Galaxy 14 : บทลงโทษnc18+
เครื่องปรับอากาศอุณหภูมิสิบแปดองศา ทำให้เรนที่นอนอยู่ซุกหน้ากับอกแกร่งอย่างต้องการหาความอบอุ่นให้ตัวเอง กลิ่นตัวที่คุ้นเคยชวนให้เคลือบเคลิ้มไปกับการนอนแล้วเบียดกายเข้าหาสิ่งนั้นมากยิ่งขึ้น มือหนากระชับคนที่อยู่ในอ้อมกอดให้แน่นกว่าเดิม นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้นอนกอดแบบนี้ ไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นคนเสพติดการกอดใครสักคนเวลานอนตั้งแต่เมื่อไหร่
“ตื่นได้แล้วเด็กน้อยของฉัน”
เสียงแหบพร่ากระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูของเรนแต่คนที่นอนหลับตาพริ้มยังไม่มีท่าทีที่จะตื่นขึ้นมาเลย
“ถ้าไม่ตื่นฉันคงได้เป็นบ้าตายแน่ ๆ”
กาแล็กซีพึมพำถึงร่างกายของตัวเองที่อยู่ใต้ผ้านวมผืนหนา เมื่อคืนกว่าจะสงบลงได้ก็ปาไปเกือบตีสอง เช้ามายังไม่ทันลุกไปไหนเลยมันก็ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว
“ลูกชายฉันคงต้องคลั่งตายสักวันถ้าไม่ได้ใส่เข้าไปในตัวเรน”
ไม่รู้ว่าตัวเองกลายเป็นคนหมกมุ่นตั้งแต่เมื่อไหร่แต่ช่วงหลัง ๆ มานี้อาร
