4. เมื่อพ่อเสือมาเจอกระซู่สาว

2360 Words

เรื่อง เมียสยบเสือ ตอนที่ 4 เมื่อพ่อเสือมาเจอกระซู่สาว วันที่รู้ว่าตัวเองอกหักร้อยเปอร์เซ็นต์ ดันเป็นวันที่ตัวเองเสียบริสุทธิ์ที่เก็บรักษามานานให้ผู้ชายแปลกหน้า จะโทษใครได้นอกจากตัวเอง แอบละอายใจเองที่ one night stand กับผู้ชายที่ไม่ได้รู้สึกอะไรด้วย แอบโกรธโลกใบนี้ อายหมอแต่ต้องรักตัวเอง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าได้ป้องกันรึเปล่า เอาให้ชัวร์คือต้องกินยาคุมฉุกเฉินกันไว้ดีกว่าแก้ทีหลัง… อยู่คนเดียวต้องทำให้สมองไม่คิดฟุ้งซ่านให้เกิดประโยชน์คือ วาดแพลนร้านเสื้อผ้าในฝัน ร้านเสื้อผ้าที่มีตัวเองเป็นเจ้าของแบรนด์ มันกำลังจะเป็นรูปเป็นร่าง “ สวยเลยนะเนี่ย ” ทันทีที่พี่สะใภ้เห็นแพลนร่างของเซียมซีต้องเอ่ยชมออกมา “ นี่ใคร ดีไซเนอร์เซียมซีคนสวยนะคะ ” “ ไปดูสถานที่ จะได้ให้ช่างจัดการให้เลย ” พี่ชายเอ่ย “ ร้านเสื้อผ้าเล็กๆของเซียมใกล้จะเกิดขึ้นแล้ว ” หนึ่งอาทิตย์เต็มที่กลับมาอยู่เมืองไทย ถึงเวลาต้องไปหาเพื่อนรักอย่างมิวแล้ว มิวช่วยครอบครัวดูแลธุรกิจร้านอาหาร เซียมซีเข้าไปอย่างไม่บอกกล่าวเพื่อน ให้มิวกำลังยืนคุยอยู่กับพนักงานเดินดิ่งเข้าไปดึงกระเป๋าแกล้งเพื่อนทันที “ ว๊าย…อีเซียมซี !! ” มิวตกใจอุทานเสียงดัง แต่พอเห็นหน้าว่าเป็นเซียมซีเข้ามากอดทันทีอย่างดีใจ “ มึงกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่บอกกูว่ะ ” “ เซอร์ไพรส์ไง ” “ มึงกลับมากี่วันว่ะ ” “ กูกลับมาอยู่ที่นี่ ” “ จริงเหรอว่ะ ” “ อืม…พ่อแม่มึงเป็นไงบ้าง กูจะไปไหว้ท่านสักหน่อย ” “ คงไม่ได้ว่ะ ” มิวเอ่ยตอบด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดี “ ทำไม มีอะไรที่มึงไม่บอกกูรึเปล่า ” “ พ่อแม่กูแยกทางกัน พ่อกูมีเมียน้อย แม่กูเสียใจมากตรอมใจเสียไปเมื่อปีที่แล้ว ” “ แล้วทำไมมึงไม่บอกกู ” “ กูไม่อยากให้มึงมาทุกข์กับเรื่องของกู แค่เรื่องมึงเองมึงก็ทุกข์หนักมากพออยู่แล้ว ” “ ตอนนี้เป็นไงบ้าง ” “ กูเริ่มโอเคขึ้น กูกับพ่อมีสิทธิ์ในร้านอาหารนี้คนละครึ่ง กูดูแลแค่เรื่องพนักงาน เรื่องเงินพ่อให้เมียน้อยเป็นคนจัดการ ” “ ทำไมเป็นไงว่ะ ” “ ทำไงได้ว่ะ ชื่อร้านนี้เป็นของพ่อ กูไม่มีสิทธิ์อะไรมากอยู่แล้ว ” ติ้ง… “ อีเซียมซี มึงจะบ้าเหรอ ” มิวตกใจเมื่อเห็นสลิปเงินที่เซียมโอนเงินเข้าไปให้ “ กูไม่ได้บ้า มึงเป็นเพื่อนกู มึงลำบากกูต้องช่วย ห้าแสนนีาคงช่วยเปลี่ยนชีวิตมึงได้นะ ” “ ………. ” “ อย่ามาดราม่าน้ำตาแตกใส่กูนะ ” “ ขอบใจนะมึง กูจะรีบหามาคืนมึง ” “ ไม่ต้องคืน ตอบแทนที่มึงเป็นเพื่อนรักของกู และกูกลับมาเปิดร้านเสื้อผ้าในฝัน กูต้องมีมึงอยู่ข้างๆนะ ” “ อีเซียมซี ฮือ… ” มิวเข้าไปกอดเซียมซี เพื่อนแท้คือไม่ทิ้งกันในยามลำบาก อย่างเซียมซีที่รู้ว่ามิวกำลังลำลากรีบช่วยเหลือทันทีอย่างไม่หวังผล… สนามแข่งรถที่เซียมซีต้องมาลองเครื่องยนต์หรือเรียกง่ายๆว่ามาขับรถให้คุ้นชินกับตัวรถและสนาม มาถึงที่สนามแข่งรถกำลังจะเดินไปที่ห้องแต่งตัว เห็นบลูผู้ชายที่เคย one night stand เดินเข้ามากับเพื่อน ที่ท่าทางเพิ่งจะมาถึงเหมือนกัน “ เพิ่งมาถึงเหรอ ” บลูเอ่ยถามด้วยแววตาที่เป็นมิตร แต่แอบแฝงอะไรบางอย่าง “ ค่ะ ” “ ให้เดินไปส่งไหม ” “ ว่างเหรอคะ ” “ ก็ว่างนะ ” “ ถ้าว่างก็ช่วยไปหายใจไกลๆ ” “ ……… ” พูดจบก็เดินผ่านหน้าบลูกับเพื่อนมายังห้องแต่งตัวของสนามเลย ระหว่างที่รถเช็กสภาพรถ หัวหน้าชินของเซียมซีเดินเข้ามาบอกว่าเจ้าของสนามอยากลองนั่งรถคู่ขนานไปด้วย ซึ่งทำเซียมซีไม่ค่อยพอใจเป็นอย่างมาก “ ทำไมต้องนั่ง ปกติพี่ฉิงนั่งกับเซียมอยู่แล้ว ” “ ทุกทีมต้องเปลี่ยนคนนั่งข้างเพื่อความบริสุทธิ์ใจ กูเลยต้องมาบอกมึงนี่ไง ” “ ไม่อ่ะ…ถ้าไม่ใช่พี่ฉิง เซียมขับคนเดียวได้ ” เซียมเริ่มแสดงอาการไม่ค่อยพอใจ “ แต่มึงจะนอกคอกเป็นแกะดำคนเดียวไม่ได้นะ ” “ คนนั่งข้างๆมีหน้าที่อ่านความเร็ว คอยเช็กความร้อนของรถ ให้คนธรรมดามานั่งเขาจะรู้เหรอ มีแต่สร้างภาระให้เซียมเปล่าๆ ” “ ทีมอื่นเขาตกลงหมดแล้วนะ ถ้ามึงไม่ตกลง เราคงไม่ได้ลงแข่ง มึงอย่าลืมนี่สนามของเขา ” ฉิงรุ่นพี่ในทีมเอ่ยอีกคน “ ………… ” สุดท้ายเซียมซีจำต้องยอมตกลง เข้ามาห้องรับรองเพื่อคุยรายละเอียด แล้วก็ต้องเจอหน้าผู้ชายที่ไม่อยากเจออย่างบลู “ ผมนั่งกับรถหมายเลย 31 นะคับ ” โบว์เอ่ย “ ไม่ต้อง ! ” อยู่ๆบลูก็เอ่ยเสียงดังอย่างทันทีทันใด “ กูนั่งรถคันนี้เอง ” “ เอาเป็นว่าคุณบลูนั่ง เซียมซีโอเครึเปล่า ? ” หัวหน้าชินเอ่ยถาม “ ไม่ได้ติดอะไร ” “ งั้นถือว่าเอาตามนี้แล้วกันนะคับ ” คนที่ไม่อยากเจออยากออกห่างมากที่สุดก็ต้องมาอยู่ใกล้กันที่สุด เซียมซีเข้าไปนั่งในรถที่มีบลูในชุดเซฟตี้เข้าไปนั่งในรถด้วย รถเริ่มออกตัวสัญชาติเสือก็เริ่มออกลายทำงาน “ ไม่ยักรู้ว่าเป็นนักแข่งรถด้วย ” ประโยคแรกที่บลูเอ่ยขึ้น “ ก็รู้ซะสิ ” “ เก่งไม่เบาหนิ ” “ ก็พอรู้ ” “ คิดถึงเรื่องคืนนั้นไหมว่ะ ? ” “ ถ้าไม่อยากช็อกตาย ก็ช่วยเงียบปาก ” เซียมซีไม่ได้หลงคารมแถมยังเป็นคู่ต่อสู้ของบลูอีกด้วย เสือกับกระซู่ได้มาเจอกันแล้ว “ อย่าดุนักสิ คืนนั้นไม่ได้ดุเหมือนตอนนี้เลยนะ ” “ ……...…. ” “ คุยกันได้ อย่างน้อยเราก็คนเคยๆกัน ไม่ต้องอึดอัด ” “ ……....… ” เซียมซีกัดฟันแน่น เร่งความเร็วจนบลูต้องหาที่จับไว้แน่น หน้าเริ่มซีดแต่เก็บอาการไว้ บลูไม่พูดเปล่าเอามือแตะขาของเซียมซีเบาๆอย่างแทะโลม เซียมซีเหยียบคันเร่งเพิ่มความเร็ว ทำบลูนั่งไม่ติดต้องปล่อยมือหาที่จับหลับตาปี๋ “ มึงจะพากูไปตายรึไงว่ะ ” “ ไม่ต้องขอกูก็พาไป ” รถเซียมซีเข้าเส้นชัยเป็นคันแรกอีกครั้ง ที่ทำบลูหายใจไม่ทั่วท้อง แต่ต้องเก็กหล่อว่าไม่กลัวเพื่อรักษาฟอร์มตัวเองทั้งที่ตอนนี้ขายังสั่นไม่หาย “ กูคิดถึงเรื่องคืนนั้นของเราจังเลยว่ะ ” “ …………. ” เซียมซีมองหน้าบลูตาขวางแต่ไม่พูดอะไร ลงจากรถไป “ กูอยากสนิทกับมึงกว่านี้ เราไปต่อกันหน่อยไหม...เมีย ” บลูลงจากรถก่อนจะเอ่ยขึ้น เซียมซีมองหน้าบลู ก่อนจะถอดหมวกกันน็อกแล้วเดินไปที่บลู แล้ว… ตุ๊บ !! “ โอ๊ยยยย !! ” “ เฮ๊ย !! ” เซียมซีฟาดหมวกกันน็อคเข้าไปที่หัวของบลูอย่างแรง จนบลูล้มกลางอากาศไปกองกับพื้นอย่างลืมตัว ทำทุกคนตกใจ ทีมของเซียมซีรีบเข้ามาห้าม “ คิดว่าน่าจะต้องไปต่อโรงบาลมากกว่านะ ” “ …………. ” ......................... “ หัวกะโหลกร้าวไหมว่ะ ” “ สมองยังสั่งงานได้ไหมว่ะ ” “ ไอ้พวกเหี้* กูยังปกติ ” บลูด่ากราดใส่ไทน์กับคิงส์ที่แซวตนที่ถูกเซียมซีนักแข่งรถสาวสวยใช้หมวกกันน็อคฟาดจนหัวแตก “ เฮียบลูชอบหมวกกันน็อคเหรอคับ ” โบว์น้องชายแซวพร้อมมือที่ทำแผลให้พี่ชายไปด้วย “ ไอ้โบว์ !! ” ผั้ว !! “ โอ๊ย !! เฮียตบมาได้ ผมแค่แซวเล่นเอง ” “ กูไม่เล่นกับมึง ” บลูตบหัวน้องชายทันทีที่แซวตน “ ว่าแต่เฮียบลูไปทำอะไรให้โดนคุณเซียมซีฟาดได้ล่ะคับ ผมสงสัย ” “ เออ…กูก็อยากรู้เหมือนไอ้โบว์ ” ไทน์เอ่ยอีกคน “ หรือว่ามึงลวนลามเขาในรถว่ะ ” คิงส์ออกความคิดคาดเดา “ ไม่ใช่เว้ย พวกมึงนี่สงสัยไม่เข้าเรื่อง ไม่มีเหี้*ไรทั้งนั้น ” บลูโบ๊ยไม่ยอมเอ่ยตอบออกไปอย่างไม่ให้เสียชั้นเชิงเสือ “ งั้นดีเลย เฮียๆต้องหลีกทางให้ผม เพราะว่าผมจะจีบคุณเซียมซี ” โบว์เอ่ย “ ไม่ได้ !! ” “ อะไรอ่ะเฮีย ” “ ไหนบอกมึงไม่ได้สนใจเขาไง แล้วจะห้ามไอ้โบว์ทำไมว่ะ ” ไทน์เอ่ย “ แปลกๆนะมึง ” คิงส์เอ่ยอีกคน “ กูไม่ได้สนใจเซียมซี แต่ใครห้ามยุ่งกับเซียมซี ” “ มึงไม่ได้ชอบ แต่ห้ามใครยุ่ง ” ไทน์เอ่ยถาม “ เออ ” “ โอเค ถือว่ากูเข้าใจว่ามึงไม่ได้ชอบเขาแล้วกัน ” “ เออ…กูไม่ได้ชอบ ” ร้านสักลายที่มีเสน่ห์เฉพาะตัว มีลายสักที่ออกแบบเฉพาะของร้าน เจาะตลาดกลุ่มวัยรุ่น กลุ่มนักศึกษาและกลุ่มที่ชื่นชอบในเสพติดความเจ็บปวดในการสักลาย การมาสักที่ร้านต้องจองคิวล่วงหน้าเท่านั้น “ มาสักตามที่นัดไว้ คิวที่ 7 ค่ะ ” มีผู้หญิงเข้ามาเอ่ยคุยกับลูกน้อง มีผู้หญิงสองคน หนึ่งในนั้นคือเซียมซีที่กำลังมองลายสักในร้ายอย่างไม่ได้สนใจอะไร “ สักกี่คนคับ ” “ 2 ค่ะ ” “ เข้าห้อง 1 คนนึงอีกคนเข้าห้อง 2 นะคับ ” “ กูสักคนนี้เอง ” “ ………... ” บลูเอ่ยขึ้น ท่ามกลางทุกคนที่มองอย่างตกใจ ต่างจากไทน์และคิงส์ที่นั่งอยู่ในห้องกระจกเห็นทุกอย่าง ได้แต่มองหน้ากันพร้อมรอยยิ้มมีเล่ห์นัยให้กัน เซียมซีมองหน้าบลูแต่ไม่พูดอะไร “ สักลายไหน ? ” “ ลายนี้ ” เซียมซียื่นโทรศัพท์มือถือที่มีลายสักอยู่ในนั้น ซึ่งลายนี้ไม่เคยคุ้นตามาก่อน บลูมองหน้าเซียมซีแต่เจ้าตัวกลับนิ่งมองบลูกลับอย่างไม่หลบตา “ ปริ้นลายนี้ เอาไปให้กู ” “ คับเฮีย ” บลูยื่นโทรศัพท์มือถือของเซียมซีให้ลูกน้องเพื่อปริ้นลาย ก่อนจะพาเซียมซีไปรอที่ในห้องเพื่อเตรียมตัวสัก “ สักตรงไหน ” “ เอว ” “ นอนดิ ” เซียมซีนอนลงไป ก่อนจะเปิดเสื้อตัวเองโชว์หน้าท้องที่ขาวเนียน ทำบลูที่เห็นกลืนน้ำลายเหงือกใหญ่เสียงดัง ใจเต้นแรงอย่างเก็บอาการไม่อยู่ “ ไปเช็ดเลือดกำเดาก่อนไหม ” “ !!! ” บลูตกใจเลิ่กลั่กรีบเช็ดจมูกตัวเอง ที่ไหนได้ไม่ได้มีเลยกำเดา ทำบลูเสียเซลฟ์ให้เซียมซีเข้าแล้ว จนต้องรีบเก็บอาการให้ปกติที่สุดจะเสียชั้นเชิงเสือไม่ได้ เซียมซีแอบจับได้ว่าตนเสียอาการ ต้องรีบหาอะไรทำไม่ให้ตัวเองหน้าแตกไปกว่าเดิม “ สักเอวตรงไหน ” “ ฝั่งขวา ” บลูเช็ดทำความสะอาดบริเวณเอวด้านฝั่งขวาที่เซียมซีจะสัก แต่ทว่า… “ นั่นมันด้านซ้าย ” “ !!! ” บลูตกใจชะงัก เมื่อตนเลิ่กลั่กจนเช็ดทำความสะอาดผิดด้าน “ ไปตั้งสติก่อนไหม ” “ ………... ” บลูเสียอาการจนแทบสักไม่ได้ เพราะผู้หญิงที่สักเป็นเซียนซีบวกกับความใกล้ชิด และความขาวที่แยงตาทำบลูใจเต้นแรงจนแทบคุมสติไม่อยู่ “ ลายสักได้แล้วคับเฮีย ” “ วางไว้ก็ไปสิว่ะ ” บลูเก็กหน้าตะหวาดใส่ลูกน้อง เมื่อลูกน้องมองเอวของเซียมซี จนต้องหาอะไรมาปิดไว้ “ เฮียบลูหวงเหรอคับ ” “ ไอ้นี่ !! ” “ ไปแล้วคับๆ ” บลูที่หวงเซียมซีจนออกนอกหน้า รีบให้เซียมซีเลือกขนาดแบบกลบเกลื่อนอาการตัวเอง ก่อนจะรีบวางแบบและร่างเส้น “ มึงเอาลายนี้มาจากไหน ” “ วาดเอา ” “ ใคร ? ” “ แล้วพูดอยู่กับใครล่ะ ” “ มึงวาดลายนี้เอง ? ” “ อืม…ทำไม ” ลายสักที่เซียมซีสักเป็นลายค่อนข้างละเอียด ทำบลูตกใจในความสามารถ “ เปล๊า ” บลูเริ่มลงเครื่องสัก คนที่นอนอยู่ไม่มีอาการเจ็บปวดสักนิด นอนเล่นโทรศัพท์มือถืออย่างสบายใจ เวลาผ่านไปร่วมสองชั่วโมง เซียมซีก็ยังคงไม่แสดงอาการของความเจ็บปวดออกมา “ มึงมีแฟนรึเปล่า ? ” เมื่อสักเสร็จวางเครื่องมือ บลูเริ่มเช็ดเจลล้างรอยสัก เห็นเซียมซีไม่มีอาการเลยอยากถามทำความรู้จัก “ ไม่มี ” “ หน้าตาก็ดี ทำไมไม่มีแฟน ” “ กลัวได้แฟนเป็นผู้ชายแบบคุณ ” “ ระวังได้กูเป็นแฟนนะ ” “ ทำไมต้องระวัง นิยายปรัมปรา ” ประโยคนี้ของเซียมซีทำบลูยิ่งชอบมาก ไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย ไม่เคยมีใครกล้าท้าทายตนแบบนี้ “ แต่มึงได้กูเป็นผัวแล้วหนิ จะกลัวทำไม ” “ ………… ” “ หรือว่าไม่จริงว่ะ ” “ คราวที่แล้วหัวแตก คราวนี้อยากโดนอะไรอีกล่ะ ” “ อยากโดนแทงแต่ไม่ใช่มีดนะ เป็นอย่างอื่น ” บลูมองไปลงไปที่ช่วงล่างของตัวเอง “ เก็บไว้ใช้ก่อนตายดีกว่ามั้ง ” “ ………… ” เซียมซีมองบลูอย่างไม่หลบตา จ้องตากันแทบจะท้อง เมื่อแปะแผ่นกันน้ำให้ก็เป็นอันเสร็จ เซียมซีมองรอยสักในกระจก “ เท่าไหร่ ? ” บลูไม่ตอบ ก่อนจะเดินไปใกล้ๆ ดันตัวเซียมซีไปติดกำแพง เอาแขนค้ำยันกำแพงกั้นไว้ เซียมซีอยู่ในอ้อมแขนของบลู “ ฟรี...ถ้ามึงยอมเป็นแฟนกู ” “ เท่าไหร่ ? ” เซียมซีกลับถามย้ำอย่างไม่ได้ยินสิ่งที่บลูถาม “ หรือจะเป็นเมียกูดีล่ะ กูให้ฟรีตลอดชีวิต ” บลูเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆ ปลายจมูกชนปลายจมูกของเซียมซีอย่างพ่อเสืออยากได้เหยื่อมาก “ ออกไป ” “ เป็นแฟนกู มึงจะได้ออกไปจากห้องนี้ง่ายๆ ” บลูไม่พูดเปล่า จะประกบปากจุมพิตเซียมซี “ ไม่ออกว่างั้น ” “ ยอมเป็นแฟนกูสิ ” พลั่ก !! “ อ๊ะ…อือ ” เซียมซีกระทุ้งเข่าอย่างแรงไปที่น้องชายของบลูจนบลูจุก เอามือจับเป้าตัวเองตัวงอ “ พอดีชอบผู้ชาย ไม่ได้ชอบตัวเงินตัวทองเหมือนคุณน่ะ ” ผั้ว !!! “ โอ๊ยย !! ” เซียมซีออกไปจากห้อง ทิ้งให้บลูจุกและเจ็บจนหน้าเขียว บลูออกมาจากห้องเมื่ออาการดีขึ้น แต่ทว่า… “ เฮ๊ย ทำไมสภาพเป็นงี้ว่ะ ” คิงส์ที่เห็นสภาพเพื่อนทักขึ้นทันที “ อย่าบอกนะ ที่เซียมซีวางเงินแล้วออกไปเมื่อกี้ ? ” “ เออ…มันต่อยกูตาเขียวเนี่ย ” “ ฮ่าๆๆ ” “ หัวเราะเหี้*ไรว่ะ คิดแล้วแค้นชิบหาย กูต้องเอาอีเซียมซีมาเป็นเมียให้ได้ อูยยย… ” “ จากหัวมาเป้าตา คราวหน้าเป็นอะไรอีกว่ะ ” “ ไอ้เหี้*คิงส์ ! ” “ ฮ่าๆๆ ”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more