"ว่างัยเพื่อนเลิฟ ไหนสาวสวยที่มึงจะแนะนำให้กูรู้จัก กูไม่เข้าออฟฟิศแวะมาหามึงเป็นแรก" มันมาแต่เช้าเชียว พอชวนไปวัดบอกหาทางไปไม่เจอ แต่งตัวดูดี น้ำหอมฟุ้งมาแต่ไกล พูดเรื่องสาวสวยไม่ได้ ระริกระรี้เหมือนปลากระดี่ได้น้ำ
"เร็วจังเลยนะมึงเรื่องผู้หญิง กูแทบไม่ต้องโทรตามเสือกมาแต่เช้าอีก" ผมกำลังตรวจเอกสารอยู่ เสียงและกลิ่นน้ำหอมลอยมาแต่ไกล
"มึงแน่ใจว่าเตรียมตัวมาพร้อมแล้วนะ" ผมถามความพร้อมของมัน กลัวมันจะช๊อกไปเสียก่อน
"แน่ยิ่งกว่าแน่ รีบๆเลยกูรอตั้งแต่เมื่อคืน ถ้ามึงไม่ห้ามไว้กูมาตั้งแต่ทีมึงบอกกูแล้ว" ความมั่นใจมันเกินร้อย
"สโนว์เธอพร้อมแล้วใช่ไหม" ผมตะโกนถามสโนว์ วันนี้เธอขอไปคุยกับเพื่อนเธอก่อนเห็นบอกมีเรื่องไว้วาน ผมก็มองหาสโนว์เหมือนกัน ตั้งแต่เช้ายังไม่เจอ
"มึงจะเรียกเธอเสียงดังทำไมวะ เดี๋ยวสาวน้อยของกูก็ตกใจ แล้วเธออยู่ไหน ทำไมมึงต้องตะโกนด้วยวะ"
"นายธีร์นายเรียกฉันเหรอ" สโนว์โผล่ม
