Chapter 6: Clueless

3500 Words
QUINN FREYA WESTWOOD IT'S BEEN almost a week since it happened. It's also been a week na wala akong maramdaman kay Kuya Aleister. Matapos no'n ay lagi akong pumupunta sa bahay n'ya pero lagi siyang wala. I always ask Tita Almira about it pero 'di rin niya alam. She can't stop Aleister from leaving the house. Tinatanong ko kung bakit ito umaalis pero ayaw naman akong sagutin ni Tita Almira. They are secretive with his sickness. Alam ito nila Mama pero 'di naman nila sinasabi sa akin kung ano ang sakit nito. Madalas din daw itong umuuwi kapag gabi. Pakiramdam ko tuloy ay 'di siya nasayahan noong may nangyari sa amin. I can do better, I should've done better. Nalulungkot ako dahil para akong disappointment. How can I help him heal when I can't make him happy? The marks that he gave me still occupies my skin, hindi pa nakakalimutan ng katawan ko ang bawat haplos niya pero siya tila ba nakalimutan na niya ito. Tok tok tok! Natigila ako sa aking pag-iisip ng kumatok si Mama sa pintuan ng aking banyo. "Quinn, bilisan mo diyan pupunta pa tayo sa mga Quintos." Giit niya sa akin. "Yes, Mom..." I'm going to see kuya today. Excited ako pero kinakabahan din ako. The Quintos' decided to have a welcome party para kay Tita Almira at Aleister. Nagkakaroon kasi ng usap- usapan sa Sitio ng dahil kay Kuya Aleister. Ang sabi ay madalas daw ito sa mga bars at natsi-chismis na pariwara daw ang buhay nito. And of course, I don't believe it. Kuya Aleister is a kind man. Tumayo na ako at saka nagbihis. Sinuot ko rin ang off shoulder kong blouse at itim na pantalon. I wore a simple necklace and earrings to go with it.  Nilagyan ko ng kaunting tint ang pisngi ko para natural na blush. I decided to make myself look pretty. Ngayon lang kasi kami magkikita matapos ng nangyari sa amin. Bumaba ako at nakita ko si Mom na nakahanda na kasama si Dad. They looked at me at saka na kami umalis. Pagdating namin doon ay marami ng tao. The whole garden is occupied with people, drinks, food and nice music. Hinanap ng mata ko si Kuya Aleister and I saw him, kasama niya ang mga pinsan niya at nagkukwentuhan sila. I stood in front of him. I smiled dearly, giving him the sweetest smile I can. His smile faded when he saw me. Na tila ba 'di niya nagustuhan na nasa harap niya ako ngayon.  "Naks naman, babaeng- babae ka ngayon, Freya ha?" Nakangising giit ng pinsan niyang si Kuya Joe. I smiled and didn't respond with his compliment. "Kuya Aleis..." I called him. Kuya Aleis is wearing a simple gray shirt and black pants, he looks so formal with a hint of bad boy. He is also wearing a simple silver earrings. It's giving him a cool vibe. Instead of letting me come near him ay lumayo siya. "I'll go get some drinks inside. Hintayin n'yo ako dito." He said at saka n'ya iniwasan ang aking mga tingin. Humiwalay siya sa crowd kaya naman sinundan ko siya. "Kuya Aleister!" I called him again pero hindi siya lumapit sa akin. I grabbed the hem of his shirt to make him stop. "Kuya, bakit mo ba ako 'di pinapansin ha?" tanong ko sa kaniya. Nilingon niya ako, "Lagi kitang pinupuntahan pero wala ka naman. Ano bang nangyayari sa'yo?" tanong ko sa kaniya. Marahan n'yang ipinikit ang kaniyang mga mata at saka huminga ng malalim."Hindi ba halatang iniiwasan kita, Freya?" tanong n'ya sa akin. "Bakit mo naman ako iniiwasan ha? Dahil ba sa nangyari sa atin?" He looked around with a confused look. Masyadong malakas ang tanong ko kaya kinahiya n'ya siguro na may makarinig sa amin. Pero wala na akong pakialam doon, I need to know the reason why he was avoiding me. "That's exactly the point. May nangyari sa atin kaya iniiwasan na kita." Sagot n'ya sa akin. "Ba-bakit? Didn't I pleasured you that time? Is it not enough? Hindi ba kita napasaya?" Mas lalong dumiin ang pagkakapikit n'ya sa kaniyang mga mata. Na tila ba galit na galit siya at pinipigilan lang niya ang sarili niya. "Kuya! Sagutin mo ako! Anong mali sa ginawa ko?! Bakit mo ako iniiwasan?!" Halos maiyak ako habang tinatanong 'yon sa kaniya but he remained quiet. Parang 'di nagma-matter sa kaniya ang mga sinasabi ko. "Wala lang ba sa'yo 'yon? Ano bang pwede kong gawin para magkaroon ako ng halaga sa'yo. You always like to avoid me after a kiss or after saying that you like me too. Ano bang mali sa akin? Am I not enough? Am I too young?" "No, Freya... no..." "Then why?! Bakit ganito ka?! I can't even forget what happened to us. I can't forget everything that we do." "That's the exact reason why, Freya. I can't even remember what happened after our kiss. Hindi ko alam kung anong ginawa ko sa'yo. Natatakot ako na baka kapag lumapit pa ako sa'yo o baka kapag hinayaan kong maulit ang lahat, baka masaktan kita. Being with me is wrong, Freya." "No, for me being with you is my happiness. Kuya, I like you very much. Gustong- gusto kita kaya gagawin ko ang lahat para sa'yo." Giit ko sa kaniya. "No, hindi mo ako gusto. And I don't like to like you back too. Lahat ng nangyari, maging ang pinag-usapan natin. Freya, forget about it. It's for you own sake." Giit niya sa akin kusa akong napabitaw sa pagkakahawak ko sa hem ng kaniyang shirt. Tears filled my eyes, "How can I forget it when you are my first in everything?" "Kuya I can't forget about it. Kuya, 'di ko 'yon makakalimutan. I gave it to you kasi sabi mo mapapasaya ka no'n. It'll help you heal. Why are you doing this to me?"I asked him pero 'di siya sumagot. His jaw clenched and his face is stoic. "Because that is what my sickness do. Freya, 'di kita gustong paniwalain sa mga bagay na pinapaniwalaan mo ngayon. I just want us to be normal, tulad nung mga bata tayo pero hindi na pwede. I'm sorry." Giit niya sa akin. "Bryce!" A girl's voice called his name. His serious face switch into a smile. Ngiti na madali n'yang napakawalan sa kabila ng aming pag-uusap. "Danica..." Tawag n'ya sa babaeng 'yon. Lumapit siya sa babaeng 'yon, tiningnan ko siya at nakita ko na maganda siya. She is like the same age as kuya Aleister, she looks mature but she's really pretty. She's wearing a body hugging dress in black color. Ibang- iba siya sa akin. "Akala ko 'di ka makakarating, Danica." "Ako pa ba, Bryce. Mahigit 10 years na tayong 'di nagkita. Why the hell will I not arrive?" She asked him. I watched in the sides as they start to have their conversation. Pag-uusap na tila ba nakalimot sa aking presence. They are so near each other, Kuya Aleis even got her some food to eat. Napaupo na lang ako sa gilid at uminom ng cocktail. The party went on, maraming mga kabataan ang nag-enjoy pero ako 'di ko magawang mag-enjoy habang pinapanood ang babaeng 'yon at si Kuya Aleister. "Freya, bakit mag-isa ka lang dito?' Kuya Joey approached me. Kuya Joey is Aleister''s cousin. Isa sa mga kababata namin, he grew up in Manila but his childhood is spent here in Sitio Barbara. Tumingin ako sa kaniya and I refused to answer him. "Ang tahimik mo ata. The last time we met ang daldal mo talking about Aleister pero ngayon hindi na..." Nanatili akong nakatingin kay Kuya at sa babaeng 'yon. They are drinking red wine and having fun on the poolside. Nakababad ang mga paa nila sa tubig habang nagtatawanan. I silently cussed, naiinggit ako. Bakit ako lang ang pinapalayo niya sa sarili niya? Bakit 'di rin niya palayuin ang babaeng 'to sa kaniya para naman fair!  "Kilala mo ba ang babaeng 'yan?" I asked him. "Oh she's Danica. Classmate ni Aleis noong highschool siya. His ex- girlfriend.They broke up because he's leaving for Bulgaria before." Giit n'ya sa akin. Mas lalong nagkunot ang aking noo. "Ex na pala s'ya e, bakit pa s'ya nandito?" Kuya Joey chuckled. "Nagseselos ka ba bunso ha?" tanong n'ya sa akin. "Naging matalik silang magkaibigan kahit kasi naghiwalay sila. Kaya h'wag ka ng magselos." Giit n'ya sa akin. Inikot ko ang aking mga mata. Hindi ako papayag na maging perfect ang gabi nila ni Kuya Aleister. Kinuha ko ang baso ng cocktail at saka ako nagmarcha palapit sa babaeng 'yon. I want to make her leave my Aleister alone.  "Freya, saan ka pupunta?" Kuya Joey asked. I winked at him at saka ko binaling ang tingin ko sa babaeng 'yon. Lumapit ako sa kanilang dalawa. "Hi!" I greeted the girl. She smiled, nagulat siguro siya sa aking approach kaya napatingin siya kay Kuya Aleister. "Hi!" She responded. "Who are you?" She asked. Agad kong tinapon sa mukha niya ang cocktail na hawak ko. Napatili siya sa gulat. "What the hell?! Why did you do that?!" She asked me.  I smirked,"Well, ako ang girlfriend ni Aleister. Pwede bang layuan mo ang boyfriend ko at alamin mo ang lugar mo sa party na 'to." I warned her. Nakita kong namilog ang mga mata ni Kuya Aleister ng madinig n'ya 'yon. "Freya!" pagalit na ang kaniyang boses.  "Ano bang pinaggagawa mo ha?!" He asked at saka niya binaling ang tingin niya sa babaeng 'yon. Inabot niya ang tissue rito. "I'm sorry, Danica." Paulit- ulit s'yang humingi ng tawad rito at muling binaling ang tingin niya sa akin. "Mag-apologize ka kay Danica!" "Wala akong ginagawang mali. I'm just letting her know her place! Siya ang may mali at hindi ako!" I shouted back. "Freya!" Pagalit n'yang tawag sa akin. Galit na galit ang itsura ni Kuya Aleister ngayon, pakiramdam ko na-disappoint ko siya for acting like this. Pero may karapatan ako, he can't just throw me away after what happened between us. "Bakit?! Nag-uusap tayo tapos iiwan mo ako para sa babaeng 'yan!" I asked him. "Tapos na tayong mag-usap, Freya, okay? Leave me alone!" sigaw n'ya sa akin. "Bakit kapag ang babaeng 'yan lumalapit ka. Pero bakit pag sa akin pinapalayo mo ako?!" I asked him. Nagtinginan ang ang mga tao sa aming dalawa, My parents and his parents is in awe. "I'm tired of you throwing me away after I made you happy." His eyes widened. "Freya!" He took a deep breathe. "Mag-usap tayo," giit niya at saka siya tumalikod mula sa akin. Naiinis na siya at alam kong gusto niya akong hilain pero pinigilan niya ang kaniyang sarili. "Kuya Joey, ikaw muna ang bahala kay Danica." He said. Inalalayan ni Kuya Joey si Danica at nagtuloy- tuloy papasok sa loob ng bahay si Kuya Aleister. I followed him, sinundan ko siya. He was so quiet on our way. Na tila ba pinipigilan n'ya ang kaniyang sarili. We reached a room at pumasok kami doon. Walang nagsasalita sa aming dalawa, we are in complete silent. Until I heard him chuckle darkly. Inikot n'ya ang leeg niya at saka ito pinatunog. "You really like provoking me, Freya. Don't you?" He asked me at saka n'ya ako nilingon. His aura changed again, the same aura that he had noong nasa batis kami at nasa kwadra. Para s'yang badboy sa aking harap ngayon. His eye color changed for a bit, sandali itong naging red with a hint of yellow and turned back on its hazel color. "Kasi naman ikaw e! Why are you acting like that, Kuya?!" I asked him. "Ang ganda pa ng kwentuhan n'yo. Paupo- upo pa kayong dalawa sa pool na tila ba 'di ako nag-i-exist!" singhal ko sa kaniya.  Seryoso n'ya akong tiningnan at saka siya lumapit sa akin. "I did that so that people won't think that you're helping me. Alam mo naman sila Mama, ayaw nilang lumapit ako sa'yo diba?" tanong n'ya sa akin. His face became apologetic, inangat niya ang aking baba at hinaplos ito. "Kahit na?! You shouldn't come near to other girls!" I said. "You're not helping me heal if you think like that, my little cunt, hmmm?" He said. "Do you know that what you did made my condition harder, Freya?! Hmmm, imbes na papagalingin mo ako ay mas lalo mong pinalala ang sakit mo. You made me angry by being so f*****g jealous." Giit n'ya sa akin at dumiin ang hawak n'ya sa aking pisngi. My knees shook at his grip becomes tighter. "Kuya...." "You should be punished, Freya. You've been a very bad girl tonight." Sabi niya sa akin at saka n'ya binaba ang kamay niya sa butones ng aking pantalon, he opened it at binaba niya ang zipper. "You need to learn to be obedient, huh?' He whispered at saka n'ya hinila pataas ang waistband ng panty ko. It hit my c******s making me moan, hinila n'ya muli ito. "Kuya, baka hinahanap na tayo sa labas." "Wala akong pakialam kung hinahanap tayo. I won't settle with this. You need to learn your mistake." Nakangisi n'yang giit sa akin. Hinawakan ko ang kamay n'ya, I don't want this to happen. Not in this way, I don't want to act dirty in front of him. I just want him to talk to me, to see my importance to him. Not this kind. "I'm sorry kung nakulitan ka sa akin. I know it's my mistake... I already know it's my mistake..." I'm shaking as I told him those words. "Kilala kita Freya, matigas ang ulo mo. Uulitin mo lang ang pagkakamali mo. You promised to make me happy but I never gave you the right to become possessive of me. I'm the one who owns you. I never gave you the right to own me, little cunt." bulong n'ya sa akin at saka niya binaba ang pantalon ko kasabay ang undies ko. "Turn your back and bent on your knees." Utos n'ya sa akin.  "Kuya, this is not right..." "No, this will teach you a f*****g lesson. Do it, Freya! You don't want me to force you right?" He asked me. Ginawa ko ang gusto niya, tumalikod ako mula sa kaniya at bahagyang tumuwad. Naramdaman ko ang malamig na hangin sa aking p********e.  Nadinig ko ang pagtunog ng kaniyang zipper, "Freya, I'm doing this to teach you a f*****g lesson. This is for your own good." And he slammed his d**k inside me. Napasigaw ako sa naramdaman kong sakit dahil doon. Masakit ito pero mas masakit pa rin ang una naming pinagsaluhan. "Kuya, I don't want to do this. Not like this!" sumbong ko sa kaniya. "Then you shouldn't have acted like a b***h a while ago." Giit n'ya sa akin. He thrust his hips in the speed where he could only understand. For him it's pleasurable but for me, it feels disgusting. Hindi ko malaman kung uungol ako o iiyak sa sakit. My insides felt like fire, "Kuya Aleis! Ang sakit! Ang sakit!" iyak ko sa kaniya. He chuckled again. "Masakit? Tiisin mo, this is your f*****g punishment!" singhal n'ya sa akin. He gritted his teeth against my ear. Ang sakit na nararamdaman ko ay unti- unting napalitan ng sarap pero 'di ko magawang masarapan ng tuluyan. "You deserved to be f****d, slut!" sigaw n'ya sa akin. Those words hurt, pakiramdam ko ay laruan lang ang tingin n'ya sa akin. Natatakot ako, Kuya never forced me this way. I admit that I did wrong but I don't think I deserve this kind of punishment. His hips kept on thrusting. I can feel his thing pulsating inside me. "Kuya, ang sakit talaga. Kuya, please stop! Please!" I begged pero pinalo lang n'ya ang pwetan ko. "This is just the f*****g start..." he groaned again. I cried. My eyes filled with tears, 'di ko akalain na pipilitin ako ng ganito ni Kuya Aleister. Hindi ko akalain. "Kuya, stop! Ang sakit! Ang sakit na!" He suddenly stop. He retreated from me. Nakahinga ako ng maluwag ng mawala ang gumagalaw sa aking loob. Natulala ako at napaupo sa sahig. "What the... Freya... Freya... I'm sorry," napatingin ako kay Kuya Aleister at napansin kong nawala ang masama n'yang awra. He fixed himself at saka niya kinuha ang pantalon kong nakakalat sa sahig. "Hindi ko alam... hindi ko sinasadya..." "Binaboy mo ako, kuya!" sigaw ko sa kaniya. 'I said I don't want to do it...' mas lalo akong napaiyak  at lumayo ako sa kaniya. "Hindi ko alam na ginawa ko 'to, Freya. I don't know..." he whispered. Tumulo ang luha ni Kuya, he looks devastated over what he's done. "You're always like that! Kapag may nangyari na, you'll tell me that you didn't do it. Avoid  me and f**k me up again!" singhal ko sa kaniya. "But this time, kuya.... Hindi ko ginusto ang ginawa mo! You forced me!" dagdag ko pang sigaw sa kaniya. "s**t! s**t! s**t!" mura n'ya at saka siya napahawak sa kaniyang ulo. Hinawakan niya ito na tila ba nasasaktan siya. Iniwas niya ang tingin niya sa akin. It seems like he was fighting with something inside him. "Stop it! Stop, using my body!"sigaw n'ya tapos ay bigla s'yang tumahimik.  "Kuya Aleis, anong nangyayari sa'yo?" I asked him. Sinubukan kong lumapit sa kaniya pero tawa na niya ang nadinig ko. "Do you I'll just stop when you say it, Aleister?" he asked himself. Na tila ba 'di niya kausap ang sarili niya. Inilig ni Kuya ang ulo n'ya. "Hindi! Leave my body! I can't keep on hurting people because of you! Umalis ka na sa katawan ko!" singhal n'ya sa sarili n'ya. He suddenly looked up, I saw how his eye color changed. It turned to red with a hint of yellow. It looked demonic, it looks evil. "Hindi naman ikaw ang nananakit. Ako naman... At saka, I believe that Freya over here enjoyed my d**k thrusting on her p***y. Didn't you, dear?" He asked me at saka s'ya tumayo. "Kuya Aleis, anong nangyayari sa'yo?" I fearfully asked.  He chuckled at me, "Why dear? Bakit takot na takot ang boses mo. Do I look scary for you?" He asked me innocently. Inangat n'ya ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ko. Nakaramdam ako ng takot dahil doon, he chuckled again and leaned on my lips. "Diba nangako ka sa aking tutulungan mo ako, Freya. Why the hell are you so scared of me right now? Didn't you want to help me?" He asked me. At saka niya inilig ang mukha niya palayo sa akin. "No! Stop it! Stop using my body!" singhal niya sa akin. I saw how his eyes change color like a blinking christmas light. Hindi ako nakapagsalita, tumingin sa akin si Kuya Aleister. "Freya, run..." giit n'ya sa akin. "Kuya 'di kita pwedeng iwanan na ganyan ang sitwasyon mo. You need to calm down..." Sabi ko sa kaniya. He forced a smile, kahit nahihirapan siya ay sinubukan niyang ngumiti para kumalma ako. Alam kong nahihirapan si Kuya, alam kong nasasaktan siya. I need to do something, ngayon, naiintindihan ko na. Alam ko na kung bakit n'ya ako pinapalayo sa kaniya, because there's something inside. Something is living inside him. Agad s'yang ngumisi. "Kalmado naman ako, ito lang kasi si Aleister hindi kalmado. Kung makaasta e parang 'di siya nag-i-enjoy sa ginagawa namin." Nakangisi n'yang saad sa akin pero agad na nagbago ang ekspresyon niya. It seems like there's two people fighting inside him. "I don't want to hurt you like that again. Please, Freya... Run... Run while I can still control this demon inside me. Run!" sigaw n'ya sa akin at agad naman akong tumakbo palabas ng kwarto. Hahabulin sana ako ni Kuya Aleister pero pinigilan niya ang sarili niya. Kumapit siya sa pinto na tila ba pinipigilan n'ya ang kaniyang sarili. "Come on, Freya! Do you really want to run away from me?"  he asked as his eyes glows in different color again. "Freya, run! Tawagin mo si Mom! Tell her that I need help. Please?" He begged me. Tumango ako sa kaniya. "Yes kuya... I will. We'll help you okay?" I assured him. "Nahihirapan na ako, Freya. I just want this thing out of me. Help me, please?!" He begged me agad akong tumakbo sa palabas. The party is still ongoing, some of the guests are already drunk. "Tita Almira!" I called his Mom at lumingon siya agad sa akin.  "What is it, my dear? What happened to you? Why are you crying?"he asked me. Napalapit din si Mom and Dad sa akin. Agad akong yumakap kay Mom, I can't control my emotions. Hindi ko alam kung gagawin ko. Ang isumbong ang nangyari sa akin or tell them that something is wrong with Kuya Aleis.  Nahihirapan na ako, Freya. I just want this thing out of me. Help me, please?!   "Tita... Kuya Aleister... There's something wrong with kuya. He said, he needs our help. That thing inside him, he wants it out of him. Tita, help him... Please..." I begged.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD