บทที่ 27 ติดกับหัวใจ

1161 Words

ผมพูดความในใจกับสโนว์ไป ผมอยากให้เธอหลงรักผมจริงๆ ยิ่งมองสโนว์ตอนนี้เธอยิ่งสวยมาก ผมยาวที่พลิ้วไหวกับสายลม คลอเคลียกับใบหน้า ยิ่งมองผมก็ยิ่งหลง ผมไม่สามารถละจากใบหน้านั้นได้เลย ดวงตาที่ระยิยระยับ เหมือนดวงดาว ผมเผลอมองสบตา นั้นมันทำให้ผมรู้สึก ผมโดนเธอตกเข้าแล้ว ตอนนี้ผมไม่สามารถปืนขึ้นมาจากหลุมของสโนว์ได้ "พี่ไม่ได้ล้อเล่น พี่พูดจริงๆ เพราะพี่คิดว่าพี่คงรักสโนว์เข้าแล้วจริงๆ" ถ้าผมไม่รักสโนว์ผมคงไม่รู้สึกกระวนกระวายตอนเธอหายไป ทั้งกลัวไปต่างๆนา แค่คิดว่าไม่มีสโนว์อยู่ หัวใจมันเจ็บปวด รู้สึกหงุดหงิด หวง เมื่อเพื่อนผมอยู่ใกล้ๆ ผมทิ้งผู้หญิงทุกคนเพื่อเธอ ไม่อยากทำตัวเหลวไหล อยากเป็นผู้ชายที่ดี "พี่ธีร์คะ พี่ธีร์คงลืมว่าสโนว์เป็นผี ความรักระหว่างคนกับผีมันจะเป็นไปได้จริงๆเหรอคะ ถ้าสโนว์รักพี่เราจะสามารถอยู่ด้วยกันตลอดไปได้เหรอคะ แล้วถ้าวันหนึ่งสโนว์ต้องไปไหนสักที่ ถ้าพี่รู้สึกกับสโนว์มากๆ พ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD