Strike
Nakahawak ako sa backpack ko at hindi mapigilan ang bahagyang pagpapadyak ng mga paa ko. Para itong nanginginig na ewan. Hindi ko mapakali dahil may kasalanan ako.
Nang bumukas ang pinto ng classroom kung saan ay may hinihintay ako. Tumuwid ako ng tayo nang may lumabas na doon. Tinitignan kong mabuti ang mga lumalabas sa silid na iyon.
Ilang minuto na ang lumipas at parang halos lahat yata ng estudyante sa loob ay wala na. But I'm a hundred and one percent that he's here. I asked KL.
Me:
Are you sure he's here at this room?
Wala pang isang minuto ay nagreply na kaagad ito.
KL:
100% sure Aless. I memorized his schedule.
Napakunot ako ng noo at kapag kuwan ay napasimangot saka nagtype ng message.
Me:
Pero lumabas na yata halos lahat ng mga nasa room pero hindi ko siya
