15
“เป็นแฟนใบบัวเหรอ” เอ็มมี่จีบปากจีบคอถาม อยากรู้ส่วนหนึ่ง หนุ่มหล่อท่าทางอัธยาศัยดีจึงกล้าถาม
“จีบอยู่ครับ”
โจตอบยิ้มๆ รับเงินทอน รีบคว้าถุงเดินออกจากร้าน ทิ้งให้สาวๆ มองตามตาปรอยพร้อมทั้งยังเพ้อพร่ำกันต่อไป
“โอ๊ย อิจฉานังบัว สะแด่วแห้วเลยฉัน”
“เนอะเจ๊เอ็มมี่ คนอะไรดูใกล้ๆ ล้อหล่อ....”
“ที่บ้านไม่ได้ทำสวนแล้วเหรอเดี๋ยวนี้”
สุ้มเสียงแสนสุภาพดังขึ้นไล่หลัง ใบบัวคุ้นชินมานานจึงฟังสำเนียงก่อกวนนั้นออก เธอพยายามไม่สนใจ ทำเหมือนได้ยินเสียงนกเสียงกา มองเมินคนเดินตามเหมือนเขาเป็นอากาศธาตุเป็นสสารที่ไร้สภาพร่าง
“เดินยังกับจะรีบไปตามควาย”
นั่นปะไร ผิดจากที่คิดซะที่ไหน แล้วไอ้คำก่อกวนนั่นทำให้เธออดใจโต้ตอบไม่ได้
“ตามทำไม จำได้ว่าเขาควายมันงอกอยู่บนกบาลฉันนี่เมื่อก่อน... แต่พอรู้ฉันก็ตัดมันทิ้งไปแล้วนะ กลายร่างจากควายมาเป็นคนนานแล้ว...”
แทนที่คนถูกด่ากระทบจะสะทกสะท้านเธอกลับได้ยินเสีย
