CHAPTER 17

2422 Words

"Good morning." Sabay yuko ko nang magising siya. Nakahanda ang pagkain niya sa lamesa. "Good morning." Umupo siya sa table niya habang ako ay nakatayo at naghihintay ng utos niya. "Bakit hindi mo ako sabayan kumain? Tumingin ako sa kanya. Kahit kasi nagiging mabait na siya sa akin. Ginagawa ko pa rin ang mga bagay na nakasanayan ko na. "Sure ka?" "From now on we will eat together." Tumango ako sa kanya at umupo ako sa katabi niyang upuan. "Here." Sabay bigay niya sa akin ng kanin at itlog. Nailang tuloy ako dahil parang ako pa ang pinagsisilbihan niya. Hindi ako sanay sa pinapakita niyang kabaitan sa akin. "T-Thank you." "How's your sleep? Aren't your wounds painful? Umiling ako. "Medyo masakit ng kaunti. Huwag kang mag-alala malayo naman sa bituka," biro ko pa. "Hindi mo da

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD