ตอนที่ 4
1353 Words
“อื๊อ... ”
เรโกะร้องได้เพียงเฮือกสั้นๆ เขาปิดปากหล่อนด้วยมือข้างหนึ่งแล้วล็อกประตู
“เงียบ… ถ้าไม่อยากตาย”
เสียงเข้มขู่เบาๆ ในลำคอ หากก็ทำให้คนโดนจู่โจมรู้สึกหวาดกลัวสุดชีวิต หัวใจเต้นแรง ไม่กล้าร้องให้ใครช่วย
“อย่าดิ้น… อย่าขัดขืน”
ร่างน้อยๆ ถูกดันเข้ามาชิดผนัง เต้านมคัพอีอวบใหญ่เบียดกระแทกผนังจนหนั่นเนื้อขาวๆ ปลิ้นออกมาข้างลำตัว
หล่อนโดนทำราวกับว่าเป็นผู้ร้ายในคดีอุกฉกรรจ์ที่โดนตำรวจคนตัว
“อยู่เฉยๆ แล้วเธอจะไม่เจ็บ”
เขายกมีดปลายแหลมวาววับมาใกล้ซอกคอ ปาดเฉียดลูกกระเดือกไปมา
“อย่า… อย่าฆ่าฉันนะ”
เสียงของเรโกะสั่นเครือ หวาดกลัว ไม่คิดว่าตัวเองจะโชคร้าย มาเจอเหตุการณ์ไม่คาดฝัน ทั้งที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในอพาร์ทเม้นท์แห่งนี้ได้เพียงไม่กี่วัน
“ถ้ากลัวตายก็อย่าขัดขืน”
เสียงกระซิบแหบพร่าเหมือนไอ้พวกโรคจิต ลมหายใจร้อนผ่าวรินรดอยู่ข้างใบหู ทำเอาเส้นขนของเรโกะลุกซู่ ลำตัวหนาเบียดเข้ามาจากทางด้านหลังของหล่อน ทำให้รู้ว่าเขาเป็นผู้ชายที่ตัวใหญ่มาก
“อ๊ะ…”
เรโกะสะดุ้ง มือสองข้างถูกจับมาขัดกัน ล็อกเอาไว้ด้านหลัง แล้วเชือกที่ไม่รู้ว่ามาจากไหน ก็มัดมือหล่อนไพล่หลัง
“อย่าขัดขืนฉัน… ถ้าไม่อยากโดนปาดคอ… ถ้าเธอไม่ดื้อฉันก็จะไม่ฆ่า”
เขาลดน้ำเสียง ใช้สรรพนามสุภาพ หากก็ไม่ได้ทำให้ความหวาดกลัวของหญิงสาวลดน้อยลงเลย
ชายปริศนาเบียดกายเข้าหาเหยื่อสาวอย่างจงใจให้แผ่นหลังของเรโกะเบียดอยู่กับท้องซึ่งแน่นนูนไปด้วยคลื่นลอนซิกแพ็ก มือสองข้างของเขาสอดเข้าใต้ชายชุดนอน ลูบไล้ขึ้นมาตามหน้าขาเต็มตึง ตะปบสะโพก
“อู้ว… ตูดใหญ่เป็นบ้า”
มือใหญ่บีบขยำก้นกอยหนั่นแน่นของหล่อน
“เชพบ๊ะนะเรา i'm in love in shape of you”
เขากระซิบข้างหู ตวัดลิ้นเลียติ่งหู เรโกะขนลุกซู่ หากก็ไม่กล้าขัดขืน
“อ๊ะ… ”
เรโกะสะดุ้ง ในท่าที่อกของหล่อนถูกกดชิดผนัง ทำให้รับรู้ได้ว่าดุ้นเอ็นยาวใหญ่ที่กลางลำตัวของเขา กำลังดุนดันอยู่กับสะโพก เสียดครูดอยู่ระหว่างกลีบก้นของหล่อน หลังจากชายชุดนอนถูกเลิกขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้าย
“อยากให้มันเข้าไปใช่ไหม... ”
ชายปริศนากระซิบข้างหู กดสะโพกแนบเน้นให้ดุ้นเอ็นเสียดสีร่องก้น เสียดครูดกับหนั่นสะโพกของเรโกะอย่างจงใจทำให้หล่อนตื่นเต้น
“อย่าทำนะ... อะ… เอาออกไป”
หญิงสาวหลับตา น้ำตาไหลพรากออกมาจากหางตา แสดงท่าทางให้รู้ว่าขยะแขยง
“จะเอาออกทำไม... ก็มันยังไม่ได้ยัดเข้าไปเลยนี่นา”
เสียงตอบกลับอย่างดิบเถื่อน หากช่างน่าแปลกที่คำพูดหยาบคายดิบเถื่อนที่ได้ยิน ยิ่งทำให้เรโกะรู้สึกตื่นเต้น ใจดวงน้อยเต้นแรง ราวจะหลุดออกมาจากอก จากนั้นเขาก็เปลื้องสายชุดนอนเส้นเล็ก ออกจากหัวไหล่กลมกลึง ก้มลงกดหนวดเคราสาก ถากครูดจูบไซ้ผิวเนื้ออ่อนๆ ไล่เรื่อยลงมาตามแผ่นหลังขาวสะอ้าน
“อ่า… ”
ทั้งที่พยายามเม้มปากแน่น หากเสียงครางก็ยังหลุดลอดออกมาจนได้ เส้นขนของหญิงสาวลุกซู่
‘อื๊อ... ปล่อยนะ... ’
เสียงร้องอุทธรณ์ดังลั่นกึกก้องอยู่ในใจ สัญชาตญาณความหวาดกลัว ทำให้เรโกะกระแทกศอกเข้ากับลำตัวของเขา
“แหม… มีสู้ด้วย… แบบนี้ชอบ… หึๆ”
คนตัวใหญ่ไม่สะทกสะท้าน ซ้ำยังแอบกระตุกยิ้มในความมืด ก่อนจะเอาคืน ด้วยการสอดฝ่ามือเข้ามาระหว่างซอกแขน ตะล่อมสองเต้าอวบใหญ่ไว้ในอุ้งมือ บีบแรงจนหญิงสาวสะดุ้ง ตัวงอไปชั่วขณะ หนั่นเนื้อเต้านมอวบขาวปลิ้นออกมาจากซอกนิ้วของผู้บุกรุก
“อ๊ะ… อูยยยย”
เรโกะได้แต่หลับตา ความกลัวตายทำให้ไม่กล้าขัดขืน เขายิ่งได้ใจ บีบขยำทรวงอกอวบใหญ่ของหล่อนอย่างเมามันไม่ปรานีจนหญิงสาวเริ่มหวามไหว อ่อนระทวยไปด้วยความลืมตัว หัวนมตั้งโด่เป็นไตแข็งเสียดสีอยู่ใต้อุ้งมือของผู้บุกรุก
“เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ อื้อฮือ... นมใหญ่เป็นบ้า”
สองมือตะล่อมหนั่นเนื้ออวบขาวหยุ่นนุ่ม เขย่าขยำราวกับกำลังประมาณน้ำหนัก ว่าแอร์แบ็คคู่หน้านี้ หนักข้างละกี่กิโลฯ
“ยะ… อย่า… ซี้ดดด… ”
ปากเม้มแน่น แต่เสียงครางก็ลุดออกมาจนได้ เมื่อ นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่มือแข็งกระด้างของคนร้าย คีบเคล้นบีบบี้เม็ดหัวนมทั้งสองข้างของหล่อนแรงๆ สลับบีบเบาๆ ในบางจังหวะ ทำเอาหัวนมแดงเรื่อเป็นตุ่มไตแข็งโด่ เสียดสีดุนดันอยู่กับอุ้งมือของเขา
“ยะ… อย่า... ”
เรโกะร้องเบาๆ ในท่าที่เรือนร่างน้อยๆ ของหล่อนโดนร่างกำยำสูงใหญ่ประกบอยู่ทางด้านหลัง ขณะบีบนม เขาก็จูบไซ้ซอกคอทั้งสองข้างสลับไปมา ปาดลิ้นเลียอยู่หลังใบหูแล้วเฟ้นฟอนลงมาที่แผ่นหลังเปล่าเปลือย หลังจากชุดนอนถูกเปลื้องลงมากองอยู่ที่ข้อเท้า ทำเอาเรโกะสยิว อ่อนเปลี้ยไปทั้งร่าง
“ที่รัก… ฉันอยากเข้าไปในตัวเธอ”
เขาพูดพร้อมกับลูบล้วงเข้ามาใต้กลีบก้นทางด้านหลัง หงายฝ่ามือรับหนอกเนินสามเหลี่ยมทองคำที่คว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดิบพอดี ในท่าที่หญิงสาวกระดกก้นขึ้นเล็กน้อย สะโพกแอ่นระแน้ เต้านมอวบใหญ่เบียดอัดอยู่กับผนัง
“อู้ว… หอยใหญ่เป็นบ้า”
กล่าวเสียงกระเส่า ขณะสอดมือลูบล้วงหนอกเนินสวาทของเรโกะอย่างเมามัน
“โอ้ว… หนอกใหญ่เป็นบ้า”
เขาใช้สันอุ้งมือด้านใน เสียดครูดกับหนอกเนื้อจนกลีบส้มโอเปิดอ้า ร่องกลีบเสียดสีกับท่อนแขนที่เต็มไปด้วยเส้นขนของเขา ทำเอาเรโกะเสียว
“อูย… หยุดนะ... ยะ… อย่า”
เรโกะร้องห้าม พยายามเม้มปากสะกดกลั้นความเสียว หากทว่าเสียงของหล่อนก็เล็ดลอดออกมาจนได้
“อย่าทำฉัน”
แม้ปากจะร้องห้าม แต่ท่าทางก็เหมือนคนที่กำลังตกอยู่ในความสับสน พยายามสะกดกลั้นอารมณ์อย่างถึงที่สุด
“อย่าดื้อ… วันนี้ฉันยังไม่อยากฆ่าคน”
เขาทำเสียงเข้มขู่ ชายปริศนาไม่ยอมหยุด ลูบล้วงฝ่ามือจู่โจมร่องสวาทที่เบียดแน่นเป็นพูงาม ทะลักออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง มือที่ล็อกและบีบขยำทรวงอกเมามัน ทำให้เรโกะต้องแอ่นสะโพก ซ่านเสียว หัวไหล่บิดเร่า บั้นท้ายโด่ง ส่งร่องสวาทเป็นพูงามทะลักออกมาจากกลีบก้นทางด้านหลัง อ้ารับดุ้นนิ้วแกร่ง กระหวัดกรีดรัวๆ เข้าใส่ซอกเสียวเสียงดังซ่วบๆ เพียงอึดใจเดียวก็เรียกน้ำเสียวของหล่อนทะลักออกมาเปียกชุ่มนิ้วของเขา
“ไอ้บ้า… ยะ… หยุด… เอานิ้วของแกออกไป… ฮื่อๆ”
เสียงของหญิงสาวสั่นเครือ คล้ายจะร้องไห้ หากอาการขมิบรูหอยของหล่อน ก็ยิ่งทำให้คนแปลกหน้าได้ใจ รีบกระแทกนิ้วรัวๆ ลงในความนุ่มแน่น เสียบ คว้าน สะกิดเกลี่ยเม็ดเสียวของหล่อนจนปูดพองขึ้นมาตามแรงเสียดสี
“ฮึ่ก... อูย... ”
เรโกะใจจะขาด ก้นของหล่อนดีดเด้งขึ้นด้วยความเสียวซ่าน ทำให้ต้องขมิบกลีบดูดรัดลำนิ้วของชายปริศนาด้วยความลืมตัว
“โอ้ว… แม่คุณ… รูหอยเธอคับแน่นดีจัง ดูดนิ้วสุดๆ นี่เธอยังไม่เคยโดนมาก่อนใช่ไหม”
ชายปริศนาพึมพำด้วยความประหลาดใจ
“ฮึ่ก… ”
เรโกะได้แต่เม้มปากแน่น พยายามสะกดกลั้นอาการซ่านเสียวอย่างที่สุด
นาทีนี้หล่อนจะตอบอะไรได้ ความฝืดคับที่ลำนิ้ว แรงเสียดครูดดูดรัดอันน่าอัศจรรย์ใจตอนนิ้วสไลด์เข้าออก ทำให้ชายปริศนาพอจะเดาได้ ว่าพรหมจารีของหญิงสาวคนนี้ยังไม่เคยถูกทำลาย
- Writer
