แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าและอากาศเย็นๆ จากลมทะเลที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างห้องนอนทำให้ร่างบางที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนขยับตัวตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงีย ดวงตากลมโตมองไปรอบๆ ห้องที่ไม่คุ้นชินสายตา
ห้องนอนขนาดใหญ่ที่เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งในห้องทุกชิ้นล้วนเป็นสีขาวสะอาดตา หน้าต่างบานใหญ่ที่กรุกระจกรอบทิศนั้นเปิดกว้างออก ผ้าม่านสีขาวเนื้อบางโบกสะบัดไปตามแรงลมและพัดเอากลิ่นอายทะเลลอยเข้ามาแตะจมูก สายตามองดูร่างสูงของใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่นอกระเบียงห้อง เมื่อใช้สายตาเพ่งมองดูก็เห็นเป็นแม็กเครย์ที่กำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ เธอรู้ว่าที่นี่คือหัวหินเพราะแม็กเครย์บอกตั้งแต่เมื่อคืนแต่เพราะมันดึกและมืดมากซะจนเธอไม่ได้สังเกตบรรยากาศรอบๆ พออาบน้ำเสร็จก็เข้านอนทันทีเพราะความง่วง
ก่อนที่เฌอแตมจะทันได้คิดอะไรต่อ เจ้าของร่างสูงที่ยืนคุยโทรศัพท์เสร็จก็เดินกลับเข้ามาในห้องนอน สายตาคมเข้มที่จ้องตอบเป็นประกายวูบไหวอยู่ครู
