Chapter 17

1192 Words

แล้วเธอใส่เสื้อเขาออกมาแบบนี้ให้ไอ้ไมเคิลมันมองเนี่ยนะ... อารมณ์ฉุนเฉียวพุ่งปี๊ดขึ้นมาในสมอง ใบหน้าคมเข้มแข็งกร้าวกระด้างตาดุวาวโรจน์ขึ้น กรามขบเข้าหากันแน่นจนเป็นสันนูน มุ่งหน้าก้าวเร็วๆ เข้าไปหาสาวน้อยที่กำลังนั่งยองๆ บนหาดขาวสะอาดอย่างไม่กลัวแดดที่กำลังเริ่มร้อน ปัทมณฑ์ได้ยินเสียงย่ำทรายหนักๆ เข้ามาใกล้ก็เงยหน้าขึ้นมอง เมื่อพบว่าเป็นชายหนุ่ม วินาทีแรกเธอมองอย่างไม่แน่ใจ ลังเลใจว่าควรจะทำยังไงดี หากทว่าในนาทีต่อมาสาวน้อยก็เปิดยิ้มส่งให้ อารมณ์ฉุนขาดสะดุดกึกเช่นเดียวกับเจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นิ่งขึงไปเหมือนถูกสาป สาวน้อยตรงหน้าหน้าเป็นมันน้อยๆ จากเหงื่อที่ผุดพราย ใบหน้าที่ถูกแต่งด้วยความประณีตงดงามเมื่อคืนถูกล้างออกไปเหลือเพียงหน้าเกลี้ยงๆ หากอมชมพูด้วยเลือดฝาดสาวน่ามองยิ่งนัก ผมยาวๆ ปลิวไสวไปกับสายลมที่พัดมาแผ่วๆ เขาก้าวเข้าไปใกล้ช้าๆ จึงได้เห็นว่าภายใต้เสื้อเชิ้ตตัวนั้นชุดราตรีเมื่อคืน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD