ตอนที่ 28
เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่าน # 2
เมื่อคืนอารยานอนร้องไห้ทั้งคืนจนหลับไป ส่วนเจ้าบ่าวของเธอไม่มีวี่แววกลับมาเลยทั้งที่เป็นคืนวันเข้าหอ
พอตื่นเช้ามาจึงไม่แปลกที่รอบดวงตาของหญิงสาวจะบวมช้ำมากขนาดนี้ จนป้าพรเองสังเกตได้ แต่เธอก็เลือกที่จะมองผ่านไป หญิงวัยกลางคนมองดูเด็กสาวตรงหน้าที่กำลังนั่งเขี่ยข้าวไปมาด้วยความสงสาร เธอรู้ว่าอารยาไม่มีญาติพี่น้องที่ไหน เธอจึงอาสาอยู่ดูแล ซึ่งเจ้าสัวก็ตั้งใจไว้แต่ต้นแล้ว ทำให้เธอได้มาอยู่กับเจ้านายคนใหม่ตามที่ตั้งใจไว้
“อาหารไม่ถูกปากหรือคะคุณอาย” ป้าพรถามขึ้นหลังจากที่ยืนมองอารยานั่งคนข้าวต้มเล่นอยู่สักพักใหญ่ๆ โดยไม่ยอมตักเข้าปากสักคำ
“ไม่ใช่ค่ะป้าพร อาหารฝีมือป้าพรอร่อยมากค่ะ เพียงแต่ว่าอายไม่ค่อยหิวเท่าไร” เด็กสาวรีบเอ่ยบอก เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายเข้าใจผิด เพราะความจริงอาการที่เธอเป็นอยู่ในตอนนี้มันไม่เกี่ยวกับรสชาติของอาหารเลย
“ถ้าคุณอายอยากทานอะ
