ครั้งแรกNC

1040 Words

กลางดึก เสียงกุกกักดังอยู่ข้างนอก ฉันพยายามฟังให้ชัดๆ นี่มันเสียงคนเดินนี่ หรือว่าจะเป็นขโมย ฉันหยิบไม้เบสบอลมาเป็นอาวุธป้องกันตัวตอนนี้เสียงมันกำลังหยุดอยู่หน้าห้องของคุณปีเตอร์ไม่ได้การ ฉันค่อยๆเปิดประตูออกไปพร้อมกับรัวไม้เบสบอลใส่ชายชุดดำตรงหน้า โอ้ยยย รินผมเจ็บ!!! ริน: คุณปีเตอร์ ปีเตอร์: ผมเอง โทรหาทำไมไม่รับ ริน: คุณกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่โทรบอกฉันจะได้ให้คนขับรถไปรับ ปีเตอร์: ผมกลับมาได้2-3วันแล้ว ริน: คุณมาคนเดียวเหรอคะ//ฉันมองไปด้านนอกก็ไม่เห็นมีใครตามมาด้วย ปีเตอร์: แล้วคุณจะให้ผมมากับใครล่ะ ริน: ก็..... ปีเตอร์: หยิบเหล้าในตู้มาให้ผมหน่อย แก้วด้วยนะ ริน: คุณจะดื่มเหล้าเหรอคะ//แค่นี้ก็เหมือนคนเมาแล้วนะ ปีเตอร์: อืม... ริน: ได้ค่ะ เดี๋ยวรินไปหยิบให้ ปีเตอร์: คุณดื่มเป็นไหม ริน: รินดื่มไม่เป็นคะ ไม่เคยดื่มเลย ปีเตอร์: ดื่มเป็นเพื่อนผมหน่อยสิ ริน: อย่าดีกว่าคะ ปีเตอร์: นะดื่มกับผมฉลองความโสดกับผมหน่อย ริน: โสด? ปีเตอร์: เอ้าชน!! ริน::นี่คุณเมามาแล้วนี่ คุณปีเตอร์!! ปล่อยรินก่อน......รินไม่ดื่มค่ะ ปีเตอร์: เรียกพี่เตอร์ได้ไหมครับ ริน: คุณเมามากแล้วรินว่าคุณอย่าดื่มเลยไปนอนพักเถอะ เดี๋ยวรินพาไปนอน ปีเตอร์:ริน...ริษา....เค้า.... ริน: ถ้าคุณพูดแล้วสบายใจคุณก็ระบายออกมาเถอะ รินพร้อมฟังค่ะ ปีเตอร์: ผม..... ในแววตาของผมตอนนี้เห็นผู้หญิงที่แสนดีคนนึง เธอสวยในแบบของเธอ จะผิดไหมถ้าผมจะเปิดใจรับเธอเข้ามา แล้วเธอจะยอมหรือป่าว ผมตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้เธอฟังดูเธอนิ่งๆไปเลย ตกใจใช่ไหมที่คนอย่างผมโดนทิ้งเหมือนหมากลับมาแบบนี้ ริน: คุณหิวไหมรินทำแกงจืดไว้ ปีเตอร์: คุณอยู่กับผมก่อนได้ไหม ฉันหันไปมองหน้าเจ้านายแววตาดูเศร้าหมอง ทำไมนะคุณริษาถึงทิ้งคุณไปคุณเป็นคนที่พร้อมทุกอย่างเลยนะ ปีเตอร์: ริน.... ผมค่อยๆ ยืนหน้าเข้าไปหอมแก้มของริน เธอสะดุ้งแล้วดันตัวผมออก ผมทำให้เธอตกใจขนาดนี้เลยเหรอ ริน: อย่านะคะคุณปีเตอร์ ปีเตอร์: ผมรู้สึกดีที่ได้อยู่กับคุณนะริน ร่างบางๆ ถูกคว้าเข้าไปจูบอย่างดูดดื่ม จากการต่อต้านเลยกลายเป็นปล่อยตัวปล่อยใจให้กับผู้ชายตรงหน้า มือหนาๆ ค่อยๆ ลูบไล้ตามตัว ชุดนอนของฉันค่อยๆ หลุดออก ปีเตอร์::คุณสวยมากๆเลยริน.... ริน: ริน...อื้ม.... คนตรงหน้าเข้ามาประกบจูบอีกครั้ง พร้อมกับเสื้อผ้าที่หลุดออกไปกองไว้ที่พื้น ท่อนเอ็นขนาดใหญ่กำลังชี้หน้าฉันอยู่ นี่เป็นครั้งแรกของฉัน ไม่สิต้องมีสติต้องเตือนสติ อ๊า... ริน: โอ๊ยย....รินเจ็บ!! ปีเตอร์:ผมจะทำให้เบาที่สุดครับ ไม่หน้าเชื่อว่ารินยังไม่เคยผ่านผู้ชายมาก่อน ผมรู้สึกภูมิใจที่เป็นครั้งแรกของเธอ โคตรแน่นเข้าไม่ได้เลย ผมต้องก้มลงไปใช้ลิ้นเพื่อกระตุ้นน้ำหวานให้ออกมาให้มากที่สุด ริน::อ่าาา คุณปีเตอร์รินเจ็บ!! ปีเตอร์: อ่า.....ทนอีกนิดนะครับ ผมค่อยๆ ดันเข้าไปจนครึ่งลำ ร่างบางนอนบิดไปบิดมาเมื่อเข้าจนมิดแล้วผมก็ดันเข้าออกช้าๆ ให้ร่างกายของเธอทำความคุ้นเคยกับท่อนเอ็นของผม เสียงลมหายใจหอบกระหายดังขึ้นเป็นระยะ ริน: เสียวจังเลยค่ะ....อื้อ.... ปีเตอร์: ผมจะทำให้คุณเสียวกว่านี้อีกครับ ผมดึงอ่อนเอ็นออกแล้วก้มลงไปชิมน้ำหยาดทิพย์ของริน มันช่างหวานเหมือนเกษรดอกไม้จริงๆแม้จะมีกลิ่นคาวเลือดแต่มันเป็นเลือดบริสุทธิ์ที่กระตุ้นความต้องการของผมจนไม่อาจหยุดได้ ริน: คุณปีเตอร์....อย่าค่ะรินเสียว.... อย่าๆๆ แต่มือกลับกดหัวอีกฝ่ายลงไป นาทีนี้ฉันหน้ามืดแอ่นเอวรับกับใบหน้าของเจ้านายอย่าไม่อาย คุณปีเตอร์รีบจับท่อนเอ็นเสียบใส่แล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น ฉันนอนรับแรงกระแทกจนร่างกายกระตุก ไม่นานคุณปีเตอร์ก็ร้องครางออกมาอย่างกระเส่า จนฉันต้องลืมตามามอง.... ปีเตอร์: อ่า...อ่า......ซี๊ดดด รินครับ //ผมล้มตัวลงนอนทับตัวริน กลิ่นกายหอมอ่อนๆ น่าหลงไหล รู้ตัวอีกทีก็เผลอปล่อยในไปเสียแล้ว ร่องรักของเธอมันตอดรัดผมจนทนไม่ไหว เราสองคนเผลอหลับไปรู้สึกตัวอีกทีก็เช้าแล้ว แสงแดดส่องเข้ามาจากกระจก ทำให้ฉันแสบตา เมื่อลืมตามองก็นึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ฉันค่อยๆ หยิบมือหนาๆที่กอดรัดฉันไว้ออก แต่อีกฝ่ายกลับดึงฉันเข้าไปกอดแน่นกว่าเดิม ริน: คุณ....ปล่อยรินก่อน.... ปีเตอร์: ผมบอกคุณแล้วไงอยู่กับผมก่อน พูดจบปีเตอร์ก็จุ๊บแก้มของรินทันที ทำเอาสาวน้อยถึงกับหน้าแดงด้วยความเขินอาย.... ริน: รินปวดฉี่ค่ะ คุณปีเตอร์... ปีเตอร์: ผมยังอยากกอดคุณอยู่เลย ริน: ปล่อยก่อนนน อื้ออออ ปีเตอร์: ริน.... ริน: คะ ปีเตอร์: ที่ผมบอกคุณว่าผมรู้สึกดีกับคุณ....ผมพูดจริงๆ นะ ริน: แต่ริน.... ปีเตอร์: คุณเปิดใจให้ผมเข้าไปได้ไหม.... ริน: ถ้าคุณไม่ปล่อยรินตอนนี้รินจะฉี่แตกแล้วก็จะเปียกตัวคุณนะคะฮ่าๆๆ ผมต้องรีบปล่อยตัวเธอให้ออกไปจากอ้อมกอด ฮ่าๆๆ อยู่กับคุณมีแต่เสียงหัวเราะจริงๆ ปีเตอร์: ได้ไหมริน //ผมตะโกนถามเธออีกครั้ง ริน: ค้าาาาา //ฉันตะโกนตอบ ทั้งสองต่างอมยิ้มอยู่คนเดียว ต่างฝ่ายนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนแล้วเขินอาย ปีเตอร์หยิบหมอนมากอดแล้วบิดไปบิดมา ส่วนรินกอดตัวเองอยู่ในห้องน้ำ เธอสำรวจร่างกายถึงแม้ชายหนุ่มจะรุนแรงแต่ก็ไม่ทิ้งร่อยรอยเขียวช้ำไว้เลยแม้แต่นิดเดียว

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more