ภาคินเคลียร์งานเสร็จ เดินออกจากห้องเพื่อกินข้าวด้านนอก เห็นลูกน้องแต่ละคนมีกาแฟชาเย็นกันคนละแก้วนึกแปลกใจ คงไม่ใช่นัดกินเหมือนกันหมดหรอกนะ
แล้วไหนล่ะ ร้านน้ำที่มักมาขายทุกวันไปไหนแล้ว ทุกคนได้คนละแก้วแล้วเขาล่ะ ไม่เห็นมีใครเข้าไปถามเลยว่าเอากาแฟไหม
เดินไปตักข้าวราดแกงมานั่งกินข้างคนงาน ถามแกมเหน็บ
"ร้านน้ำมาขายไม่เห็นเรียกผมเลย"
"แฮๆ โทษทีครับคุณคิน ผมว่าจะไปถามแล้วว่าคุณคินจะกินน้ำอะไรไหม แต่คุณนายบอกว่าคุณคินอารมณ์ไม่ดีอยู่ พวกเราเลยไม่มีใครกล้าเข้าไปครับ"
ภาคินขบกรามตัวเองแน่น พลางคิดไปถึงยัยผู้หญิงร้ายกาจ ไม่สนใจแล้วก้มหน้ากินข้าว
ภาคินกลับมาถึงบ้าน เขาไม่รับอาหารเย็นแต่เดินขึ้นห้องไปเลย เงียบจนน้ำหนึ่งต้องยกกับข้าวขึ้นไปส่งบนห้อง
เปิดเข้าไปเห็นเขานั่งอยู่ระเบียงกับกางเกงขาสั้นตัวเดียวคุ้นตา ในมือมีกระป๋องเบียร์กำลังยกขึ้นจิบ
เจ้าของห้องปรายตามองไปด้านข้างเพียงนิดเมื่อได้ยินเสี
