6. เสือบลูที่ว่าแน่ยังแพ้มารยาหญิง
1288 Words
ซีรีส์ เมียของเสือ
เรื่อง เมียสยบเสือ
ตอนที่ 6 เสือบลูที่ว่าแน่ยังแพ้มารยาหญิง
เมื่อคำพูดของบลูที่อยากครอบครองเพื่อเสริมบารมีของวงการพ่อเสือ ทำให้เซียมซีอยากตลบหลังกลับ ในเมื่ออยากได้ก็จะจัดให้ได้อย่างใจปรารถนาที่หวังไว้และจะแถมความลิมิเต็ดให้ถึงใจอย่างสาสมอีกด้วย…
“ คุณเซียมซีคะ มีคนฝากดอกไม้ไว้ให้ค่ะ ”
เซียมซีถึงกับงุนงง เมื่อจู่ๆพนักงานของแมนชั่นได้เอ่ยขานเรียกตนขณะเดินลงจากแมนชั่นกับมิวเพื่อนสนิท ดอกกุหลาบช่อโตพร้อมการ์ดที่แนบมาก
‘ สำหรับคนพิเศษ ว่าที่เมีย ’
“ ใครส่งมาว่ะมึง ? ”
“ ไม่รู้ว่ะ ” เซียมซีเอ่ยปัดๆออกไปทั้งที่ใจรู้อยู่เต็มเปาว่าเป็นช่อดอกไม้ของบลู
“ เขาต้องเป็นแฟนคลับหรือไม่เขาก็ต้องแอบชอบมึง เอ๊ะ...หรือว่าจะเป็นพี่บลูว่ะ ”
“ มึงเพ้อไปนะ ”
“ เสือเขาไปปล่อยคนที่ชอบไปหรอก แก็งเสือขั้นเทพขนานนามไว้นะมึง ”
“ ไร้สาระ ”
มาถึงทาวเฮ้าส์ที่ตกแต่งห้องกระจก ตกแต่งข้างในตัวทาวเฮ้าส์ตามแบบแพลนที่เซียมซีวางไว้เสร็จหมดทุกอย่าง แต่ดันมาสะดุดมีปัญหาเมื่อช่างไม่ได้ทำตามที่แบบแพลนที่วางไว้ เซียมซีรีบต่อสายหาหัวหน้าช่าง ให้มาหาทันทีพร้อมกางแบบแพลนร่างให้เป็นหลักฐาน
“ ตรงนี้เซียมให้มีช่องระบายลมนะคะ ทำไมถึงกลายเป็นทึบล่ะคะ ”
“ ต้องขอโทษด้วยคับ ลูกน้องคงเข้าใจผิด ผมจะรีบสั่งคนแก้ให้คับ ”
“ แล้วจะแก้ยังไงคะ ทุบออกงั้นเหรอ ”
“ มีอะไรรึเปล่า ”
“ พี่บลู ” อยู่ๆบลูก็เข้ามาในทาวเฮ้าต์ของเซียมซี ทำให้เซียมซีรับรู้ได้ทันทีว่าบลูแอบตามตนมา
“ อย่างนี้ค่ะพี่บลู ช่างทำผิดแบบที่วางไว้ค่ะ ”
“ อีมิว ” มิวรีบเอ่ยทันที จนเซียมซีต้องรีบทำตาขวางใส่เพื่อน
“ ขอดูหน่อย ” บลูเอาแพลนร่างออกแบบไปดู ก่อนจะดูสถานที่จริง
“ มันทึบจนดูอึดอัดไปใช่ไหม ? ”
“ อืม ”
“ ถ้าเปลี่ยนเป็นใส่ช่องระบายลมข้างบน มีพัดลมดูดอากาศข้างนอก ส่วนที่พื้นหาด้านในตรงนี้เอาต้นไม้มาวางให้ช่วยดูดอากาศ แบบนี้พอจะได้ไหมเซียมซี ”
“ ……….. ” เซียมซีแอบทึ่งในการแก้ปัญหาของบลู
“ สุดยอดเลยค่ะ สมแล้วที่เป็นวิศวะเก่า ” มิวเอ่ยชมบลู ทำพ่อเสือตัวลอยอย่างภูมิใจ
“ ว่าไง ? ”
“ อืม ”
“ ช่วยจัดการให้ด้วย ”
“ ได้คับ ” ช่างรับแบบแพลนแก้งานแล้วเดินออกไป บลูมองหน้าเซียมซีพร้อมโปรยรอยยิ้มร้าย
“ สบายใจขึ้นรึยัง ? ”
“ ตามมาทำไม ”
“ ตามมาช่วยงานไง ”
“ ไม่ตลก ”
“ กูแค่อยากมาชวนมึงไปหาอะไรกิน อย่าปฏิเสธนะ กูเพิ่งจะช่วยมึงไปหมาดๆนะ ”
“ ………… ” บลูยิ้มยียวนให้เซียมซีด้วยคารมเสือ
“ เราไปกันเลยไหม ? ”
“ ………… ”
ร้านอาหารของมิวเป็นสถานที่ๆมาทานอาหารด้วยกัน มิวทำหน้าที่เป็นเจ้าของร้านบริการเซียมซีกับบลูอย่างลูกค้า VIP เปิดโอกาสให้เซียมซีได้คุยกับบลูอย่างเต็มที่
“ มึงจะเปิดร้านเสื้อผ้าเหรอวะ ? ”
“ รู้ได้ไง ”
“ มีอะไรบ้างที่เกี่ยวกับคนที่กูชอบแล้วกูไม่รู้ ”
“ ตั้งใจตามเซียมทำไม ? ”
“ คนที่กูชอบ กูก็ต้องอยากไปหาสิ ”
“ ต้องการอะไร ”
“ ต้องการมึง ”
“ เ****นว่างั้น ”
“ เ****นเรื่องรอง เรื่องหลักกูอยากได้มึงมาเป็นแฟน ”
“ ไม่กลัวเสียใจ ”
“ ได้มึง…มีอะไรต้องเสียใจว่ะ ”
“ ระวังเป็นผู้ชายโชคร้ายนะ ”
“ แต่ซิงที่กูได้ โชคดีมากกว่านะ ”
“ .............. ” บลูภูมิใจในคารมพ่อเสือของตน เซียมซียิ้มมุมปากให้บลูที่รู้ถึงความคิดของบลู แล้วบลูก็กำลังเดินตามแผน
“ พี่บลูน่ารักนะมึง อิจฉามึงมาก ” มิวเอ่ยขึ้น เมื่อบลูได้ออกไปจากร้านอาหารของมิว
“ ผู้ชายเจ้าชู้จีบ มีอะไรน่าอิจฉา ”
“ แต่นั่นคือเสือที่หล่อมากนะเว้ย…อีดอกเซียม พี่บลูขอมึงเป็นแฟนแบบนี้ มึงจะยอมคบกับเขาไหม ”
“ มึงรู้ได้ไง ”
“ กูแอบฟังดิ ”
“ คบมั้ง ”
“ มีอะไรที่กูยังไม่รู้ไหม มึงไม่คบใครง่ายๆแบบนี้นะ ”
“ ก็เขาจีบ กูก็อยากให้เขาสมหวัง กูไม่ได้อยากปราบเสือ กูแค่อยากเห็นน้ำตาเสือ อีกอย่างเขาก็หล่อดี เทคแคร์ดี กูเป็นผู้หญิงกูก็ต้องมีหวั่นไหวบ้าง คบๆไปก็จบจะได้ไม่ต้องคอยตามจีบ เอาเวลาไปสนุกในขั้นเมียเสือดีกว่า ” เซียมซียอมรับอย่างตรงไปตรงมากับมิว
“ มึงมันไม่ใช่คนธรรมดาแล้วนะ ”
“ เสือมันแค่เรื่องท้าทาย แต่การได้มีอำนาจเมียเสือจัดการเสือมันท้าทายกว่า ”
“ อีดอกเซียม มึงมันบ้า ”
“ ฮ่าๆๆ ”
ทุกครั้งที่มีการซ้อมที่สนามแข่งรถจะต้องไปต่อที่ผับบาร์ของบลู คืนนี้ก็เช่นกัน แต่ที่แปลกคือบลูได้ขึ้นเวทีเอ่ยคุยกับลูกค้าเช็กเรตติ้ง จะไม่อะไรถ้าการกระทำของบลูไม่ได้ทำให้ทุกคนตกใจ บลูเดินลงจากเวทีพร้อมช่อดอกไม้เดินมาที่เซียมซี
“ สำหรับคนพิเศษของกู ”
“ ……....…. ”
การกระทำของบลูทำให้ผู้หญิงที่อ่อนแอด้านความรักอย่างเซียมซีหวั่นไหวได้มาก ในโต๊ะฮือฮากันมาก บลูยิ้มอย่างภูมิใจ ตนมองหน้าบลูผู้ชายที่รู้ทั้งรู้ว่าเจ้าชู้ แต่ตนก็อยากเอาหัวใจเข้าไปเล่นอย่างไม่กลัวความเจ็บ
‘ หรือว่าเซียมรู้สึกกับพี่ไปแล้ว ’
เซียมซีขอตัวมาเข้าห้องน้ำ แต่เมื่อเดินออกจากห้องน้ำเห็นพนักงานในชุดสาวเสิร์ฟยืนคุยกันถึงเรื่องของตนอยู่พอดิบพอดี
“ เฮียบลูให้ดอกไม้ผู้หญิงคนนั้น เฮียคงจะชอบจริงๆ ”
“ เฮียบลูไม่เคยจริงจังกับใคร มึงอย่าลืมกูก็เคยนอนกับเฮีย กูรู้ดี ”
“ มึงเข้าหาเฮีย แต่เฮียเข้าหาผู้หญิงคนนั้น มันต่างกันนะอีฝน ”
“ ก็เคยเอาเหมือนกันไหมว่ะ ”
“ ไม่ใช่แค่มึง เฮียบลูฟันไปทั่ว อย่าเป็นเจ้าเข้าเจ้าของให้มาก เฮียเป็นเจ้านายจำเอาไว้ ”
“ ก็กูหวงเฮียหนิ เฮียโสดกูเข้าใจ แต่ถ้าใครได้เฮียไปกูไม่ยอม ” เซียมซีเดินเข้าไปในวงสนทนาทันที ทำเอาพนักงานสาวเสิร์ฟทั้งสองถึงกับตกใจ
“ หวงเฮียมาก ก็อย่าพาลใส่คนอื่นสิ ”
“ ………… ”
“ ฉันไม่ใช่คนผิดนะ คนผิดคือเฮียพวกเธอที่เขาเลือกฉันเอง ถ้าจะนิททาช่วยลงรายละเอียดให้ถูกหน่อยนะ ”
“ ……….. ”
“ ฉันไม่ได้อวดเก่งนะ แต่ถ้าเรื่องนี้ถึงหูเฮียบลูของพวกเธอ ทายสิว่าเขาจะทำยังไงกับพวกเธอ ”
“ ……… ”
เซียมซีรับรู้ได้ทันทีว่าศัตรูต้องเพียบ แต่กลับยิ่งชอบว่าท้าทายแบบนี้อย่างคนมีความโรคจิตนิดๆ กลับไปที่โต๊ะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยกเหล้ามองหน้าบลู ก่อนจะทำอะไรบางอย่าง
“ มะ…มึง ” บลูตกใจที่อยู่ๆเซียมซีเข้ามานั่งตักกอดคอซบอกตน ทำทุกคนที่นั่งอยู่ก็ตกใจไปตามๆกัน
“ คบกัน ? ”
“ !!!! ”
“ ตอบสิ ”
“ คบๆ ”
“ อือๆ…อ้วก ”
“ เฮ๊ย !! ”
เซียมซีอ้วกใส่เต็มตัวบลูแล้วหลับไป จนบลูต้องพาเซียมซีขึ้นมาล้างตัว พร้อมให้พนักงานมาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้อย่างให้เกียรติ ทั้งที่ความเป็นจริงบลูเปลี่ยนเองก็ได้ บลูลูบหัวเซียมซีเบาๆ
‘ มึงยอมคบกูแล้วนะ ’
บลูเข้าห้องน้ำไป เซียมซีลืมตาขึ้นมายิ้มร้าย เสือบลูที่ว่าแน่ยังแพ้มารยาหญิง แล้วเสือบลูจะได้รู้ว่าตัวเองโชคร้ายที่อยากคบกับเซียมซีคนนี้ ที่มันได้เป็นโรคจิตอ่อนๆ ชอบความท้าทายเป็นที่สุด…
- Writer
