9
ฉันรีบไปลากยัยเอวามาโรงเรียนด้วยกันแต่เช้า เพื่อหาแผนการตั้งรับอีตาสองคนนั่น รวมถึงแผนการที่จะทำให้พวกเขาสองคนจับมือดีกัน แต่เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว ฉันกับเอวาก็ยังนั่งจ๋องด้วยใบหน้าเอ๋อๆ เพราะคิดแผนการไม่ออก แค่จินตนาการว่าสองคนนั้นยิ้มให้กัน ฉันก็รู้สึกขนลุกซู่แล้วล่ะ ~_~
“เธอไม่มีแผนการอื่นเหรอ เช่น ฆ่าตัวตายยังไงให้มีศิลปะ นั่นฉันพอจะช่วยเธอได้นะ”
“งั้นฉันฆ่าเธอก่อนแล้วค่อยฆ่าตัวตายอย่างมีศิลปะตามไปดีมั้ยล่ะ -*-“
“บางทีมันอาจจะมีหนทางที่ดีกว่านั่นอะนะ -O-“
เอวารีบเบือนหน้าหนี ส่วนฉันก็ได้แต่กุมขมับอย่างปวดตับ! มันต้องมีสิน่า วิธีที่จะทำให้สองคนนั้นเลิกอาฆาตแค้นกันแล้วหันมาเป็นเพื่อนกันแทนน่ะ สีขาวกับสีดำรวมกันยังเกิดสีเทาได้เลย อีตาสองคนนั้นถ้ารวมกันแล้วก็น่าจะเกิด...เอ่อ... เกิดอันตรายแน่ๆ ถ้าให้หัวโจกสุดอันตรายทั้งสองมารวมเป็นหนึ่งเดียวกันน่ะ TOT
“ฉันถามเธอจริงๆ นะเ
