หรัญญ์ถูกพาตัวมายังบ่อน้ำสีชาดในเวลาต่อมาด้วยความรวดเร็ว ทหารครุฑอุ้มร่างไร้สติของธิดาแห่งพญาครุฑธาเอาไว้แล้วก้าวเดินช้า ๆ ลงไปในน้ำ เพียงแค่ถูกน้ำสีแดงฉานสัมผัสตัวหรัญญ์ก็ได้สติขึ้นมาในทันที
"องค์หรัญญ์"
ทหารเรียกชื่อเขาด้วยความตื่นเต้นดีใจ องค์หรัญญ์ได้สติแล้วแต่ยังดูอ่อนเพลียอยู่ ธนูที่ปักอยู่ตรงไหล่ก็ยังอยู่อย่างนั้นเช่นเดิม ตอนนี้หรัญญ์ไม่ได้เจ็บปวดเหมือนในคราแรกแล้ว เขาลืมตาขึ้นช้า ๆ แต่กลับเอ่ยสิ่งใดไม่ได้ เนื่องจากลำคอที่แห้งผากและปากที่เริ่มซีดทำให้เขาพูดไม่ออก ทางออกที่ดีที่สุดในตอนนี้นั้นทหารครุฑคิดว่าก็คือพาองค์ไปหาท่านอาจารย์โดยเร็วที่สุด
หรัญญ์ถูกอุ้มขึ้นสู่วงแขนของทหารอีกครั้ง ร่างสูงของครุฑกระพือปีกบินอย่างเร็วรี่ เป้าหมายก็คือที่พักของอาจารย์ที่มีมนตร์คาถาและสามารถรักษาอาการของหรัญญ์ได้
"เหตุใดองค์หรัญญ์ถึงเป็นเช่นนี้"
เมื่อมาถึงที่พักของอาจารย์ซึ่งก็คือสถานที่สำหรับร
