ผมรอสโนว์จนถึงเช้า สโนว์ก็ยังไม่มีวี่แววจะกลับ ห้องที่ไม่สโนว์มันดูว่างเปล่า และเงียบเหงา
"สโนว์เธอยู่ไหนจะกลับมาได้หรือยัง ฉันรอเธอทั้งคืนจนไม่ได้นอน เธอทำให้ฉันเป็นห่วงไปถึงไหน" สโนว์ก็ยังคงเงียบ เธอโกรธฉันขนาดนั้นเลยเหรอ ทำไมเธอถึงไม่กลับมาฟังอธิบาย ฉันไม่รู้จะไปตามหาเธอที่ไหน
"นายมาอยู่ในห้องฉันทำไม" ในที่สุดเสียงที่ผมรอคอย เธอก็กลับมาที่ห้อง
"เธอหายไปไหนมาทั้งคืน รู้ไหมฉันเป็นห่วง ไม่รู้จะไปตามหาที่ไหน เธออย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหม" ผมดีใจที่เธอกลับมา ความวูบไหวเกิดขึ้นในแววตา ถ้าเธอหายไปผมจะทำยังไง มันเหมือนหายใจไม่ออก ผมก็ไม่เข้าใจความรู้สึกนี้เหมือนกัน สโนว์เอาแต่ยืนนิ่ง ผมเดินเข้าไปหาเธอ อยากกอดแต่มันทำไม่ได้ น้ำตาที่มันคลออยู่ในนั้น ผมพยายามสะกดมันเอาไว้
"ได้ยินฉันไหมสโนว์ ฉันถามเธอ" ผมตะคอกออกไป เพราะความกลัวมันวิ่งมาจับหัวใจ แต่เธอก็ยังนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่กับผมเธอจะรู
