“แน่ใจ”
“อืม แน่ใจสิ” ผมยังคงจับจ้องมองแอลที่ทำหน้านิ่งราวกับไม่ได้มีเรื่องให้คิดหนัก
“อาบน้ำกินยา”
“รู้แล้ว”
มองแอลที่เดินเข้าห้องนอนไปก่อนที่พ่อจะส่งไลน์มาหาผมว่าจัดการให้เรียบร้อยแล้ว โดยให้เงินธนาคารไปและกำชับว่าถ้าพี่เอ็มโอนเงินให้ไปก็ให้ทบไปเดือนหน้า พอบอกมาแบบนี้ผมก็สบายใจสายตามองอีกข้อความคือของไอ้เทียนที่บอกจะมาดูบอลที่ห้องผมพร้อมรูปภาพที่ซื้อขนมและเครื่องดื่มมึนเมามาเต็ม
“โอเคขึ้นไหม?” กอดอกถามแอลที่หน้าประตูห้องนอนขณะมองเธอที่อาบน้ำเรียบร้อยแล้วทิ้งตัวลงนั่งเช็ดผมอยู่
“หมายถึง...”
“อือ” แอลค่อยๆ พยักหน้ารับ
“ถึงจะลืมภาพวันนั้นไม่ได้ แต่จะมานั่งซังกะตายเป็นภาระให้นายมันก็...”
“เธอไม่เคยเป็นภาระ” ผมกับแอลสบตากันอย่างรับรู้ถึงความรู้สึกที่มีต่อกัน “รู้ไว้”
สาวเท้าไปยังเตียงก่อนจะผลักร่างเล็กนอนราบกับเตียง ผมก็โน้มใบหน้าลงไปกดจูบที่ริมฝีปากของแอลทันที สองแขนของแอลเลื่อน
