“จะทำอะไร!” ฉันถามก่อนจะพยายามถอยตัวหนีจนตัวไปติดกับหัวเตียง
“ก็มึงรักกูไม่ใช่หรอ อยากได้กูมากถึงขนาดพยายามทำให้ผู้หญิงที่อยู่รอบตัวกูหายไปจากชีวิตกูหมด
นี่ไง เดี๋ยวมึงได้กูสมใจแน่เบลล์!!!” ธันขึ้นเสียงพร้อมกับกระชากขาฉันให้ลงมาพร้อมกับคล่อมตัวฉันไว้
“ไม่ใช่นะธัน!! กูไม่ได้ต้องการแบบนี้” ฉันพยายามผลักธัน ดิ้นรนทุกทางแต่ก็ไม่เป็นผล!
“ในเมื่อมึงทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ มึงก็ต้องรับผิดชอบ!!!” ธันพูดจบเขาก็ก้มลงมาบดขยี้ริมฝีปากฉันอย่างแรง พร้อมกับกระชากเสื้อชุดนักศึกษาฉันออกจนกระดุมหลุด ปากเขาก็กดจูบลงมาอย่างรุนแรง ฉันทั้งทุบทั้งจิกไปตามไหล่กว้างของธันแต่เขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย ตรงกันข้ามเขากลับทำรุนแรงมากขึ้น เขาเลื่อนหน้าลงไปซุกไซ้ซอกคอฉันพร้อมกับบีบเค้นหน้าอกฉันอย่างแรง
“ธัน ฮึก ไม่เอา...อย่าทำแบบนี้ ฮือ...” ฉันร้องไห้ออกมาพร้อมกับพยายามผลักธันออก แต่ยิ่งผลักธันก็ยิ่งขบกัดคอฉันแรงขึ้น
