เช้าวันต่อมา...
ฉันค่อย ๆ ขยับตัวตื่นก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของอกแกร่งที่ฉันซุกมาตลอดทั้งคืน ฉันไล่นิ้วไปตามโครงหน้าของธันอย่างช้า ๆ ผู้ชายที่ฉันรักเขามาตลอดหลายปี ไม่ได้รักในฐานะเพื่อนแต่รักในฐานะผู้หญิงคนนึงที่รักผู้ชาย
เมื่อคืนฉันก็ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้ฉันกล้าได้ขนาดนั้น ฉันรู้แค่ว่าฉันทนไม่ได้ถ้าธันพาใครมามีอะไรที่ห้อง มันไม่โอเค ฉันเลยเลือกที่จะทำแบบนี้ ถึงมันจะทำให้ฉันดูเหมือนผู้หญิงไม่มีค่า แต่ฉันก็ไม่อยากเจ็บซ้ำ ๆ ที่ต้องมาทนฟังเขามีอะไรกับคนอื่น
ฉันรู้สึกเมื่อยขบไปทั้งตัวเพราะเมื่อคืนกว่าธันจะหยุดก็รอบที่หก ร่างฉันแทบจะพังให้ได้เลย ฉันค่อย ๆ เลื่อนตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขา พยายามอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้ธันตื่น แต่มันก็ไม่ได้อย่างใจหวังไง
หมับ !
“จะขยับตัวทำไมนักหนา” ร่างสูงพูดพร้อมกับกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้นกว่าเดิม
“ธัน ปล่อย...จะไปกินยา” ฉันพูดพร้อมกับดึงมือธันออกจากเอว ธั
