ฉันลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงประตูถูกปิดลง พร้อมกับน้ำตาที่กักเก็บมานานจะค่อยๆ ไหลอาบแก้มสายตาทอดมองไปยังวิวตรงหน้าที่มืดมิดราวกับจิตใจของฉันในตอนนี้
ที่เป็นแบบนี้เพราะว่า... ได้ยินเรื่องทุกอย่างที่รามคุยกับลี้เทียน
เพราะผวาตกใจตื่นกับความฝันที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ฉันจึงออกจากห้องเพื่อไปหารามทว่ากลับไม่เห็นทั้งรามและลี้เทียนอยู่ สายตาทอดมองไปยังระเบียงที่ถูกเปิดทิ้งไว้พร้อมกับผ้าม่านที่ปลิวไหวตามแรง
หากแต่ว่าการจะเดินไปหารามเป็นอันหยุดชะงัก เมื่อสิ่งที่พวกเขาสองคนคุยกันมันดังทำให้ฉันยืนหลบตรงมุมผ้าม่านและฟังเรื่องทุกอย่าง ความในใจของรามที่มีต่อฉัน
สมเพชตัวเอง บอกได้แค่นี้จริงๆ
“ฮึก”
ฉันไม่เคยรู้เลยว่าการที่ตัวเองขอรามคบเพียงเพราะคำสัญญา มันจะทำให้เขารู้สึกไม่ดีขนาดนี้... การคบกับฉันมันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอ? ได้แต่หลับตาลงก่อนจะรับรู้ถึงประตูห้องที่ปิดลงและร่างสูงที่ทิ้งตัวลงนอนซ้อนด้านหลั
