"พยูไปตลาดกัน" เมื่อมองของสดในตู้เย็นที่จะเอามาทำมื้อเย็นให้สามีกินมีไม่ครบน้ำหนึ่งจึงมาชวนคนที่กำลังรีดผ้า
"พยูขออีกห้านาทีนะคะคุณน้ำหนึ่ง" ซักผ้าเสร็จแต่ละครั้งเธอก็จะรีดแล้วเอาไปใส่ตู้ไว้เลย อาทิตย์ละสองครั้งจะได้ไม่หนักเกินไปทั้งของตัวเองและเจ้านาย ถึงเป็นคนใช้ แต่เธอก็รีดผ้าใส่เลยนะขอบอก
"รอหน้าบ้านนะ" เดินมานั่งที่ม้านั่งตรงหน้าบ้านแล้วดูกระดาษแผ่นเล็กที่มีลายมือตัวเองอยู่ในนั้น เธอจดมาแล้วว่าจะซื้ออะไรบ้าง และค่าใช้จ่ายทั้งหมดเธอจะเป็นคนออกเอง
ตลอดหนึ่งปีที่กลับไปเป็นแม่ค้าก็พอมีเงินเก็บ คงมากพอใช้ขณะง้อผัว กว่าจะถึงคราวเงินหมดผัวคงหายโกรธ จากนั้นค่อยไปเกาะผัวกินอีกที
น้ำหนึ่งมีเงินเก็บมาที่หนึ่งแสนบาท จะเอาอะไรมากกับเศรษฐ์กิจแบบนี้ หักลบทุนแล้วได้กำไรเกือบพันต่อการตื่นไปขายของเช้ามืดหนึ่งวัน
หลังหักค่าใช้จ่ายส่วนตัว ของใช้จิปาถะต่างๆ เธอเก็บหอมรอมริบเรื่อยๆ สิ้นปีมาเปิดกระปุก
