ตอนที่ 18
การเปลี่ยนแปลงครั้งที่ #2
“พ่อคะ ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นคะ” อารยาถามขึ้นอีกครั้ง
“พวกมันหาเราเจอแล้วลูก” อัฐพลเอ่ยขึ้น สองตาจ้องมองท้องถนน เท้าเหยียบคันเร่งไม่หยุด
“พวกไหนคะ” คำตอบของพ่อก็ยังทำให้ไม่หายงง ก่อนที่เธอจะนึกอะไรขึ้นมาได้
“อย่าบอกนะว่า...” ดวงตากลมโตเบิกขึ้นด้วยความตกใจเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้
อัฐพลไม่ได้ตอบเป็นคำพูด เขาเพียงพยักแทนคำตอบ ซึ่งเท่านี้ก็เป็นอันรู้กันของสองพ่อลูกแล้ว เพราะสิ่งนี้คือสิ่งที่พวกเราต้องอยู่อย่างหลบๆ ซ่อนๆ มาโดยตลอดห้าปี
“เราจะทำอย่างไรกันดีคะ พวกนั้นหาเราเจอได้อย่างไร แล้วพ่อจะพาอายไปที่ไหน” อารยาถามขึ้นอย่างร้อนรน
“อายตั้งสติลูก” อัฐพลเรียกสติอารยาที่กำลังจะเตลิดในตอนนี้ ก่อนที่เขาจะเอ่ยประโยคต่อมาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“เราจะไม่หนีอีกต่อไปแล้วลูก”
เมื่อได้ยินคำพูดของพ่อที่บอกออกมาแบบนั้นทำเอาอารยายิ่งตกใจมากยิ่งขึ้น เพราะเธอคิดว่าพ่อของเธอ
