"แล้วแต่เถอะไม่อยากคุยด้วยแล้ว"
พิมนดาส่ายหัวแล้วพูดใส่หน้าเขาอย่างหงุดหงิดกับคนตรงหน้าที่เถียงเอาๆ พูดจาไม่รู้เรื่องแล้วเธอก็สะบัดหน้าจะเดินเลี่ยงไปอีกทางแต่ไม่ทันที่จะก้าวขาออกไปแขนเรียวๆ ก็ถูกคนตัวโตกว่าดึงจนเธอล้มลงบนตักเขาที่นั่งบนบนโซฟารออยู่ก่อนแล้ว
“นี่!! ปล่อยนะทำอะไรของพี่อ่ะ”
พิมนดาโวยวายดิ้นยุก ๆ ยิก ๆ อยู่ในอ้อมกอดกล้ามแขนแน่นๆ ของธามที่นั่งกอดเธอไว้ในท่าที่พิมนดานั่งหันข้างให้กับเขาแล้วธามก็ไม่ได้กอดอย่างเดียวซะด้วยเขาเอาคางมาเกยบนไหล่ขาวๆ ของพิมนดาแบบแนบชิดอีกต่างหาก
“ปล่อยน้องค่ะ”
“ไม่ปล่อย!”
“พี่ธาม!!”
พิมนดามองเคืองแล้วพูดเสียงเหวี่ยงใส่เขาเสียงดังจะเรียกว่าตวาดชื่อเขาออกมาเลยก็ได้ที่เขายังหน้ามึนไม่ยอมปล่อยเธอ
“ตอบคำถามพี่ก่อนแล้วพี่จะปล่อย”
“คำถามอะไรอีกละคะ”
พิมนดาถามออมาอย่างรำคาญ
“พร้อมให้พี่จีบรึยัง”
“เหอะ!! ก่อนจะมาจีบหนูเคลียร์ตัวเองก่อนไหมคะ”
พิมนดาแ
