupa ay hindi ko inaasahan na madudulas pala ako. Hindi ko alam kong bakit naging madulas ang lupa pero nasagot ang aking katanungan ng mapadako ang tingin ko sa nagkalat na dugo ng sabertooth. Ipinikit ko na lang ang aking mata at hinintay ko na lang na lumapat ang buong katawan ko sa lupa pero- "Got you"
Isang maskuladong bisig ang sumalo sa akin. Napamulat na lang ako ng wala sa oras. I gasp when my eyes darted to the stranger who save me.
I can't help myself but to be stunned to this handsome stranger that has a beautiful and mesmerizing pair of golden eyes. Mayroon rin itong blond na buhok at matangos na ilong . Binagayan pa ito ng mapupula nitong mga labi na kay sarap halikan. Kaagad akong napailing dahil doon. Ano bang iniisip ko? Why am i memorizing his features? His handsome that's it.
"Are you done scrutinizing my handsome face, Ms. Stupid?" he said. Bigla naman akong nainis sa sinabi niya itinulak ko siya kaya naman pareho kaming naligo sa masangsang na dugo ng sabertooth.
"What the hell is your problem, Ms. Stupid" he shouted.
"You!! Mr. Stranger" i shouted back at him. How dare him called me stupid? Isampal ko pa sa kaniya ang mga achievements ko as a Heavenly Goddess pero hindi ko iyan gagawin. Diba secret nga dapat ang pagkatao ko kaya need ko talaga ng maraming patience at self-control para maging mapayapa ang pag-stay ko dito. But this guy is very different and he's getting into my nerve. Oo gwapo siya pero nakakainis talaga siya. Sa sobrang inis ko ay dali-dali akong tumayo at agad ko itong tinalikuran. Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad pero narinig ko ulit ang boses nito na siyang nagpatigil sa akin.
"You're leaving without even saying thank you and goodbye to the person who save you. Great. Just great saving your a*s" he said in a sarcastic tone of his voice. Hinarap ko naman ito at peke itong nginitian. syempre ay kaakibat din na madaming self-control. I can't afford to have an enemy in my first day here in this world.
"Thank you for saving me Mr. Stranger but-" i said but he cut me off, making me unable to complete my sentence. "You're welcome Ms.Stupid" agarang sabi nito. Naku patawarin sana ako ni mom and dad kung mapatay ko ang lalaking ito. He is really getting into my nerve.
"Sorry for being rude Mr. Stranger pero sinabi ko ba sa iyo na tulungan ako? Hindi naman diba? At ngayon, gusto mo pa akong magpasalamat sa'yo for saving my a*s. FYI Mister, i can take care of myself" i said.
Napangisi naman ako ng mapansin kong napawi ang ngisi nito at biglang naging madilim ang anyo nito. Parang isang mabangis na leon na anytime ay lalapain ako.
"Sayang siya gwapo pa man din. Ang sama naman ng ugali" i said in my mind. Napakunot naman ang aking noo ng mapansin kong lumapad muli ang ngiti nito. Iyong tipong kitang-kita na ang mapuputing ngipin niya.
"You're fierce little goddess, i like that" sabi nito.
"Ikaw na lalaki ka. Sumusobra ka na. Kani-kanina lang tinawag mo akong Ms. Stupid tapos ngayon Little Goddess. What's your problem dude? Oo pandak ako compare sa'yo pero FYI i'm 5'10 ft tall. Kapre ka lang talaga" naiinis na sabi ko.
"Makaalis na nga" sabi ko pa atsaka mabilis na linisan ang kagubatan gamit ang aking super speed. Bumungad sa akin sa labas ng kagubatan ang malapalasyong lugar na may napakataas na pader. The wall is obviously made of pure gold and it's insane. Siguradong mayaman at makapangyarihan ang nagmamay-ari nito. Napadako naman ang tingin ko kalaunan sa naka-encrave na pangalan nito sa may itaas na bahagi ng malaking tarangkahan nito.
"ROYAL KNIGHT ACADEMY" i read and then i just found myself smiling from ear to ear. Sa wakas nandito narin ako sa lugar na ito pero sana naman maging maganda at mapayapa ang unang araw ko dito.
Bago ako tuluyang pumasok sa loob ng academy ay nagpalit muna ako ng disente at malinis na kasuotan. Alangan namang pumasok nalang ako basta-basta habang puno ng dugo ang aking damit diba?
"Here i come, Royal Knight Academy"
TO BE CONTINUED