“ไม่ฆ่าหรอก เธอต้องอยู่กับฉันตลอดไปนั่นแหละ เพียงแต่ฉันก็มีวิธีจัดการกับเธอแบบอื่น ว่าแต่จะจูบได้ยัง”
“หมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ไม่น่าจูบสักนิด” เธอบิดมือแรงขึ้น “แต่… วันนี้มันไม่ธรรมดาเนอะ”
โจเตรียมอ้าปากจะหาเหตุมาตะล่อม เรียวปากจิ้มลิ้มก็ยื่นเข้ามาประกบ ลิ้นอ่อนนุ่มส่งเข้ามาแตะไล้ลิ้นเขา สมองพลันวูบวาบ เขาเบียดหน้าเข้าใกล้กันอีกนิด กดมือบนท้ายทอยเล็กให้แนบชิดลงมาเพิ่มอีกราวกับยังใกล้ไม่พอทั้งที่ปากแทบจะจมหายในกันและกัน
จูบเบาๆ เร้าความรู้สึกให้กระโดดพุ่งจนแกนกายกลางร่างบิดตัวไล่ความเกียจคร้าน เธอสะดุ้งน้อยๆ ทำท่าจะถอยห่าง เขาจึงบดปากตาม ขยี้จูบเร่าร้อนจนซาบซ่านไปทั้งหัวใจ
“ชื่นใจ...”
“ชื่นใจแล้วก็ปล่อย...”
โจหัวเราะ รู้หรอกว่าคนสวยกำลังหาเรื่องเลี่ยงหลบ เขายื่นหน้าเข้าไปจูบแก้มนุ่มหอมฟอดใหญ่ทั้งสองข้าง ก่อนจะยอมปล่อยแต่โดยดี
ใบบัวยิ้มขัดเขิน แทบทะยานไปหยิบเสื้อผ้าพุ่งเข้าห้องน้ำ ควา
