“ผมเห็นคุณออกไปห้องน้ำนานมากเลยออกมาดู ทำอะไรอยู่ครับ” เมฆินทร์เดินเข้ามาหามิเชลที่ยืนทำหน้าอ้ำอึ้งอยู่ เธอไม่คิดถึงว่าชายหนุ่มจะออกมาตามแบบนี้ ช่างเป็นจังหวะที่ประจวบเหมาะจนเธอตั้งตัวไม่ทัน มิเชลมองหน้าแม็กเครย์ราวกับอยากจะอธิบายเพราะไม่อยากให้เขาเข้าใจผิดแต่ก็เลือกจะเงียบเฉยแทนเพราะเธอก็ไม่ได้เป็นอะไรกับเขา
“เอ่อ..พอดีมิเชลเจอเพื่อนค่ะ เลยคุยกันนานไปหน่อย เอ่อ..ไปทานอาหารกันต่อเถอะนะคะ ” เธอมองหน้าแม็กเครย์สลับกับเมฆินทร์ที่เดินเข้ามายืนประชิดตัวเธออย่างรวดเร็ว
“เพื่อนของคุณเหรอครับ รู้สึกผมจะคุ้นๆ หน้าอยู่นะ ไม่แนะนำให้ผมรู้จักหน่อยเหรอครับ” เขาเอื้อมมือออกไปโอบรอบเอวบางของมิเชลอย่างถือสิทธิ์ เมฆินทร์มองปะทะสายตากับแม็กเครย์ที่ยืนจ้องหน้าเขาไม่กะพริบตาเช่นเดียวกัน
“เอ่อ..” มิเชลนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ เธอไม่คิดว่าจะมาเจอแม็กเครย์ในเวลาแบบนี้แถมยังอยู่ในสถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบที่เป
