Chapter 21: Use Me
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW
HINDI alam ni Freya kung nasaan siya. All that she can see is the view below. Ang sementong sasalo sa kaniya kapag malalaglag na siya. "Ano pang hinihintay mo?" The Demon whispered in her ears again.
"Natatakot ako..."
"Ngayon ka pa ba matatakot, Freya? Ngayon pa ba na malapit na tayong magkasama?" He asked her again. Napapikit siya, there's something in her heart that says that she shouldn't do it. Na hindi siya tumalon dahil ayaw 'yon ni Asmodeus but he is talking to her right now.
Asking her to jump for him.
Hindi niya alam na may demonyo na palang nang-uuto sa kaniya. It's Halsius and not Asmodeus. He is using her weakness to get her soul and take her away from Asmodeus.
"Anak! Anak!" Napalingon siya ng madinig niya ang boses ng Mom and Dad niya. Sumunod ito sa kaniya at umiiyak na lumapit sa kaniya. "Anak bumaba ka diyan!" She can hear his Dad cracked voice.
"Pinipigilan na naman nila tayo." He whispered again.
"Anak h'wag kang makinig sa demonyo na 'yan ha? Anak, bumaba ka na diyan at umuwi na tayo."
"Tingnan mo, sinasabi na naman nila na iwanan mo ako... Freya, ayoko ng mawalay sa'yo." Bulong niya sa akin, nakaramdam ako ng malamig na hangin sa aking leeg na tila may cold hands na nakahawak sa akin. Soon the coldness embraced her napakahigpit ng yakap nito sa kaniya. It's making her feel scared. It's something that Asmodeus would never make her feel.
"Freya... halika na. Halika na sa paraiso na para lamang sa atin. Tayong dalawa lang, wala ng bahid ng nakaraan. Tanging tayong dalawa lang." Bulong nito sa kaniya
Napapikit ako, "Mamatay ka kapag pinagpatuloy pa natin 'to." I saw my self in another timeline. This is not Jacquelyn, ito ay angfifth incarnation ni Freya. She is Gernomina, a hunter from the last generation of Aztec Tribes. A hunter whose sin brought the destruction of her whole race. It's the effect of her love for Asmodeus. Tumingin siya sa kausap niya, isang lalaki na nakatingin sa kaniya. Nakaigting ang panga nito na tila sinubukan niyang maging malamig sa harap niya pero hindi niya kaya. He might be a demon but this woman makes him weak all over again.
"Wala akong pakialam! Hindi mo ba naiintindihan na gusto ko ng ituloy natin 'to. Bibitawan ko na ang pagiging hunter. Tumakas na lang tayo, Asmodeus." Giit niya sa lalaking 'yon at mas hinigpit niya ang pagkakahawak sa kamay nito pero nagpumiglas ang lalaki. The man is Asmodeus, he hid his soul inside a young Aztec Chief General, Geromina was suppose to kill him but like her other incarnation. Love came in between them.
"Kapag binitawan mo ang pagiging hunter at hindi mo ako pinatay, magdudusa ang kaluluwa mo sa impyerno. Hindi ko kakayanin kapag iyon ang nangyari Geromina. Sa simula pa lang dapat 'di na ako lumapit sa'yo, sana sa simula pa lang hinayaan ko na lang na patayin mo ako."
"Pinagsisihan mo bang minahal mo ako, Asmodeus?" tanong n'ya sa akin. "O natatakot ka lang sa propesiya na kahit anong gawin natin ay hahantong pa rin 'yon sa iyong kamatayan?" tanong ni Geromina sa kaniya.
Mahinang ngumiti si Asmodeus, tanda na hindi niya kinakatukan ang mga bagay na nabanggit ni Geromina. "Hindi ako takot sa kamatayan, Geromina. Mas takot akong makita kang mawala ng dahil sa akin. Handa akong layuan ka, handa akong mamatay sa mga kamay mo. Huwag ka lang mawala sa akin." Tila ba nagising si Freya ng sabihin 'yon sa kaniya.
This memory became her clarification. Isang klarifikasyon na 'di ito ang gustong mangyari ni Asmodeus.
"Ano pang hinihintay mo, Freya?" tanong ng bumubulong sa kaniya.
"Hindi ito ang gusto ni Asmodeus." Bulong ni Freya sa boses na 'yon dahilan upang mas dumiin ang pagkakayakap ng demonyo sa kaniya. It's getting freaked out, kung noong una ay binubulungan lang niya ito. Ngayon sinubukan na nitong kontrolin ang kilos ni Freya.
"Hindi ko alam kung anong katangahan ang sumapi sa akin upang maniwala sa bulong na ito. Asmodeus would never want me dead." She whispered in her mind.
"Ito ang gusto ko, Freya. Ang maging magkasama tayo." She tried fighting agaisnt him pero sobrang higpit ng hawak n'ya rito. Hindi siya nakikita pero ang pwersa niya ay lumalakas, he is binding her to follow him. Forcing her body to jump off the roof.
"Hindi ikaw si Asmodeus! Hindi siya ikaw!" sigaw ni Freya. Soon the force became visible. It's a black smoke that covered Freya.
"Anak! Anak!" sigaw ng Mom ni Freya at sinbukan nitong lumapit pero mas lalo lang nalagay sa peligro si Freya.
"Ang tanga mo naman, ngayon mo lang nahalata na hindi ako siya." The whispering voice asked. Napaiyak si Freya lalo na ng mapagtanto niyang mahuhulog na siya. Nagsisigaw s'ya pero mas lalo lang nilalapit ng demonyo ang buhay niya sa panganib.
Samantala ay paakyat na ng hagdanan si Aleister. "This is what I f*****g hate!" bulong ni Aleister at saka ito nakarating sa pinaka roof top. Napangisi siya ng makita n'ya ang itim na usok, he ran towards the smoke fearlessly.
He pulled Freya far off the edge at saka niya sinakmal ang usok na tila ba isa itong tao na sinasakal niya. "Bullshit!" sigaw ng usok na 'yon. It's the first time that the voice became audible.
"Aleister, hijo! Lumayo ka sa demonyo!" Freya's Mom grabbed Freya and hugged tight. Freya kept on crying.
"Kuya Aleis, lumayo ka diyan! Umalis na tayo!" sigaw ni Freya kay Aleister, kumawala siya sa kaniyang ina at saka lumapit kay Aleister at pinigilan ito pero ang pulang mata ni Aleister ang sumalubong sa kaniya.
"A- Asmodeus..." Binaling ni Asmodeus ang tingin niya kay Freya at saka mahinang ngumiti. At that moment, he wanted to grab Freya and hug her tight but business is business. He promised Aleister that he will just borrow his body for a moment and he needs to keep it.
"It's been a long time, Halsius." Unti- unting nagkaroon ng porma si Halsius, laking gulat nila ng maging isang demonyo ang hawak ni kuya Aleister. Demonyo ito na, matangkad, may tatlong mata na kapwa kulay pula, at balat na tila ba nabubulok. Ngumisi ito kay Aleister dahil para mas mag-alab ang pulang mata ni Aleister.
"Ang baho mo pa rin..." bulong ni Asmodeus sa kaniya."Long time, no see din, Prince of Lust..." Nakangisi nitong sagot sa kaniya. Mas lalong humigpit ang hawak ni Asmodeus sa leeg niya. Kahit na nahihirapan ay tumawa ito, tawang mas lalong nakapag -alab ng inis na nararamdaman nito.
"What did I tell you about hurting her?"
He chuckled. "It's been hundred of years since you told us not to touch her. Since wala ka naman agad ginawa, I assumed that we can do whatever we want with her."
"You need to f*****g kill me before touching her. Before anyone of you laid their fingers on her skin, you need to to f*****g kill me first."
"Hanggang ngayon pa rin ba, kahinaan mo pa rin ang taong 'to?" Halos 'di makahingang tanong ni Halsius sa kaniya. "Kaya ka paulit- ulit na namamatay kasi tanga ka. I'm doing you a f*****g favor."
"I don't need any favors from demons like you." He said at saka niya hinagis si Halsius. Bumagsak ang katawan ng demonyo sa lupa but instead of growling in pain,he chuckled at him na tila ba mas inaasar n'ya ito. "Kung ako sa'yo hayaan mo na lang na ako ang kumuha sa kaluluwa niya. Some demons will also try to kill her. Let her die before she finishes you off!" Asmodeus smirked at him.
"Kung ako rin sa'yo, I will shut my f*****g mouth before I kill you!" he said at saka n'ya ito muling pinagsusuntok. Two demons are fighting because of Freya, napatingin ang mama ni Freya sa nangyayaring gulo sa kaniyang harap.
"Tama na 'yan, Asmodeus! Tama na 'yan!" sigaw ni Freya kay Asmodeus pero hindi nagpapa-awat ang demonyo. He is really determined to kill Halsius, kumawala si Freya sa hawak ng kaniyang Dad.
"Freya anak h'wag kang lumapit sa kanila!" singhal ng Dad niya. "No they need to stop! Hindi ko kakayanin kung mawala na naman siya ng dahil sa akin, Dad!" she retorted at muling lumapit kay Asmodeus.
"Freya!"
She held his hand making him stop. "Huwag kang makialam dito, Freya! I need to f*****g kill him!"
"No! Paano kung masaktan ka? Asmodeus just stop it. Ligtas na ako h'wag mo na siyang saktan."
"He's a f*****g demon, Freya. A f*****g demon who doesn't know to respect me!" singhal sa kaniya ni Asmodeus at muling inatake si Halsius. She hugged him tight, dahilan 'yon para tumigil siya sa pagbugbog kay Halsius.
"Stop it. Ngayon nga lang kita nakita ulit tapos sasaktan mo pa ang sarili mo. Stop it. I don't want to see you dying again." Nanghina si Asmodeus ng madinig n'ya ang mga salitang 'yon, hinawakan niya ang mga kamay ni Freya na mahigpit na nakahagkan sa kaniya.
She is his weakness. "Mga corny, amputa. Demonyo ka ba talaga?"mapang-asar na giit sa kaniya. Halsius teleported at suddenly nasa edge na 'to ng building. "Tama nga si Berith. Ang tanga mo na Asmodeus." Giit muli nito at saka ito tuluyang naglaho. He didn't mind him, binaling nito ang attensyon niya kay Freya.
"Kailangan ko pa bang malagay sa panganib para lang makipagkita ka ulit sa akin?" She asked him. Hindi siya sumagot dito sa halip ngumiti lang siya kay Freya.
"I need to go..." he whispered. Umiling- iling si Freya, she hugged him tighter hoping that he would change his mind pero 'di nagbago ang isip nito. "Huwag ka ng umalis! Huwag na! Please! Please naman!" she begged again.
Humarap si Asmodeus sa kaniya at saka pinunasan ang luha nito. "I love you ha? Lagi mong tatandaan na mahal kita." Bulong niya kay Freya.
"Kung mahal mo ako hindi ka aalis."
"Shhh... I know..." he told her.
"Alam mo naman pala e, h'wag ka ng umalis..." pakiusap n'ya rito. At that moment, Asmodeus didn't want to leave her, he wanted to stay. To kiss her all night, to hug her and whisper how much he loves her. Pero magiging makasarili na siya kapag gagawin n'ya 'yon. Lagi niyang iniisip ang puso niya, lagi siyang tumatalon sa risk para sa pag-iibigan nila. This time he'll try to change things for Freya.
"I'm sorry, okay?" He asked her again, umiling si Freya. "I won't be mad anymore. Di na kita ii-spray-an ng holy water just don't leave!" she begged again.
Biglang nawalan si Aleister ng malay tao sa bisig ni Freya. He left again, just like that.
"Hindi! Hindi! Bumalik ka!" Freya screamed but he didn't return. Bumalik lang ito para iligtas siya tanging 'yon lang. "Anak, lumayo ka sa kaniya!" Giit ng Daddy niya at hinila niya si Freya palayo sa walang malay tao na katawan ni Aleister.
"Veronica check if the demon already left his body." Utos nito sa asawa niya.
"Hindi! Hindi! Bumalik ka dito!" paulit- ulit na giit ni Freya. Kahit naguguluhan siya sa kinikilos ng magulang niya ay 'di niya magawang tuluyang magtaka sa mga ito. Ang attensyon niya ay na kay Asmodeus. She wants him back in her arms.
"Huwag mo na naman akong iwan!" pagmamakaawa ni Freya pero nilagyan na ni Veronica ng rosaryo ang katawan ni Aleister.
***
QUINN FREYA WESTWOOD
HINDI ko na talaga siya makikita. Maybe I should start accepting the fact that we are not meant for each other. Napapikit ako habang hinihintay na magising si Kuya Aleister, I usually don't do this but there's a hint in my heart.
I'm hoping and still hoping that I will see him when Kuya Aleis wakes up. Hinawakan ko ang kamay ni Kuya Aleis at saka pinisil ito. "Gising na... Okay na ako kuya Aleis. Magiging okay din ako." Bulong ni Freya sa natutulog na binata.
"Tama ka, I should start moving on from him." Giit ko sa kaniya. Unti- unting nagising si Aleister, sakit ng ulo ang bumungad sa kaniya. Agad s'yang napabangon at humawak sa leeg niya, the first thing that he touched was the rosary on his neck with a different look on his face. But when he saw that I am just beside him, his expression changed into a soft one. Typical Aleister reaction.
"Kuya Aleis..."I called him. He smiled dearly at me, as if he was able to breathe when he saw me.
"Are you okay?" he asked me. Tumango ako sa kaniya, I'm okay physically but my heart... I don't know when it will be okay.
"Yes Kuya, I'm okay na. And I'll be okay again... soon..." I assured him. He touched my cheeks. "You made me worried with what you did. I'm glad that you're okay." He said.
"I'm sorry if I became desperate over Asmodeus. Akala ko 'yon ang gusto niya, so I followed it. I'm sorry if I made you worried." He smiled again hearing those words.
"You should also be sorry to your parents. They are worried about you the most." Giit niya sa akin, he went near me and grabbed me for a tight hug. "You don't know how worried am I to you..." he almost sighed.
"Mabuti naman at gising ka na. Are you okay?" Mom and Dad entered the room, humiwalay ng yakap sa akin ni Kuya Aleister at saka mahinang ngumiti. "Yeah... I'm sorry for what happened. I was just desperate and he promised help. You know that I will anything for Freya, right?" Kuya Aleister asked them.
"Alam namin. Ang mahalaga ay umalis siya agad sa katawan and that rosary is blessed, any demon who comes near it would be scared, and if ever it's inside a living thing or an ornament. That rosary can trap the demon's soul, you'll be safe for now. Making it powerless like a human being. " Dad assured them. I still don't know why they know about demons and stuff.
"Dad, how did you know about Asmodeus?" I asked them. I remember being paranoid, I remember Dad asking me to stop thinking about Asmodeus even tho I haven't mentioned his name. "I asked the priest about the name you kept on mentioning, Freya. Ang sabi demonyo 'yon. I just don't know where to ask for help." Dad assured me.
"O- okay..." I said, muli kong binaling ang attensyon ko kay Kuya Aleister. "Sige, maiwan muna namin kayong dalawa. Maghahain muna ako at ng makakain kayo." Mom told us at bumaba na sila ni Dad. Naiwan kami ni Kuya Aleister sa loob ng kwarto. He held my hand at hinaplos ang sugat na ginawa ko sa sarili ko.
"Is this still painful?" tanong n'ya sa akin. I nodded, "Yes, noong ginawa ko 'yan, I can't feel the pain pero ngayon... Oo na. But mas masakit pa rin ang puso ko kuya. It still hurts like hell." Giit ko sa kaniya at saka ko hinawakan ang dibdib ko.
"Soon you're gonna be okay, hmmm?" He assured me. "You'll realize that it's worth it. That being without him is better than anything else. Hmmm?" He asked me again.
I smiled at him, tama si kuya. Asmodeus only wanted the best for me. Kung 'di niya ako iiwan ay masisira lang ang buhay ko. He's trying to save me all this time and here I am acting like s**t. "Want me to play you some song?" he asked me at saka siya tumayo sa kaniyang kama. "Kaya mo na ba?" I asked him.
"He just borrowed my body for a second. Wala naman siyang nagawang mali, he followed what we talked about." Giit n'ya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko at dinala ako sa isang kwarto kung nasaan ang lumang piano ni Mommy.
We sat down there, parang kanina lang ay nasa panic mode ako, pero ngayon I don't know why my heart felt at ease. Forgetting Asmodeus should be painful but why do I feel this way. Pakiramdam ko nasa tabi ko lang siya. Mas hinigpitan ni Kuya Aleister ang hawak niya sa aking kamay hanggang makaupo kami sa piano room.
Makahulugan siyang tumingin sa akin. "It's been a long time but I'll try... Tumawa ka na lang kung tunog gago ako tumugtog." He said. He started to press some keys making a new melody. Bago ang song sa aking pandinig.
Soon, he started to sing... he opened his mouth and this lyrics came.
Baby, call my name if you remember tonight.
We ended our time on this night
Used to be the one, yes it breaks my heart
Where did you go? Why are you so far away?
Every memory keeps bringing you back
I can't even count the sleepless nights.
Yes I was wrong, oh you were right
I wonder if I had listened to you one more time
I'm falling, I'm falling down
Everyone's happy now, but I'm alone tonight
Don't let me, don't let me drown
It's too late to say I love you, babe, goodbye .
Hindi ko napansin na napaiyak na ako habang pinapakinggan ang lyrics na 'yon. I'm crying hard. I'm only able to see few of him, nang makita ko siya, nang mahawakan ko siya. It felt forever yet it's so fast. And now I need to accept the fact that we can't be together. Tumigil si Kuya Aleister sa pagtugtog ang inangat ang daliri niya sa aking mga mata.
Inilapit n'ya ang mukha niya sa akin at saka niya akong sinubukang halikan ngunit umilag ako. "Kailangan ko na atang magpahinga Kuya Aleis. I'm sorry," giit ko sa kaniya at tuluyan na akong umalis sa kwarto.