“อายซีเรียสนะคะ”
“โอ๋ๆ น้องพี่อย่าเพิ่งโมโหสิ”
“พี่ป๋าอะ ถ้าจะกวนขนาดนี้ก็เอาโทรศัพท์ไปให้พี่ครีมเลยค่ะ อายจะฟ้องพี่สะใภ้ว่าพี่ชายรังแกน้อง” เธอเอ่ยอย่างแง่งอนเรียกเสียงหัวเราะแว่วมาตามสาย
“โอเคๆ เดี๋ยวพี่จะจัดการให้”
“งั้นอายรบกวนด้วยนะคะ”
“อ่าฮะ เลี้ยงข้าวพี่กับเมียสักมื้อก็พอ”
“ได้เลยค่ะ ว่าแต่…มันจะกระทบต่อจรรยาบรรณของพี่ป๋าไหมคะ”
ถึงแม้จะดีใจที่เขาตกปากรับคำ แต่ใจหนึ่งก็อดเป็นห่วงเขาไม่ได้ ถ้าหากช่วยเธอแล้วเขาถูกตำหนิ หรือว่ามีผลกระทบต่อหน้าที่การงาน อารญาคงรู้สึกผิดไม่น้อย
“ไม่เป็นไรหรอกน่า ลืมไปแล้วหรือไงว่าเมียพี่เป็นถึงผู้อำนวยการโรงพยาบาลรักษ์”
หลังจากเอ่ยขอบคุณอีกฝ่าย เธอก็วางสาย แล้วผ่อนลมหายใจออกมา การเจอกับธีรเดชอีกครั้งทำให้อารญาเป็นกังวลอย่างมากมายมหาศาล
ร่างสูงสง่าในชุดสูทเรียบหรู ยืนเอามือไขว้หลัง ทอดสายตาออกไปนอกหน้าต่างอย่างไร้จุดหมาย สามปีที่ผ่า
