ตอนที่ 96ที่นี่ก็เป็นบ้านของฉัน วันต่อมา ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาเพื่อรับเช้าของวันใหม่ ด้วยความรู้สึกแปลก ๆ เหมือนมีอะไรมารัดตัวฉันไว้ พอลืมตาขึ้นดูก็ต้องแปลกใจ เมื่อเห็นชานนท์ยังนอนกับฉันอยู่ที่เตียง แถมมือของเขายังโอบกอดตัวฉันเอาไว้ไม่ปล่อย เหมือนกลัวว่าฉันจะหายไป เมื่อเห็นเขายังหลับอยู่ เลยไม่อยากรบกวนเขา ฉันค่อย ๆ จับมือเขาออกจากตัว และก้าวลงจากเตียงเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อทำธุระส่วนตัว ในใจก็อดนึกไม่ได้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมวันนี้ชานนท์ถึงยังนอนอยู่บนเตียงกับฉัน ทั้งที่ปกติแล้วถ้าเสร็จเรื่องอย่างว่าเขาก็จะจากไปทันที แต่จะอย่างไรก็ช่างเถอะ คนเอาแต่ใจอย่างเขาอยากทำอะไรก็ทำอยู่แล้ว ฉันคิดไปก็เปลืองสมองฉันเปล่า ๆ เมื่อเรียนรู้ได้แล้วว่าฉันไม่สามารถทักท้วงหรือห้ามปรามอะไรเขาได้ เนื่องจากเขาไม่เคยฟังคำร้องขอจากฉันเลยสักครั้ง ก็ไม่มีประโยชน์ที่ฉันจะไปสนใจ เขาอยากทำอะ
