พัลเลเดียมวางมือหนาหนักบนไหล่บาง กดตัวเธอจนแทบจมหายลงไปในฟูกนุ่มเพื่อที่เขาจะเริ่มขยับแก่นความเป็นชายอีกครั้ง สอดใส่เพื่อดำดิ่งตัวตนลึกถึงแก่นความเป็นหญิง
“ขยับสิ...ลาริมาร์...ขยับเข้าหาฉัน...โอว”
เขาสั่งเสียงสั่นพร่า ลลิลเจ็บจุกในช่องท้องแต่น่าประหลาดที่เธอยินยอมทำตามความต้องการของเขา ร่างกลมกลึงแอ่นขึ้น ทรวงอกเต็มตึงไหวกระเพื่อมและเย้ายวนจนเขาอดไหวที่จะกอบกำและเคล้นคลึงด้วยมือทั้งสอง
“อาส์...ซี๊ด...อาพีท...อาพีท”
ลลิลยืดแขนเรียวขึ้นเหนือศีรษะ เรือนผมยาวดำขลับสยายยุ่งทำให้ดูยิ่งเซ็กซี่ ความเจ็บปวดปลาบเลือนหายก่อนที่ความซ่านกระสันจะเข้ามาแทนที่ทุกอย่าง เธอปรือตาและเห็นเขาอยู่เหนือเธอ ครอบครองตัวเธออย่างกระตือรือร้น พัลเลเดียมหอบหายใจสะท้อน
“ขยับแบบนั้นล่ะ นางแมวน้อย...โอว...โอว”
พัลเลเดียมส่งเสียงดัง ไม่ใช่ในลำคอแต่เป็นเสียงครวญครางสั่นไหวปลายประสาทของลลิลให้เต้นตื่น โดยเฉพาะที่เนินอ
