ข้างหลังโขดหิน (ลงลิ้นให้ดิ้นไป)

1038 Words

​ บทที่13 ข้างหลังโขดหิน (ลงลิ้นให้ดิ้นไป) ธันวาพาปัณณลักษณ์มาเดินเล่นริมหาด เธอไม่มีชุดที่เรียบร้อยกว่านี้แล้วจริงๆ เขาจึงต้องยอมให้เธอสวมชุดคลุมบางๆ ที่มองทะลุเห็นเนื้อหนังทับมาอีกที “หนูไม่เคยมาที่นี่เลยค่ะ สวยมากเมื่อก่อนตอนที่ทุกคนยังอยู่ช่วงปิดเทอมพ่อจะพาหนู แม่แล้วก็ยายไปเที่ยวทะเลด้วยกันเสียดายนะคะตอนนี้ไม่มีใครอยู่กับหนูเลย” “ก็ฉันไงที่อยู่กับเธอ” ปัณณลักษณ์เงยหน้าสบตาคนตัวสูง นัยน์ตาเขามีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่แต่บอกเธอไม่ได้ ทั้งสองพากันเดินริมชายหาดธันวาเขาอยู่ที่นี่มานานจึงมีชาวบ้านเข้ามาทักทาย ร้านค้าข้างทางก็เอาผัก ผลไม้ น้ำดื่มของทะเลปิ้งย่างมาให้ คนตัวเล็กเดินเคี้ยวจนแก้มตุ่ยตลอดทาง อันนั้นก็อร่อย อันนี้ก็อร่อย อร่อยไปเสียทุกอย่างจริงๆ “ระวังอ้วนนะ” “อ้วนก็ดีค่ะ คุณป้าบอกหนูผอมไปหน่อยแต่โชคดีที่หนมโน้มหนูใหญ่มาก” “อืม ไม่เถียง” ของเธอใหญ่จริงเรียกว่าล้นมือเลยก็ได้นี

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD