22
แค่เห็นหน้า เห็นตาวาวๆ ใจหนักอึ้งกับความหงุดหงิดพลันหายไป การนัวเนียจากการฉุดกระชากทำให้ร่างกายเขาร้อนรุมขึ้นมาอย่างสุดห้าม
“โจ!”
ใบบัวยันตัวขึ้นแต่ทำได้ยากเมื่อมือทั้งสองถูกรั้งไปกดกับพื้นห้องไว้เหนือหัวของเขา เธอเบี่ยงหน้าหลบ หดคอหนีบ้าง แต่ปากร้อนกับจมูกโด่งยังตามระรานดมดอมหอมไซ้ ทำให้เธอสะดุ้งเฮือกเมื่อปากรุมร้อนทาบเฉียงเข้าหาลำคอ ดูดงับผิวอ่อนตรงนั้นอย่างแรงก่อนจะปาดซับเลียซ้ำด้วยปลายลิ้นชื้น
“ปล่อยนะ ไม่เอา”
กรุ่นกลิ่นหอมอ่อนๆ พานพาให้ใจหนุ่มแน่นร้อนระอุ โจพลิกร่างเล็กลงบนพื้น เขาพลิกขึ้นคร่อม ตรงกลางจะมีผ้าห่มพันตัวเขาขวางกั้น มันก็ไม่เป็นอุปสรรคเลย
“ไอ้บ้า ไอ้หมาบ้าโจ ปล่อย อื้อ...”
น้ำเสียงก่นว่าขาดหายไปกับเรียวลิ้นร้อนที่สอดไซ้ลงกวาดซอน กลิ่นกรุ่นรสมินต์ผสมแอลกอฮอล์บนลำลิ้นแสนเฝื่อนขม ใบบัวดิ้นสุดฤทธิ์ พยายามยกขายกเข่าหวังทำร้ายให้เขาปล่อย แต่ผ้าห่มผืนหนาที่พันตัวโจอยู
