Asmodeus: The Pompous Lover

Chapter 2: Signs

Chapter 2: Signs

QUINN FREYA WESTWOOD

ALAS- DIYES pa lang ng umaga pero nakatambay na ako sa labas ng bahay ni Kuya Aleister. Hay， napakagandang timing talaga ng pag-uwi niya sa Pilipinas kasi summer tapos wala pang pasok. Handa akong lunurin ang aking buong tag-init sa tabi ni Kuya Aleister.

"Freya, anong ginagawa mo diyan?" His soft and sweet voice woke up my senses. Tumingin ako sa aking likod at nakita ko si Kuya Aleister na nakatayo sa aking harap. He is wearing a black jogging pants and a white sando. Para tuloy nagka-camouflage ang sando sa kaniyang balat, he's light skinned kahit noong bata pa lang kami. Hindi nga s'ya mukhang pinoy e, siguro dahil sa may lahi silang Chinese mula sa Lolo ng lolo n'ya kaya nakuha niya ang ganoong balat. Ang lakas ng genes niya, naiisip ko na tuloy ang magiging itsura at balat ng mga magiging anak namin sa hinaharap.

Namula ako sa aking naiisip, Ano ba Freya, mag-aral ka muna bago mag-isip ng mga ganyang bagay.' Sita ko sa aking sarili. Muli kong binaling ang tingin ko sa kaniya at napansin kong may hawak siyang shovel at timba na puno ng mga tinatanim sa bukid.

"Kuya, saan ka galing? Kanina pa ako nandito at hinihintay ka e." Tanong ko sa kaniya.

"Si Tito Rolando, inaya ako mamasyal sa bukid since nag-a-adjust pa ako sa timezone at 'di na rin ako makatulog kaya sumama na ako." Sagot n'ya sa akin at saka siya lumapit sa akin. Agad ko namang hinawakan ang kaniyang braso at saka ako nag cling sa kaniya.

"Freya, anong ginagawa mo?"

"Gusto kong makasama ka ngayong araw, Kuya Aleister. Kaya ito ako kakapit ako sa'yo," giit ko sa kaniya. Hinawakan niya ang kamay ko at dahan- dahan na tinanggal ang pagkakapit ko sa kaniya pero 'di ako nagpatinag.

"Freya, pawisan pa ako. Sige ka kakapit ang aking amoy sa'yo," banta niya sa akin. "I don't care, maganda nga 'yon mangagamoy Aleister ako!" I winked at him. 

He chuckled deliciously, "Sige kung 'yan ang gusto mo. I'll go inside to wash up and change. Can you wait for me clingy Freya?"

"Yes, I can. I can also come with you in the bathroom!" masaya kong giit sa kaniya. His smile turned into a smirk, again, may biglang nag-iba sa kaniyang tingin sa akin. Napabitaw ako sa aking pagkakakapit sa kaniya, the way he looks at me now is so different. "I think that's a great idea. I wonder how does it feel if you come with me to the bathroom?" He asked with his husky voice. Namula ako ng tanungin n'ya 'yon. I don't understand a thing with his question but it made my cheeks flushed.

"You're so cute, my dear Freya... You're so innocent for me." He said without even blinking his eyes. Napalunok ako, I can feel that my heart is beating against my chest. He made cling onto him again pero pumalag ako. Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko, a while ago I was so damn comfortable but this time, pakiramdam ko hindi na.

I know Kuya Aleister for a long time but this sudden nervousness is making me doubt big time. He pulled me near him causing me to fall on his arms. s**t, muntikan na akong masubsob sa lupa.

"Hey, be careful! Baka masubsob ka kakapalag mo,"he chuckled as our skin collided against each other. His manly scent lingered around my system. Inangat niya ang kamay niya sa aking beywang at marahang pinisil 'yon. I groaned with his action. "Are you feeling uncomfortable, my dear Freya? "he asked me.

Bumaba ang kaniyang kamay sa aking pwetan, halos mapapitlag ako ng gawin n'ya 'yon. "Or are you feeling the same way I am feeling?" he asked me again. Inangat ko ang tingin ko sa kaniya, pakiramdam ko nalulunod ako sa kaniyang energy.

"Aleister! What are you doing?" Napabitaw kami sa isa't- isa ng dumating si Tita Almira, his smirking look changed into something soft. Na tila ba wala s'yang ginawa at mga sinabi kanina, nagtatakang tumingin sa akin si Aleister. "What did I do to you?" Natatakot n'yang tanong sa akin. Fear crept up into his eyes na tila ba napatay niya ako sa paraan ng pagkakatanong niya sa akin.

"D- did I do something to you?" he asked me. Umiling ako sa kaniyang bilang sagot, wala naman siyang ginawa sa akin. He was just acting weird o ako ba ang nag-iisip na weird ang ginagawa niya?

"Calm down, Kuya Aleis..." pagpapatahan ko sa pagpapanic n'ya.

"No! You don't understand. Did I do something over the board?" He asked me again. I tried to smile at him.

"Wala kang ginawa sa akin, Kuya." I assured him.

Tita Almira turned her gaze on me, nag-aalala itong tumingin sa akin. "Are you sure, Freya?" She immediately asked me. Tumango ako bilang sagot kay Tita Almira, "Yeah... hmmm.. Madadapa sana ako kanina pero nasalo ako ni Kuya Aleister." Sagot ko sa kaniya.

His Mother sighed at saka masamang tumingin sa anak niya. "Mag-usap nga tayo ulit, Aleister." Giit ng kaniyang ina sa kaniya. Napayuko si Kuya Aleister at saka sumunod sa kaniyang ina. He took a glance at me as if he was really apologetic of what he's done.

It's weird, ano bang nangyayari kay Kuya Aleister? Why does his personality seem to switch easy? Sumunod ako sa kanila pero tiningnan ako ni Tita Almira, she sighed before speaking. "Freya, alam kong malapit kayo ng anak ko pero sana iwasan mo muna siya. Nadinig mo naman na nandito siya para magpagamot diba?" She asked me.

Napayuko ako. "Ano po bang sakit ni Kuya Aleister?" tanong ko sa kaniya.

"It's not that serious but it's better if people would not come to see him." Giit niya sa akin. Muli kong sinulyapan si Kuya Aleister na nakatingin sa akin. Ang apologetic glance niya ay naging isang ngisi muli. Isang ngising magmamarka sa aking buhay magpakailanman.

***

ALEISTER didn't receive any visitors for days. Nasa bahay lang ito, the Quintos residence remained quiet na tila ba walang dumating na bisita sa kanilang bahay. Sinubukan kong bumisita muli sa tahanan nila pero tinanggihan daw ni Kuya Aleister na makita ako. Kaya ito ako hanggang ngayon e sinusubukan ko pa rin ang lumapit sa kaniya.

Habang naghihintay ako sa labas ng bahay nila ay nakita ko siyang lumabas at may kinuha sa trunk ng kanilang SUV. "Kuya..." He froze when he heard my voice pero 'di niya ako nilingon. He acted like he never heard me.

Lumapit ako sa kaniya, "Kuya, makipag-usap ka naman sa akin." Giit ko sa kaniya, I held his arms at saka ko siya pinaharap sa akin.

"I have no time for this, Freya. "He said.

"Anong walang oras ka para dito? Nangako ka na sasamahan mo ako sa batis diba? At saka okay ka naman pagdating mo. Bakit mo ba ako biglang iniiwasan?"

"Dahil sa mapanganib ako, okay?"He asked me again. I shook my head in disbelief. "There's no way na magiging mapanganib ka. Kuya you are the kindest person I've ever known!"

"10 years... ganoon katagal tayong 'di nagkita. Paano ka nakakasigurado na 'di ako mapanganib ha?" tanong naman niya pabalik sa akin. Dahan- dahan n'yang inalis ang pagkakahawak ko sa kaniyang braso.

"Don't come here anymore. Hanggang kaya ko pa pigilan ang sarili ko. Don't look for your death. Just forget about my existence in your life in that way, you will not suffer because of my sickness."

"Kuya! Hindi kita iiwasan. Saka dahil ba 'to sa sakit mo? Ano bang sakit mo ha? Nakakahawa ba 'yan? Mamatay ba ako pag nahawa ako?" tanong ko sa kaniya. He closed his eyes at malalim na humugot ng hininga.

"You will never understand, Freya." Sagot n'ya sa akin. "Hindi ko maiintindihan hanggang sa 'di mo pinapaliwanag sa akin. Kung nakakamatay 'yan edi keri. Kung mahawa ako edi keri! Ano bang pinuputok ng butchi mo, kuya ha?! 10 years kitang hinintay, 10 years akong nagpakagaga at nagpakatalino para lang lumebel ako sa'yo tapos sasabihin mo kalimutan na kita!" sigaw ko sa kaniya, pakiramdam ko 'di ako makahinga.

"Freya... what?" nagtataka n'yang tanong sa akin.

"Sa tingin mo ba 'di ako magpakagaga na puntahan ka para lang sabihin mo na lubayan kita." Giit ko sa kaniya. He still doesn't have a clue on what I want to say. Gusto kong sumigaw ng Kuya gusto kita. I like you. Kahit noong mga bata pa tayo, I like you. And as time goes by kahit wala ka sa bansa ay mas lalo akong nahuhulog sa'yo.

I like—No, I already love you. I love you since then. I want you... You are the only one who wanted to be with me despite of my problems. Nakikinig ka kapag kinukwento ko ang mga panaginip sa'yo, even tho my fears. Kahit na bata pa ako noon at nilalayuan ng mga tao dito sa Sitio ay nandyan ka.

You promised to help me, you did your best to help and that made my young heart fall for you.

"Freya, para sa ikabubuti mo rin 'tong sinasabi ko sa'yo. Iwasan mo na ako and forget about me. Soon malalaman mo rin kung bakit kailangan mo ako iwasan. It's for you own good too." Giit n'ya sa akin.

"Fine! Kung gusto mong iwasan kita edi iiwasan kita." Tumalikod ako mula sa kaniya at saka ako nagmartsa palayo mula sa kaniya.

***

TUMAMBAY ako sa batis upang doon magmuni- muni. Hinayaan kong dumaloy ang tubig sa aking likod mula sa maliit ng waterfalls. Ano ba kasi talaga ang sakit niya at ayaw n'yang sabihin sa akin. Cancer ba? O yung parang sakit ni Agatha sa Stay awake, Agatha? Mayro'n ba s'yang leukemia? Pero kung mayro'n nga siyang ganoon dapat 'di na lang siya umuwi ng Pilipinas. Mas maraming gamot sa Bulgaria kesa dito sa Pilipinas.

Napatayo ako mula sa aking pagkakababad, aahon na sana ako ulit pero naalala kong sinabi pala niyang kalimutan ko na siya kaya muli akong nagbabad. Pinikit ko ang aking mga mata at hinayaan muli na dumaloy ang maligamgam na tubig sa aking katawan. "Maganda sana kung kasama kita maligo dito ngayon. Namimiss ko ng maglaro dito kasama ka. Ikaw lang kasi ang naging kalaro ko dati e." mahina kong bulong.

"Then let's play again kung 'yan ang gusto mo." Halos mapapitlag ako ng madinig ko ang boses ni Kuya Aleister. Hinanap s'ya ng aking mga mata at nakita ko siya sa harap ko. Nakatabi siya sa lugar kung saan ko inilagay ang mga damit na hinubad ko kanina, nakaupo siya doon habang may hawak na bote ng beer sa kaniyang kamay.

Yumuko ako at tinakpan ang katawan ko. "Anong ginagawa mo dito?" tanong ko sa kaniya. He chukled, pakiramdam ko lumabas na naman ang kakaibang awra niya. "Hinahanap ka." Simple n'yang sagot sa akin.

"Paano mo nalaman na nandito ako?" He chuckled again.

"Dahil kilalang- kilala kita, Freya. At alam kong dito kita makikita." Giit n'ya sa akin. Hindi ako sumagot, nakita kong dahan- dahan niyang nilapag ang bote ng beer at saka pinunasan ang kaniyang labi. Napalunok ako ng makita kong gawin n'ya 'yon.

"Diba ang sabi mo iwasan na kita? Bakit ka nandito ngayon?" tanong ko sa kaniya.

"Oh right, sinabi ko nga 'yon pero... naisip ko kasi ang mga sinabi mo sa akin kanina." Giit n'ya sa akin at saka siya tumayo. He removed his shirt at bumungad sa akin ang maganda n'yang katawan. It's well build and may pandesal din siya.

"At na-realize ko... dapat 'di ko 'yon sinabi sa'yo." He turned his look on me at saka niya tinanggal ang kaniyang pantalon. Napaiwas ako ng tingin sa kaniya, as in buong tingin ko ay nilagay ko sa ibang direksyon. Naramdaman ko ang pagsabak niya sa tubig, mas lalong bumilis ang t***k ng aking puso.

Ang sunod na naramdaman ko na lang ay ang paghawak niya sa aking baba. He is now in front of me, napahigpit ang hawak ko sa aking katawan. We are alone in this place, parehas kaming nakahubad at alam kong 'di maganda ito. Kapag may ibang makakita sa amin ay malalagot kami.

Shit bakit ba inaalala ko pa kung may makakakita sa amin. Being naked in this place alone is sinful.

"H'wag kang masyadong mag-isip, Freya. There's only the two of us now just make the most of this moment." Giit n'ya sa akin at saka siya tumabi sa akin. Inakbayan pa niya ako na tila ba 'di kami kapwa nakahubad sa batisan.

"Kuya Aleister, baka may makakita sa atin. Bumalik na lang tayo sa bahay," he looked at me. "Freya, walang makakakita sa atin dito at saka maaga pa para umuwi. Don't you like being with me like this? Kanina lang naiinis ka dahil pinapaiwas kita sa akin bakit ngayon nang malapit na ako sa'yo ay nagrereklamo ka pa rin?" He asked me. Napalunok ako ng sabihin n'ya 'yon, he leveled his face with me.

Amoy na amoy ko ang alak sa kaniyang labi, I was supposed to be intimidated but a part of me wants to be with him like this. "Gusto mo ba ako, Freya?" He asked me, namula ang aking buong mukha.

"Kuya, umalis na lang tayo dito." I was supposed to leave but he pulled me near him. Bumagsak tuloy ako sa kaniyang matikas na dibdib.

"I think I should rephrase my question, do you love me, Freya?"he asked me again. My toungue tied because of his question, inayos ko ang pagkakaupo at bahagyang natalaga ng espasyo sa aming gitna.

"Kuya bakit ka ganito ngayon? Hindi ka naman ganyan kanina? At saka ano ba talaga ang sakit mo? Bakit pa kita kailangang iwasan ng dahil sa sakit mo?"

He smirked at me at saka siya dumikit sa akin. Our faces are now just inches away from each other. "Mukha ba akong may sakit sa'yo, Freya? Do I look like someone who's dying or weak?" He asked me.

"Kuya..."

"Wala akong sakit Freya. It was just Mom doesn't know me too well. Hindi niya alam kung ano ba ang normal na ako." Giit niya sa akin.

"Pero kakasabi mo lang kanina. Kuya, h'wag mo ng ilihim sa akin, I can take care of you naman e! Hindi na rin kita kukulitin kung talagang ayaw mo. Sabihin mo lang ang totoo sa akin," I convinced him. Muli ay ngumisi siya sa akin.

"Freya, paano kung sabihin ko sa'yong gusto rin kita. Handa ka bang ipakita sa akin kung gaano mo ako kagusto?" tanong n'ya sa akin, muli niyang inangat ang aking baba at nilapit ang kaniyang labi sa akin.

"Gusto mo rin ako kuya?" tanong ko sa kaniya. He chuckled at me, "Di kita susundan dito kung 'di rin kita gusto. Sa tingin koi to talaga ang sakit na dumapo sa akin, yung pagkabaliw sa'yo." Sabi niya sa akin. Hindi na ako nakaimik pa sa kaniya, para akong napipi dahil sa nahuhulog ako sa paraan ng pagsasalita niya sa aking harap. Ang sunod ko na lang namalayan ay ang pagdampi ng labi niya sa aking labi. Noong una ay labi lang niya ang gumagalaw ngunit habang nagtatagal ay hinalikan ko na rin siya pabalik. Ang mga labi naming ay naglaban sa halik, mas marahas ang binibigay niyang mga halik sa akin na tila ba uhaw na uhaw siya para sa akin. Hindi ko mapigilan ang mapaungol dahil sa sarap ng sensasyon na dala ng kaniyang labi.

Tumigil siya sa kaniyang paghalik sa akin upang tingnan ako sa aking mga mata at higitin ako paupo sa kaniyang hita. "Kuya Aleister..." tawag ko sa kaniya. I'm screaming red right now, 'di ko alam kung paano napunta sa ganito ang eksena. Isa lang ang alam ko, he told me that he likes me too.

"I never thought that 10 years will make you grow up this way," giit niya sa akin at saka n'ya dinilaan ang kaniyang labi habang nakatinginsa aking dibdib. Tinakpan ko ang mountains ko, sa sobrang pagkagulat ko sa halik na pinagsaluhan namin ay nawala sa isip ko na parehas kaming hubad ngayon.

"H'wag mo ng takpan ang bagay na akin naman." Giit niya sa akin at tinanggal niya ang aking kamay mula sa dibdib ko. Napahinga ako ng malalim ng hawakan niya ang sensitibong parte ng aking dibdib, napapikit ako sa kakaibang sensasyon ng kaniyang paghawak sa akin.

"It's gonna okay, Freya. You will never forget this with me because this is the day that I will mark you to be mine forever..." he whispered before giving a sweet suck on my neck. Napaungol ako ng maramdaman ko ang pagsipsip niya sa leeg ko, para akong nawalan ng lakas ng dahil sa kaniyang ginagawa.