ด้านนอกนั้นมืดแล้วแต่ภายในบ้านของเธอสว่างไสวจากไฟฟ้าที่เปิดเอาไว้ทุกหลอด
สว่างและเงียบงันไร้สิ่งมีชีวิตอื่นใดนอกจากเธอ เขาคงไปแล้ว...
สาวน้อยเลี้ยวเข้าครัวเพื่อหาอะไรใส่ท้องที่ร้องโครกครากอยู่ตอนนี้ บนโต๊ะกับข้าวมีฝาชีครอบและโน้ตเล็กแปะอยู่ มือเรียวดึงมาอ่านทันที
‘พี่ทำยำทะเลกับไข่เจียวทรงเครื่องเอาไว้ให้ วันนี้พี่เข้าบริษัทฯ มีเลี้ยงลูกค้าคงกลับดึก...พันศึก’
ความอุ่นวาบเกิดขึ้นในหัวใจของสาวน้อย สองเมนูนี้ของโปรดของเธอเลยล่ะ แต่แล้วก็ต้องย่นจมูก
“คนบ้า ทำยังกับบ้านตัวเอง เราไม่ได้เป็นเมียสักหน่อยมาเขียนแปะไว้วุ่นวายจริง”
ปากบ่นแต่หน้าสาวแดงก่ำ เหตุการณ์ร้อนๆ ที่ยังสดใหม่ในความทรงจำผุดพลายขึ้นมาในหัว อ้อมกอดร้อนระอุพร้อมกับริมฝีปากแสนร้ายกาจที่ทำให้เธออ่อนระทดระทวยหมดสิ้นไร้เรี่ยวแรงต่อต้านแข็งขืน
เรือนกายอ่อนนุ่มและเรือนร่างกระด้างกำยำบดเบียดเข้าหากัน การลองดีของเธอถูกเขาสนองตอบกล
